Κατοχή και εποικισμός: Κύπρος – Παλαιστίνη

Της
Βέρας Πολυκάρπου*

 

Τι πραγματικά σκέφτεται η κυβέρνηση Αναστασιάδη-Συναγερμού όταν δηλώνει πως διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια ειρήνευσης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής; Τι αξιοπιστία μπορεί να έχει όταν συμπλέει με όσους συγκαλύπτουν τα εγκλήματα των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού, και δεν βρίσκουν λόγια να καταδικάσουν τις προκλήσεις και τη βία κατά των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα ανατολικά Ιεροσόλυμα, ούτε τις επιδρομές των ισραηλινών βομβαρδιστικών στη Γάζα; Ακόμη και ο Ευρωπαίος επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής, παρότι επιχείρησε να τηρήσει στάση ίσων αποστάσεων, παραδέχθηκε ουσιαστικά ότι το Ισραήλ ελέγχεται για παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

Πώς ξεκίνησε η κλιμάκωση της έντασης, των συγκρούσεων και της αιματοχυσίας που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου; Ήρθε μετά από μέρες βίας κατά των Παλαιστινίων –Χριστιανών και Μουσουλμάνων– με απαγορεύσεις στη διάρκεια του Πάσχα και του Ραμαζανιού στην προσέλευσή τους σε ιερούς χώρους λατρείας. Οι προκλήσεις από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις μέσα στους χώρους λατρείας οδήγησαν σε εκατοντάδες τραυματίες. Και αυτό κατά παραβίαση του καθεστώτος των ιερών χώρων λατρείας στα Ιεροσόλυμα, που βρίσκεται σε ισχύ από την κατοχή των ανατολικών Ιεροσολύμων από το Ισραήλ το 1967.

Ταυτόχρονα, στη συνοικία Σέιχ Τζάρραχ στα ανατολικά Ιεροσόλυμα, αλλά και στη συνοικία Σιλοάμ, βρισκόταν σε εξέλιξη η προσπάθεια βίαιης έξωσης των Παλαιστίνιων κατοίκων από έποικους υπό την προστασία των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων. Στη Σέιχ Τζάρραχ κατοικούν Παλαιστίνιοι που έχασαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους το 1948. Πολλές οικογένειες κατάγονται από τη Χάιφα. Εδώ και χρόνια βρίσκονται υπό συνεχή πίεση, επιθέσεις, εκφοβισμό για να αφήσουν τα σπίτια τους. Έποικοι εισβάλλουν στα σπίτια τους. Ολόκληρες οικογένειες και παιδιά πετάγονται στο δρόμο -ακόμα και στη διάρκεια της πανδημίας. Πολλοί είναι οι αυτόπτες μάρτυρες αυτών των συνεχών παραβιάσεων που ισούνται σε κατάφωρες παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Υπάρχουν καταδικαστικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, αλλά και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Όλες αυτές οι πράξεις αποτελούν μέρος του στόχου μετατροπής των Ιεροσολύμων σε αμιγώς εβραϊκή πόλη -«αδιαίρετης» πρωτεύουσας του Ισραήλ, ως συνέχεια και εδραίωση της κατοχής των ανατολικών Ιεροσολύμων από το 1967. Τον ίδιο στόχο έχει και το «τείχος της ντροπής», το οποίο έχτισε το Ισραήλ για να αποκόψει τη σύνδεση των Παλαιστινίων από τα Ιεροσόλυμα, τη δημιουργία του οποίου καταδίκασε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο το 2005. Η συγκάλυψη, η στήριξη και η ατιμωρησία που αφειδώλευτα προσφέρουν στο κράτος του Ισραήλ οι ΗΠΑ, όπως και άλλες δυνάμεις, τροφοδοτεί αυτή την παράνομη «διεκδίκηση». Αυτό που διαδραματίζεται στα ανατολικά Ιεροσόλυμα είναι εθνικό ξεκαθάρισμα.

Και να μην ξεχνούμε πως ο παλαιστινιακός λαός υποφέρει από την πιο μακροχρόνια κατοχή από το 1967, ενώ ο μαζικός ξεριζωμός του ξεκίνησε τη μέρα της «Νάκμπα», της καταστροφής, στις 15 Μαΐου 1948.

Οι Κύπριοι είμαστε θύματα κατοχής, ξεριζωμού και εποικισμού. Πώς θεωρεί η κυβέρνηση Αναστασιάδη πως θα συνεχίσει να έχει η Κύπρος στήριξη από τη διεθνή κοινότητα για τερματισμό της τουρκικής κατοχής και του εποικισμού, για λύση και επανένωση, όταν συμπαρατάσσεται με το κράτος του Ισραήλ παραβλέποντας παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου;

Ο ρόλος που η Κύπρος μπορεί να παίξει είναι η συνεπής στήριξη προς τερματισμό της κατοχής και αναγνώρισης ανεξάρτητου βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα τα ανατολικά Ιεροσόλυμα. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να ζήσουν ειρηνικά Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι και να υπάρξει ειρήνευση στην πολυτάραχη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

*Μέλος ΚΕ ΑΚΕΛ, επικεφαλής Γραφείου Διεθνών Σχέσεων

Υστερόγραφο: Την επόμενη φορά που τα ισραηλινά μαχητικά θα κάνουν «καταδύσεις» από το Τρόοδος στη Λεμεσό, σκεφτείτε πως στους ουρανούς μας εκπαιδεύονται εκείνοι που βομβαρδίζουν και σκοτώνουν στη Γάζα.