Και η δικαιοσύνη;

Του Δρος Ιωάννη Σ. Χριστοδούλου

Η αποφορά που κατακλύζει την πολιτική ατμόσφαιρα από άδοξα σκάνδαλα και ένδοξες αδεξιότητες δεν περιορίζεται, δυστυχώς, από την αύρα ηρωικών φυσιογνωμιών που θυσιάζουν εαυτούς.

Ωστόσο, αυτοθυσίες συντελούνται στο όνομα του δικαίου.

Αν κάτι μένει από τις άδικες θυσίες είναι η μνήμη της δικαιοσύνης, ακίδα στις συνειδήσεις μας.

Και οι αξίες; Ανάμεσα σε αυτές και η αξία του δικαίου; Διασώζονται ακόμα, ευτυχώς, τα ονόματα των αξιών. Εμπνέουν, καθοδηγούν, λίγους έστω.

Φυσικά στο όνομα της δικαιοσύνης, και άλλων αξιών, ομνύουν άπαντες, απατεώνες και άλλοι.

Αυτό δυσκολεύει τα πράγματα.

Αρκετά δημόσια πρόσωπα, βέβαια, με τον εθισμό που έχουν στην προσποίηση, δεν καταλαβαίνουν κάτι – για τους ίδιους – σοβαρό.

Το προσωπικό αντι-παράδειγμα που συνοδεύει το λόγο τους για αξίες δεν συκοφαντεί τις αξίες. Η λάμψη των αξιών, όταν πρόχειρα τις επικαλούνται και τις κακοποιούν, αποκαλύπτει την αναξιότητά τους όσο και αν οι εντυπωσιακές χειρονομίες και οι κορώνες τής δήθεν ιερής αγανάκτησής τους σκιάζουν την υφέρπουσα αγωνία τους, μήπως αποκαλυφθεί η ανύπαρκτη σχέση τους με τις αξίες.

Βεβαίως, αυτό που πρώτα διακυβεύει την αξιοπιστία μιας αξίας είναι η θεσμική της εφαρμογή. Σε ό,τι αφορά τη δικαιοσύνη, άργησε να γίνει σαφές ότι οι δαιδαλώδεις διαδρομές για την απονομή της οδηγούν στην ουσιαστική παραγραφή του αδικήματος, όταν η δικαιοσύνη απασχολείται με πράξεις και ευθύνες προσώπων που κατάλαβαν νωρίς πόσο εύκολο είναι να χρησιμοποιήσουν το θεσμό της δικαιοσύνης και τα θέσμια που τον υπηρετούν για να ποδηγετήσουν την (μη) εφαρμογή της προς όφελός τους.

Είναι φυσικό, επομένως, να επικαλούνται τη δικαιοσύνη ή να μην τη φοβούνται οι άνομοι και οι υπεύθυνοι για ανομίες, αφού ο ασφαλέστερος τρόπος για να μην τιμωρηθούν είναι να ομνύουν στο όνομα των θεσμών και να φροντίζουν για τη στρεβλή τους λειτουργία. Παρανομούν, έτσι, καταχρώμενοι την εμπράγματη επιείκεια που δείχνουν οι δήθεν αυστηροί νόμοι σε όσους ξέρουν να τους καταχρώνται και να τους κακοποιούν.

Η δικαιοσύνη, ωστόσο, θέλω να πιστεύω, δεν εξαντλείται στους θεσμούς και τις δυνατότητές τους.

Δεν εξαρτάται μόνο από τους θεσμούς η απονομή της δικαιοσύνης, ευτυχώς.

Όταν οι θεσμοί εξευτελίζονται, η ίδια η ιδέα της δικαιοσύνης βοά και την κραυγή της την ακούν όσοι επηρεάζονται από την έκπτωση του θεσμού.

Στη συνείδηση των ανθρώπων που πιστεύουν στην αξία του δικαίου, οι άλλοτε προβεβλημένοι και ένδοξοι γίνονται καταγέλαστοι και έκνομοι. Αυτό, ήδη, είναι μεγάλη τιμωρία.

Το μέλλον, όπως έλεγε ο Αλτουσέρ, διαρκεί πολύ. Και οι άνομοι, που φρόντιζαν για το μέλλον τους, θα ζήσουν σε αυτό αρκετά για να βιώνουν και να σκέφτονται τον εξευτελισμό τους.

Αποδίδεται και έτσι δικαιοσύνη!

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy