«Κανονικότητα» ή αλλαγή;

Του

Ειρηναίου Πίττα

 

Η πανδημία επηρέασε όλους τους τομείς της ζωής μας και, όπως ήταν φυσικό, τάραξε και τα λιμνάζοντα νερά της πολιτικής σκηνής του τόπου. Το τελευταίο διάστημα, εξαιτίας των εκλογών της 30ής Μαΐου αλλά και της βελτιωμένης εικόνας σχετικά με την επιδημιολογική κατάσταση, παρατηρείται σταδιακά επιστροφή και στην πολιτική κανονικότητα.

Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να ξενίζει το γεγονός ότι ο Δημοκρατικός Συναγερμός, τα στελέχη του και οι υποψήφιοί του θυμήθηκαν το Μαρί. Ελλείψει επιχειρημάτων και θέσεων παρελθοντολογούν προσπαθώντας να φοβερίσουν. «Κάναμε λάθη, αλλά οι άλλοι έκαναν…» είναι εν συντομία το μότο τους. «Είμαστε οι λιγότερο χειρότεροι», λένε στο λαό και ζητούν την ψήφο του και να τους εμπιστευτεί. Κάπως έτσι, βάζοντας όλες τις πολιτικές δυνάμεις στο ίδιο καζάνι, εξυπηρετούν και το επιχείρημα αυτών που συνειδητά επιλέγουν την αποχή ή αυτών που σκέφτονται την ψήφο αντίδρασης. Άλλωστε η αποχή και οι ψήφοι αντίδρασης σε νεοφανείς συνδυασμούς αμφιβόλου πολιτικών θέσεων, μόνο τους κυβερνώντες θα εξυπηρετήσει, που θα διατηρήσουν την ισχύ τους στη Βουλή και παράλληλα την αλαζονεία, την υπεροψία και τον ετσιθελισμό με τον οποίο λειτουργούν και κυβερνούν τα τελευταία οκτώ χρόνια.

«Κανονικότητα» μπορεί να θεωρηθεί και η προσφιλής τακτική της κυβέρνησης με παροχολογία και «δεσμεύσεις» λίγες μόνο μέρες πριν τις εκλογές. Βέβαια, γνωρίζουμε και ζήσαμε ποια είναι και η «κανονικότητα» για τις δεσμεύσεις του Προέδρου και της κυβέρνησης ΔΗΣΥ.

Κάθε άλλο παρά έκπληξη αποτελεί και το σκάνδαλο με άλλον έναν «άριστο των αρίστων», που φαίνεται να έγινε άριστος από μόνος του. Το ποιοι είναι οι «άριστοι» και πόσο τελικά ανταποκρίνονται στην αριστεία το ζούμε εδώ και 8 χρόνια. Η τακτική της «αναρρίχησης» με κάθε κόστος, του «σκοπού που αγιάζει τα μέσα» και του μακιαβελισμού δεν είναι πρωτόγνωρη τα τελευταία οκτώ χρόνια, κάθε άλλο, αποτελεί απλά περίληψη της ιδεολογίας που εξυπηρετεί η κυβερνώσα παράταξη.

Δυστυχώς, «κανονικότητα» είναι πλέον και τα εθνικιστικά συνθήματα που ξεδιάντροπα παρελαύνουν μπροστά μας τις τελευταίες εβδομάδες. Ακόμα υπάρχουν ευήκοα ώτα που ανταποκρίνονται σε τέτοιες ιδέες, έστω κι αν μοίρασαν τη χώρα στα δύο. Πέραν από τα αδέλφια της καταδικασμένης και φυλακισμένης εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», το «καταφύγιο» του εθνικισμού επιλέγουν και όσοι δεν έχουν πραγματικές θέσεις, απόψεις και ιδέες για το μέλλον. Ακόμα και το κυβερνών κόμμα που βλέπει εκροές.

Το διακύβευμα λοιπόν των ερχόμενων εκλογών είναι αν επιζητούμε επιστροφή στην «κανονικότητα» ή επιτέλους πραγματική αλλαγή στην πολιτική σκηνή του τόπου. Την αλλαγή που μπορεί να δώσει μόνο μια ισχυρή προοδευτική δύναμη, που διαχρονικά στέκεται απέναντι από τις αντιλαϊκές πολιτικές της υφιστάμενης κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος.