Καλούς και διαλεγμένους αγώνες

Του
Δημήτρη Παλμύρη

 

Το Σάββατο στην Ολλανδια ο ηγέτης του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας, Γκέερτ Βίλντερς, ανακοίνωσε πως επαναφέρει το σχέδιό του για τη διοργάνωση ενός διαγωνισμού γελοιογραφίας με θέμα τον προφήτη Μωάμεθ. Την τελευταία φορά που προκήρυξε αυτόν το διαγωνισμό, αναγκάστηκε να υποχωρήσει, καθώς, πέραν από διαδηλώσεις κτλ, δέχθηκε απειλές, ενώ μια επίθεση στο Άμστερνταμ με μαχαίρι από έναν Αφγανό είχε αφορμή το ζήτημα. Όπως είναι γνωστό, τα σκίτσα του Μωάμεθ εκνευρίζουν τους μουσουλμάνους, γιατί έτσι λέει η θρησκεία τους. Από την άλλη, και με όλη μου την αγάπη σε συγγενείς και φίλους που έχουν ως χόμπι τη θρησκεία, αυτό το χόμπι είναι βλακεία. Αλλά άνθρωποι είμαστε και τέτοιες κάνουμε.

Κάποτε κι εγώ έκανα τη βλακεία να πιστεύω πως θα μπορούσε να βρεθεί ένας νόμος ο οποίος θα καθόριζε επακριβώς τη διαφορά μεταξύ της αξίας «ελευθερία του λόγου» και της αξίας «ελευθερία στην πίστη». Δύσκολο πράγμα αυτό. Στην Κύπρο άλλη εφαρμογή έχει ο νόμος εάν είσαι ομοφοβικός και ρατσιστής παπάς και άλλη αν είσαι γυναίκα που βρίζεις Ρωσίδες σε χώρους στάθμευσης.

Γιατί ο κόσμος ελέγχεται από δυνάμεις πολύ πιο ζωντανές από ό,τι ο νόμος, ή οι αγίες γραφές, ή τα κοράνια. Αυτά προσπαθούν να συλλάβουν παντοτινές αλήθειες. Αλλά ο κόσμος τρέχει και οι αλήθειες τους μένουν πίσω, καθυστερημένες και μπαγιάτικες. Επομένως και εγώ ξεπέρασα τη βλακώδη πίστη μου στο νόμο. Αν και παραμένω λάτρης της ελευθερίας του λόγου και απολαμβάνω γελοιογραφίες και σκίτσα διαφόρων θεοτήτων, γνωρίζω πως δεν έχει σημασία ποιαν «αρχή» θα προβάλει ο «κοσμικός» φασίστας στην Ολλανδία για να αρχίσει τον πόλεμό του με άλλους «θρησκευόμενους» φονταμενταλιστές. Απλώς ξέρω πως και οι δύο είναι εχθροί των συμφερόντων του λαού. Γνωρίζω πως γι’ αυτούς η επίκληση στην ελευθερία του λόγου ή στους θεούς τους θρέφει βιομηχανίες πολέμου. Αυτοί τρέφονται με τον πόλεμο. Αυτοί διασφαλίζουν τις θέσεις τους φτιάχνοντας νεκρούς, ήρωες και μάρτυρες. Αλλά τι διαφορά έχει αυτός που διαλέγει να δώσει μια μάχη στο όνομα της ελευθερίας του λόγου, από αυτές τις μάχες που δίνουν τα κράτη τους στο όνομα της «εξαγωγής της δημοκρατίας»;

Μόνοι τους φτιάχνουν διλήμματα στα οποία μας καλούν να διαλέξουμε πλευρές. Και είναι εύκολο να πέσεις στο τρυπάκι. Γιατί τα δημιουργούν εδώ και τώρα. Γιατί πιέζουν για απαντήσεις. Γιατί έχεις μόνο τις δικές τους επιλογές. Εκτός και αν θέτεις πάντα τις δικές σου: Τι εξυπηρετεί τον λαό, την τάξη, τη μελλοντική του εξουσία; Τα δικά της εργαλεία. Η δική της δύναμη. Καλή χρονιά λοιπόν και πάνω από όλα καλούς και προπάντων διαλεγμένους αγώνες.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy