Και τώρα εθνικό πρότυπο για τα «Φυθκιώτικα»

Τα «Φυθκιώτικα» έχουν ήδη ενταχθεί στον Εθνικό Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ

 

Την έναρξη της διαδικασίας Δημόσιας Κρίσης που αφορά το προσχέδιο του εθνικού προτύπου για τα Φυθκιώτικα Υφαντά ανακοίνωσε ο Κυπριακός Οργανισμός Τυποποίησης (CYS), προσθέτοντας ότι η περίοδος της Δημόσιας Κρίσης έχει διάρκεια δύο μήνες, με καταληκτική ημερομηνία υποβολής σχολίων τις 15 Σεπτεμβρίου 2022.

Σε ανακοίνωση ο CYS αναφέρει ότι το προσχέδιο του προτύπου, prCYS 401:2022 «Φυθκιώτικα – Υφαντά κεντήματα Φύτης στον αργαλειό/Fythkiotika – Fyti embroideries on a weaving loom», έχει εκπονήσει η Εθνική Τεχνική Επιτροπή Τυποποίησης CYS/ΤC 25 – «ΦΥΘΚΙΩΤΙΚΟ ΥΦΑΝΤΟ», στην οποία συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι κοινωνικοί εταίροι, ενώ τη Γραμματεία της Επιτροπής διαχειρίζεται ο CYS.

Όσοι ενδιαφερόμενοι επιθυμούν, μπορούν να προμηθευτούν το προσχέδιο και το έντυπο υποβολής σχολίων αφού επικοινωνήσουν με το Κέντρο Πληροφόρησης και Εξυπηρέτησης του CYS (τηλ. +22 411 414/413 – email: [email protected]), ή τον αρμόδιο Γραμματέα της Επιτροπής κ. Γιάννη Βασιάδη (τηλ. +357 22 411 421 – email: [email protected]).

Τα κεντήματα του αργαλειού της Φύτης με τον τίτλο «Φυθκιώτικα» έχουν ενταχθεί στον Εθνικό Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Από τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα πληροφορούμαστε ότι το συγκεκριμένο είδος υφαντού αναπτύχθηκε στην επαρχία Πάφου, με κεντρικό χωριό τη Φύτη, το κυριότερο κέντρο υφαντικής της επαρχίας, απ’ όπου πήρε και το όνομά του το υφαντό. Μέχρι το 1970 ύφαιναν και στα γειτονικά χωριά Λάσα, Σίμου, Δρύμου, Δρυνιά, Γιόλου, Στατό, Χούλου, Πολέμι, Άγιο Δημητριανό και αλλού. Σήμερα το φυθκιώτικο συνεχίζεται κυρίως από τις λιγοστές Φυτιώτισσες που ζουν στην κοινότητα της Φύτης και από γυναίκες που μετοίκησαν μετά το γάμο τους ή για άλλους λόγους στη Λευκωσία και την Πάφο, και από υφάντρες που εκπαιδεύονται από την Υπηρεσία Κυπριακής Χειροτεχνίας και διαθέτουν την παραγωγή τους στην Υπηρεσία.

Το φυθκιώτικο αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κεντήματα του αργαλειού της κυπριακής υπαίθρου και ανήκει στην κατηγορία των παλαιότερων χειροτεχνημάτων του τόπου μας. Ανάγεται στη μεσαιωνική περίοδο της Κύπρου (12ος-16ος αιώνα). Κύριο χαρακτηριστικό των υφαντών αυτών είναι ότι η υφάντρα δημιουργεί ανάγλυφα χρωματιστά σχέδια σε ποικίλα γεωμετρικά μοτίβα, περνώντας τα νήματα με τα δάκτυλα της ή με το μακούτζιν (σαΐττα).

Τα διακοσμητικά θέματα  δημιουργούνται με τη μετρημένη εναλλαγή, σύμφωνα με το σχέδιο, χρωματιστών δεσμών κλωστών. Η υφάντρα χρησιμοποιεί ειδικό παραδοσιακό αργαλειό, τον οποίο κατασκεύαζαν μάστορες της περιοχής. Τα έργα που φιλοτεχνούσαν οι υφάντρες ονομάζονταν πλουμιστά της βούφας και τα σχέδιά τους πλουμιά.