- Σε δεινή οικονοµική κατάσταση βρίσκεται η πλειοψηφία του λαού µας
- Ο κόσµος υποφέρει και δεν αντέχει άλλο το ράλι στην αύξηση των τιµών
- Πιο σκληρή η πραγµατικότητα για τον κόσµο της υπαίθρου, η οποία εγκαταλείπεται…
- Καλούµε τον κόσµο να επιλέξει την υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη, η οποία µπορεί να επιφέρει την προοδευτική αλλαγή για να αλλάξει την κατάσταση…
Την τραγική οικονοµική κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί ο τόπος, ως απότοκο της οικονοµικής και κοινωνικής πολιτικής που εφαρµόζεται την τελευταία δεκαετία, βιώνει καθηµερινά όλο και πιο έντονα η πλειοψηφία των κυπριακών νοικοκυριών. Αυτό είναι µια πραγµατικότητα την οποία όλοι αντιλαµβάνονται και παραδέχονται, εκτός οι κυβερνώντες. Μισθοί και συντάξεις που δεν αρκούν ούτε για κάλυψη των βασικών αναγκών µιας οικογένειας, ενοίκια που ανεξέλεγκτα βρίσκονται σε µια συνεχή άνοδο, οι τιµές που κάνουν πλέον προνόµιο και όχι δικαίωµα ακόµα και αγαθά πρώτης ανάγκης και βέβαια τα καύσιµα, συνιστούν µερικά µόνο στοιχεία του κληροδοτήµατος που αφήνει µε την αποχώρησή της σε λίγους µήνες η κυβέρνηση Αναστασιάδη – ∆ηµοκρατικού Συναγερµού. Τα αδιέξοδα της επικρατούσας κατάστασης αποτυπώνονται µε τον πιο παραστατικό τρόπο µέσα από συνέντευξη στη «Χαραυγή» του βουλευτή του ΑΚΕΛ Άντρου Καυκαλιά, έτσι όπως γίνεται καθηµερινά δέκτης της αγωνίας και των ανησυχιών του κόσµου που υποφέρει.
Συνέντευξη στον Χρήστο Χαραλάµπους
Πώς εισπράττετε από τους πολίτες τις δυσκολίες που βιώνουν, λόγω της ακρίβειας από τη µια και των χαµηλών µισθών από την άλλη, και γενικότερα πώς βλέπετε τη δεινή οικονοµική κατάσταση στην οποία βρίσκονται χιλιάδες νοικοκυριά;
Η κατάσταση είναι δραµατική κι αυτό δεν το λέµε καθ’ υπερβολή. Και ακόµα πιο δύσκολο και σκληρό είναι το γεγονός ότι πλέον το θέµα δεν αφορά µόνο ένα ποσοστό της κοινωνίας που από µόνο του είναι περισσότερο ευάλωτο, αλλά βασανίζει ένα µεγαλύτερο ποσοστό των κυπριακών νοικοκυριών, τα οποία, όπως εξελίσσονται τα πράγµατα, αποδεικνύεται ότι δεν µπορούν να ανταποκριθούν και να αντέξουν αυτό το ράλι στην αύξηση των τιµών.
Επιβεβαίωση τούτου είναι το γεγονός ότι η αγοραστική δύναµη του µέσου µισθού στην Κύπρο είναι σήµερα σε επίπεδα προ εικοσαετίας.
Ως ΑΚΕΛ προειδοποιήσαµε δεκάδες φορές για το τσουνάµι της ακρίβειας που ερχόταν, αλλά οι κυβερνώντες µάς έλεγαν ότι υπερβάλλουµε! Αν ψάξετε, δε, τα αρχεία σας θα βρείτε τουλάχιστον 18 επιστολές που έστειλε τον τελευταίο ενάµιση χρόνο το ΑΚΕΛ προς αρµόδιους φορείς, ακόµα και στον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας, καταθέτοντας συγκεκριµένες προτάσεις για αναχαίτιση του φαινοµένου της ακρίβειας καθώς και για στήριξη των νοικοκυριών και των µικροµεσαίων επιχειρήσεων.
Μέτρα µπορούν να ληφθούν, αλλά όσο η κυβέρνηση επιλέγει να ασχολείται µε τους δείκτες, τους αριθµούς και τους δηµοσιονοµικούς στόχους και να µη βάζει µπροστά τους πολίτες, το πρόβληµα θα διαιωνίζεται συνεχώς.
Τι θα πρέπει να γίνει άµεσα για να βελτιωθεί η κατάσταση;
Οι άµεσες αποφάσεις και οι συγκεκριµένες λύσεις που θα πρέπει να προωθηθούν για να µπορέσει να ανακουφιστεί η κοινωνία, τα νοικοκυριά και τις µικροµεσαίες επιχειρήσεις, θα πρέπει να στηριχθούν σε έναν γενικότερο σχεδιασµό µε πολιτικές οι οποίες µεσοπρόθεσµα θα µπορέσουν να υποστηρίξουν τις ανάγκες του κόσµου.
Εµείς επαναφέρουµε τις συγκεκριµένες εισηγήσεις που έχουµε καταθέσει ως ΑΚΕΛ µέσα από προτάσεις νόµου στη Βουλή και αφορούν στην κατάργηση του 19% ΦΠΑ στο φόρο κατανάλωσης στα πετρελαιοειδή (κατάργηση τα διπλής φορολογίας στα καύσιµα). Μια συγκεκριµένη πρόταση που κατατέθηκε και δυστυχώς αντιµετώπισε την αρνητική στάση της κυβέρνησης µε τη γνωστή αναφορά που έκανε ο Πρόεδρος.
Την ίδια ώρα, υπάρχει και η πρόταση για κατάργηση της επιβολής του 19% ΦΠΑ σε ό,τι αφορά στη ρήτρα αναπροσαρµογής των καυσίµων της ΑΗΚ. Κι εδώ όµως η κυβέρνηση αποφάσισε να αναφέρει το νόµο και να µην προχωρήσουν αυτές οι ρυθµίσεις, οι οποίες θα ήταν υπέρ της κοινωνίας.
Το ΑΚΕΛ έχει καταθέσει και πρόταση νόµου που αφορά στη φορολόγηση των απροσδόκητων κερδών των εταιρειών, ώστε τα οποιαδήποτε έσοδα από αυτή την κίνηση να µπορέσουν να αξιοποιηθούν από το κράτος προς όφελος της κοινωνίας.
Τέλος, είναι αδιανόητο, όταν αυτή την περίοδο καταγράφουµε τη µεγαλύτερη αύξηση στον πληθωρισµό -έφτασε στο 10%, η µεγαλύτερη από τη δεκαετία του ’90- να µη γίνονται αναπροσαρµογές µισθών και επιδοµάτων.
Για παράδειγµα, είναι αδιανόητο να µην αναπροσαρµόζεται το επίδοµα για κάλυψη βασικών αναγκών για όσους είναι δικαιούχοι του ΕΕΕ. Ένα επίδοµα που καθορίζεται στα 480 ευρώ, µια ρύθµιση που έγινε από το 2014, οπότε θα πρέπει και εδώ να είχε γίνει µια ρύθµιση, ώστε να αναπροσαρµοστεί αυτό το επίδοµα.
Αυτό αφορά σε µεγάλο βαθµό και τους µισθωτούς…
Πολύ σωστά. ∆εν είναι άσχετες µε την κατάσταση που βιώνει η πλειοψηφία της κοινωνίας σήµερα οι αντιδράσεις µας στο άκουσµα του διατάγµατος του Υπουργικού Συµβουλίου για τον κατώτατο µισθό. Είναι ξεκάθαρο πως τα 940 ευρώ δεν µπορούν να ανταποκριθούν στα σηµερινά δεδοµένα, πόσω µάλλον όταν δεν διασφαλίζονται βασικά εργασιακά δικαιώµατα µέσα από αυτό το διάταγµα.
Επιπλέον, θα πρέπει να επισηµάνουµε και το θέµα των συντάξεων µε το ισοπεδωτικό πέναλτι του 12%. Για το ΑΚΕΛ αποτελεί µια ακόµα αδικία που θα πρέπει να αρθεί. Η κυβέρνηση, αν και κάνει λόγο για στρέβλωση, εντούτοις δεν παρουσιάζεται πρόθυµη να δώσει λύσεις. Αρνητική παραµένει η κυβέρνηση και στην παραχώρηση δικαιώµατος σε ανεργιακό επίδοµα σε όλους όσοι θεµελιώνουν δικαίωµα θεσµοθετηµένης σύνταξης, αλλά επιλέγουν να εργάζονται µέχρι το 65ο έτος.
Αρνητικοί βέβαια είναι οι κυβερνώντες σε πολλές προτάσεις µας που στόχο έχουν τη βελτίωση ή έστω τη διευκόλυνση της ζωής των χαµηλόµισθων και των συνταξιούχων.
Πολύ δύσκολες είναι οι συνθήκες και για τον κόσµο της υπαίθρου, ο οποίος, πέραν των διαχρονικών του προβληµάτων, έχει να αντιµετωπίσει τώρα τον χειµώνα και το υψηλό κόστος για θέρµανση. Πώς µπορεί να βοηθηθεί αυτός ο κόσµος;
Είναι και αυτή µια άλλη πραγµατικότητα… Όσοι και πριν από την κρίση πιέζονταν και ήταν ο φτωχός συγγενής των πολιτικών της κυβέρνησης, µε την κρίση βρίσκονται σε ακόµα χειρότερη κατάσταση.
∆υστυχώς οι κάτοικοι της υπαίθρου είναι µια κατηγορία συµπολιτών µας που πιέζονταν από τις πολιτικές της κυβέρνησης και τώρα βρίσκονται σε ακόµα πιο σκληρές πραγµατικότητες συγκριτικά µε τον υπόλοιπο πληθυσµό.
Ένα συγκεκριµένο στοιχείο που επιβεβαιώνει αυτή την κατάσταση είναι ακριβώς το κόστος στα καύσιµα, έχοντας υπόψη ότι πολλοί από τους κατοίκους της υπαίθρου είναι αναγκασµένοι να πηγαινοέρχονται καθηµερινά στα αστικά κέντρα για σκοπούς εργασίας, οπότε πληρώνουν και πιο ακριβό τίµηµα. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, που καταβάλλουν για πετρέλαια κίνησης αλλά και θέρµανσης τώρα τον χειµώνα που οι ανάγκες είναι αυξηµένες, δεν αρκεί ένα µεροκάµατο.
Ταυτόχρονα, πρέπει να τονίσουµε ότι οι κάτοικοι της υπαίθρου, που εκ των πραγµάτων είναι αναγκασµένοι να καταναλώνουν µεγαλύτερες ποσότητες καυσίµων, συνεισφέρουν στο κράτος πολύ περισσότερα µέσα από τις φορολογίες που πληρώνουν µε την αύξηση των τιµών. Και το κράτος µαζεύει απροσδόκητα έσοδα που µέχρι τέλος του χρόνου θα ξεπεράσουν το ένα δισεκατοµµύριο, επιστρέφοντας το ελάχιστο στην ύπαιθρο, µε κίνδυνο πολλοί από αυτούς τους συµπολίτες µας να µην έχουν διέξοδο για να βγάλουν τον χειµώνα και την επόµενη περίοδο.
Αυτές οι σκληρές πραγµατικότητες έρχονται να προστεθούν στα διαχρονικά ζητήµατα που ταλανίζουν την ύπαιθρο και έχουν να κάνουν µε το προβληµατικό οδικό δίκτυο, την εκπαίδευση, τις κοινωνικές παροχές, αλλά και τον αγροτικό τοµέα που χτυπιέται κι αυτός αλύπητα µέσα από την ακρίβεια.
Θέλετε να κάνετε και ένα σχόλιο για τις επερχόµενες προεδρικές εκλογές;
Θα έπρεπε η κυβέρνηση να επεδείκνυε την ανάλογη ευαισθησία για όλα αυτά τα προβλήµατα που έχουµε συζητήσει και πολλά άλλα. ∆εν έχουµε ψευδαισθήσεις ότι θα το κάνει τώρα που βρίσκεται στους τελευταίους µήνες της εξουσίας της. Το σίγουρο είναι ότι εµείς δεν θα σταµατήσουµε µέχρι και την τελευταία στιγµή της διακυβέρνησης Αναστασιάδη-∆ΗΣΥ να πιέζουµε και να απαιτούµε να δοθούν λύσεις.
Ο επόµενος σηµαντικός σταθµός είναι οι προεδρικές εκλογές, όπου ευελπιστούµε ότι ο κόσµος θα επιλέξει την υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη, η οποία θα αλλάξει την κατάσταση και σε αυτούς τους τοµείς.
Aκολουθήστε μας στο Google News
