Η κατάσταση στην Ελλάδα µετά από τρία µνηµόνια είναι τραγική

Η µόνη δύναµη που µπορεί να οργανώσει και να προστατεύσει την εργατική τάξη είναι η ΠΣΟ

Ολοκληρώθηκαν την περασµένη εβδοµάδα στη Λευκωσία οι εργασίες του Προεδρικού Συµβουλίου της ΠΣΟ, αναδεικνύοντας τη σηµασία της δράσης της για το συντονισµό των ταξικών αγώνων ανά το παγκόσµιο. Επιβεβαιώθηκε ότι η ΠΣΟ αποτελεί τη µόνη δύναµη που µπορεί να οργανώσει και να προστατεύσει την εργατική τάξη.

Ο επικεφαλής του ΠΑΜΕ, Γιώργος Πέρρος, χαρακτήρισε ιδιαίτερα χρήσιµη τη σύνοδο του Προεδρικού Συµβουλίου, αφού µεταξύ άλλων ανέδειξε τη σηµασία της δράσης της ΠΣΟ για τους εργαζόµενους σε όλο τον κόσµο.

Αναφερόµενος στα πλεονεκτήµατα της συµµετοχής στην ΠΣΟ, τόνισε ότι «οι οργανώσεις της ΠΣΟ έχουν µπει µπροστά στους αγώνες πολλών χωρών», συµπληρώνοντας ότι «η ΠΣΟ µπορεί να δυναµώσει κι άλλο». Σηµείωσε ακόµα ότι η Γραµµατεία της ΠΣΟ προσπαθεί να συντονίσει όλες αυτές τις δραστηριότητες και να προβάλει αιτήµατα και διεκδικήσεις σε όλες τις χώρες του κόσµου.

Σε ένα περιβάλλον που οξύνονται τα προβλήµατα και η επιθετικότητα του κεφαλαίου, η συνένωση των προοδευτικών ταξικά προσανατολισµένων δυνάµεων της εργασίας κάτω από την οµπρέλα της ΠΣΟ δυναµώνει τους αγώνες των εργαζόµενων. ∆εν είναι τυχαίες οι επιθέσεις που δέχεται το συνδικαλιστικό κίνηµα σε όλη την Ευρώπη. Ενδεικτικό αυτού, σηµείωσε ο Γ. Πέρρος, είναι και ο πόλεµος που δέχεται η ΠΣΟ, φέρνοντας ως παράδειγµα ότι «έχει φανεί ξεκάθαρα ο βρόµικος ρόλος της ITUC -η οποία επιτίθεται στην ΠΣΟ µε διάφορους τρόπους- αφού πρόσφατα συνελήφθη για χρηµατισµό από το Κατάρ ο Γενικός Γραµµατέας της. Καταλαβαίνουµε όλοι µας τι σηµαίνει αυτό».

Ακόµα, ο Γ. Πέρρος υπογράµµισε ότι «οι εργαζόµενοι πρέπει να κατανοήσουν ότι η µόνη δύναµη που µπορεί να οργανώσει, να δυναµώσει, να µπει µπροστά και να προστατεύσει την εργατική τάξη είναι η ΠΣΟ. Αυτό έκανε και αυτό θα συνεχίσει να κάνει και µε την εκλογή του νέου Γ.Γ. Θα συµβάλουµε όλοι σε αυτή την κατεύθυνση».

Η κατάσταση στην Ελλάδα µετά από τρία µνηµόνια

Ο Γ. Πέρρος αναφέρθηκε και στη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι εργαζόµενοι και τα λαϊκά στρώµατα της Ελλάδας µετά από τρία µνηµόνια. Υπάρχει µεγάλη ακρίβεια σε όλα, πρόσθεσε. Οι ανατιµήσεις συνθλίβουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν οι οικογένειές µας σε βασικές ανάγκες, τη θέρµανση, τη ∆ΕΗ, το σούπερ µάρκετ. Και την ίδια ώρα γίνονται αποκοπές σε µισθούς και συντάξεις. Με βάση τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, από 1.264 ευρώ που ήταν ο µέσος µεικτός µισθός το 2012, έπεσε στα 954 ευρώ το 2021.

Όπως υπέδειξε, «πλέον οι συλλογικές συµβάσεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί και η κυβέρνηση µε απόφασή της καθορίζει κάθε φορά τι αύξηση θα πάρουν οι εργαζόµενοι. Ο κατώτατος µισθός βρίσκεται πολύ πίσω, είναι θα λέγαµε πίσω και από τα επίπεδα του 2010 και αυτό που κάνει το αίσχος της κυβέρνησης είναι να δίνει επιδόµατα». Όπως εξήγησε, «δεν λύνονται έτσι τα ζητήµατα. Εµείς πιστεύοµε ότι πρέπει να δοθούν γενναίες αυξήσεις στους µισθούς, τα µεροκάµατα, τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές, για να µπορέσει να έχει ο εργαζόµενος µια αξιοπρεπή ζωή».

Μαζί µε όλα αυτά υπάρχει και ένα τεράστιο κύµα απολύσεων, καθώς και το χτύπηµα των συνδικάτων µε τον γνωστό «νόµο Χατζηδάκη», ο οποίος ουσιαστικά απαγορεύει τις απεργιακές κινητοποιήσεις, ιδιαίτερα στις µεταφορές.

Με τις διεκδικήσεις για Συλλογικές Συµβάσεις ασχολήθηκε το ΠΑΜΕ και σε ειδική σύνοδο που έγινε στις 20 του Γενάρη. Όπως σηµειώνεται, τα τελευταία 3 χρόνια έχουν υπογραφεί µόνο 67 οµοιοεπαγγελµατικές και κλαδικές συµβάσεις και από αυτές πάνω από τις µισές είναι τοπικές, που σηµαίνει ότι η πλειοψηφία των εργαζοµένων δεν καλύπτεται από κάποια κλαδική σύµβαση, µε το µισθό τους να κατρακυλάει στα ελάχιστα.

Σύµφωνα µε στοιχεία του ∆ιεθνούς Γραφείου Εργασίας, τον Απρίλη του 2021 στην Ελλάδα καλυπτόταν από Συλλογικές Συµβάσεις µόλις το 17,8% των εργαζοµένων.

«Από την άλλη, υπάρχουν και οι ελπιδοφόροι αγώνες στους οποίους συµµετέχει και η νέα γενιά», υπογράµµισε ο Γ. Πέρρος, κάνοντας αναφορά σε πρόσφατους επιτυχείς αγώνες. Στους οικοδόµους υπογράφηκε σύµβαση µετά από πάρα πολλά χρόνια, όπως και στους µεταλλεργάτες της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, τους λιµενεργάτες της COSCO, τους εργαζόµενους στην efood και σε άλλους κλάδους και εργοστάσια. Παρά την απαγόρευση, τα συνδικάτα συνεχίζουν και θα συνεχίσουν σε αυτή την κατεύθυνση, για να αλλάξει η ζωή των εργαζοµένων.

Γιάννης Κακαρής

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy