Μαχαίρι στην καρδιά οι είδησεις για γιατρούς ή νοσηλευτές που χάνουν την ζωή τους στο καθήκον

Αντιλαμβανόμαστε ότι οι συνθήκες που περνάμε όλοι είναι δύσκολες. Το βιώνουμε ο καθένας καθημερινά, ανέφερε ο Δρ Μάριος Λοΐζου, Επιστημονικός Διευθυντής, Διεύθυνσης Λευκωσίας ΟΚΥπΥ.

Όσο οι επιπτώσεις αυτής της νόσου εμφανίζονται και στην Κύπρο, παύουν να είναι απλά μια είδηση που είδαμε στην τηλεόραση ή διαβάσαμε σε μια ιστοσελίδα. Η καθημερινότητά μας έχει διαταραχθεί σημαντικά και η αγωνία, ο φόβος και η αβεβαιότητα έχουν μπει στη ζωή μας. Ανησυχούμε για τον εαυτό μας και για τους δικούς μας ανθρώπους.

Περισσότερο από όλους το βιώνει αυτό ο κόσμος των νοσοκομείων. Κάθε πρωί ή απόγευμα που φεύγουμε για τη δουλειά, όταν κλείνουμε την πόρτα βλέπουμε την αγωνία στο πρόσωπο των δικών μας ανθρώπων όπως βλέπουμε και τη χαρά αναμεμειγμένη με λύπη όταν γυρνάμε στο σπίτι. Χαρά για την επιστροφή. Λύπη γιατί ξέρουν ότι και αύριο και μεθαύριο ο γιατρός, ο νοσηλευτής, το προσωπικό των εργαστηρίων, η βοηθός, η καθαρίστρια, ο κλητήρας, ο διοικητικός θα επιστρέψει και πάλι στη δουλειά του.

Κάθε είδηση για ένα γιατρό ή ένα νοσηλευτή που χάνει τη ζωή του σε κάποια άλλη χώρα είναι ένα μαχαίρι στην καρδιά.

Ο αγώνας που δίνει το προσωπικό των νοσοκομείων μας ειδικά οι γιατροί και οι νοσηλευτές στα τμήματα της πρώτης γραμμής είναι δύσκολος, επικίνδυνος και πιθανά θα είναι μακροχρόνιος. Πιστέψτε με, επειδή το ζω καθημερινά.

Η συντριπτική πλειοψηφία δίνει το 100% σε αυτή την προσπάθεια. Τους ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας. Σκεφτείτε το, δεν είναι εύκολο να πηγαίνεις καθημερινά στη δουλειά και να παλεύεις με το αόρατο και απρόοπτο.

Το καθήκον όλων των υπολοίπων και κυρίως της Πολιτείας είναι να φροντίσουμε αυτή η ομάδα να προστατευτεί. Ελπίζω οι προσπάθειες που γίνονται, και σας διαβεβαιώ και πάλι ότι είναι τεράστιες, να έχουν αποτέλεσμα και να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες ποσότητες προστατευτικού εξοπλισμού, για να μπορέσουμε όσο διαρκέσει αυτός ο πόλεμος να έχουμε το προσωπικό των νοσοκομείων υγιείς στην πρώτη γραμμή.