Κάποια καίρια ερωτήματα για το κυνήγι στην Κύπρο

Σαράντα χιλιάδες κυνηγοί, όπως ακούσαμε να λέει προχθές ο εκπρόσωπος του Ταμείου Θήρας, αναμένεται να εξορμήσουν αύριο, πρώτη μέρα της νέας κυνηγετικής περιόδου και στο δικό μου το μυαλό και πιστεύω δεν είμαι μόνος, εκείνο που στριφογυρίζει, δεν είναι πόσο θήραμα υπάρχει φέτος αλλά πόσες απώλειες θα έχουμε, όχι μόνο σε ό,τι αφορά το ίδιο το θήραμα αλλά απώλειες που έχουν να κάνουν με τα σκυλιά που σε κάθε εξόρμηση χάνονται ή εγκαταλείπονται και κυρίως απώλειες για την ίδια την κυπριακή φύση.

Τις προσωπικές μου απόψεις γύρω από το θέμα «κυνήγι» τις έχω παραθέσει αρκετές φορές και μάλιστα κάποιοι που «στράβωσαν», αντί του διαλόγου προτίμησαν τους χαρακτηρισμούς.

Σήμερα, θεώρησα σκόπιμο να παραθέσω κάποια ερωτήματα που έθεσε με ανάρτηση στο Facebook ο καταξιωμένος στο έργο που επιτελεί ως λειτουργός του Τμήματος Δασών Χάρης Νικολάου.

Ρωτά, μεταξύ άλλων ο κ. Νικολάου:

-Είναι η έκταση της ελεύθερης Κύπρου αρκετή για να διεξάγεται το κυνήγι 6 μήνες το χρόνο με τον αριθμό των κυνηγών που δραστηριοποιείται σήμερα;

-Είναι η πλειοψηφία των κυνηγών ικανοποιητικά καταρτισμένη όσον αφορά στην προστασία της κυπριακής φύσης, τις απειλές καθώς και τα είδη που συναντούν στις εξορμήσεις τους;

-Χιλιάδες ευρώ ξοδεύονται σήμερα από κυνηγετικούς συλλόγους με τα πενιχρά έσοδα που έχουν για εκτροφές θηραμάτων, σπορές και βελτίωση βιοτόπων.

Έχουν γίνει επιστημονικές μελέτες που να αποδεικνύουν ότι οι δράσεις αυτές είναι ορθές και προς τη σωστή κατεύθυνση ως προς την αειφορική ανάπτυξη των θηραμάτων ή είναι ενέργειες της μιας σεζόν ή ακόμα και των 5-6 εξορμήσεων;

-Έχουν γίνει μελέτες που να αφορούν την οικολογία (τροφικές συνήθειες, αναπαραγωγή, συμπεριφορά κ.λπ.) των κυρίως θηρεύσιμων ειδών της Κύπρου -λαγός, πέρδικα, φραγκολίνα, φάσσα- ώστε να γίνει μια σωστή και ορθολογιστική διαχείρισή τους που στο τέλος άμεσο όφελος θα έχουν και οι κυνηγοί;

-Έχει γίνει ποτέ μελέτη των τροφικών συνηθειών της αλεπούς για να διαπιστωθεί αν είναι εν τέλει σύμμαχος ή εχθρός του κυνηγού, αλλά και της κυπριακής πανίδας γενικότερα ή απλώς θα την στοχοποιούμε για πάντα και να της χρεώνουμε τη μείωση των θηραμάτων κάθε χρόνο;

-Ο κατακερματισμός των αρμοδιοτήτων των κυβερνητικών τμημάτων που είναι επιφορτισμένα με τη διατήρηση της φύσης μήπως λειτουργεί αρνητικά όχι μόνο σε θέματα διατήρησης της φύσης, αλλά και καλύτερου προγραμματισμού και ελέγχου του κυνηγίου;

-Η λαθροθηρία μπορεί να ελεγχθεί σήμερα με τον τρόπο και το προσωπικό που υπάρχουν διαθέσιμα στη δημοκρατία;

-Μήπως η εκπαίδευση κυνηγετικών σκύλων από την 1η Μαρτίου μέχρι τη 15η Ιουλίου κάθε χρόνου λειτουργεί αρνητικά ως προς την ομαλή διεξαγωγή της αναπαραγωγής τόσο των θηρεύσιμων ειδών όσο και των υπολοίπων ειδών άγριας πανίδας;

Αυτά προς προβληματισμό των κυνηγών, των κρατικών αρμοδίων, αλλά και των πολιτών