Του Δρος Γιώργου Δ. Χριστοδουλίδη
Με την πρόσφατη «επίσκεψη» στην Κύπρο του Τούρκου ΥΠΕΞ, Τσαβούσογλου, επανήλθαν στο τραπέζι των εξελίξεων για την επίλυση του Κυπριακού δύο επιλογές: η παραδοσιακή επιδίωξη λύσης ομοσπονδίας δυο συνιστωσών πολιτειών και η λύση συνομοσπονδίας δύο ιδρυτικών ανεξαρτήτων κρατών. Αναφορά στο ενδεχόμενο για τη δεύτερη επιλογή είχε κάνει και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πριν μερικούς μήνες. Δεν υπάρχει όμως ως επιλογή η συνέχιση του σημερινού status quo.
Στην πρώτη περίπτωση επιδιώκεται η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδία, όπου η ε/κ κοινότητα καθώς και η τ/κ θα αποκτήσουν εσωτερική αυτονομία μέσα σε ένα ομόσπονδο κράτος το οποίο θα ελέγχει το σύνολο της κυπριακής επικράτειας, θα έχει μια κυπριακή ιθαγένεια και θα εκπροσωπείται ως ενιαίο κυπριακό κράτος στους διεθνείς οργανισμούς. Στην περίπτωση της συνομοσπονδίας θα έχουμε τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1960 και την αντικατάστασή της με δύο χωριστά κράτη, μια ε/κ Δημοκρατία και μια τ/κ Δημοκρατία που θα συναινούν να ενωθούν σε μια συνομοσπονδία με κύριο ρόλο την εκπροσώπηση της συνομόσπονδης Κύπρου στους διεθνείς οργανισμούς. Στην πρώτη επιλογή, της ομοσπονδιακής μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε περίπτωση «απόσχισης» της μιας από τις δύο συνιστώσες πολιτείες, η αποσχισθείσα θα μένει μετέωρη ως «κράτος», ενώ η άλλη θα επανακτήσει την ιδιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στη δεύτερη επιλογή, σε περίπτωση «απόσχισης», το κάθε ιδρυτικό κράτος θα διατηρεί την αρχική του αυτονομία και την ονομασία: Ε/κ Δημοκρατία / Τ/κ Δημοκρατία. Η ε/κ κοινότητα αγωνιζόταν για ένα ε/κ κράτος με στόχο την ένωσή του με την Ελλάδα, παρόλο που το επίσημο ελληνικό κράτος μας συμβούλευε συνεχώς να επιδιώξουμε απλώς την ελευθερία μας ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα. Από την άλλη, η τ/κ κοινότητα προέβαλλε ένσταση στην «ενωτική» πολιτική των Ε/κ και αναζητούσε ισότιμη αναγνώριση ως ξεχωριστή οντότητα, παρ’ όλη την εξωτερική παρέμβαση της Τουρκίας -ίδε Γκρίζοι Λύκοι- για διχοτόμηση και ένωση με τη «Μητέρα Πατρίδα».
Σήμερα, με τα σχετικά πρόσφατα δεδομένα, της αναγνώρισης και της συμμετοχής τη Κυπριακής Δημοκρατίας ως πλήρες μέλος στην ΕΕ, καθώς και με την ανακάλυψη σημαντικών εμπορεύσιμων ποσοτήτων υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ, μια λύση του Κυπριακού στη βάση της ομοσπονδίας θα ωφελήσει και τις δύο κοινότητες, ιδιαίτερα δε την τ/κ που, έτσι, θα αποκτήσει όλα τα πλεονεκτήματα του μέλους της Ε.Ε. καθώς και σημαντικό μερίδιο στους υδρογονάνθρακες. Πρόσθετα, με μια λύση ανεξάρτητης Ομόσπονδης Δημοκρατίας, το συμφέρον των Τ/κ (και εμάς, βέβαια, των Ε/κ) θα είναι να εναντιωνόμαστε στις παράνομες απαιτήσεις της Τουρκίας για διεκδίκηση μεγάλου μέρους της ΑΟΖ της Κύπρου και έτσι θα χάσει το πρόσχημα ότι επεμβαίνει για να προστατεύσει τα δικαιώματα των Τ/κ.
Συγκριτικά, τώρα, μια λύση στη βάση των δύο κρατών με συνομόσπονδη δομή θα περιπλέξει το θέμα των υδρογονανθράκων, με την Τουρκία να χειραγωγεί το συνομόσπονδο τ/κ κράτος να θέλει επανασχεδιασμό της σημερινής μας ΑΟΖ. Το χειρότερο, όμως, για το συνομόσπονδο ε/κ κράτος, θα είναι ότι δίπλα μας θα έχουμε ένα πλήρως υποτελές στην Τουρκία δορυφορικό κράτος, ενώ εμείς θα είμαστε υπό τη σκιά της Τουρκίας η οποία θα διεκδικεί το στρατηγικό έλεγχο της περιοχής. Έτσι, θα είναι «άνθρακες ο θησαυρός» για τους Ε/κ που νομίζουν ότι δύο χωριστά κράτη, σε μια συνομοσπονδία, (ή και τελείως ανεξάρτητα), θα μπορούσαν να είναι, υπό τις περιστάσεις, σωτηρία για τον ελληνισμό της Κύπρου. Επομένως, ποια λύση; Μόνο η ομοσπονδία δύο συνιστωσών πολιτειών θα είναι ευλογία για τον κυπριακό λαό, Ε/κ και Τ/κ! Ας ενθαρρύνουμε, λοιπόν, τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να στηρίξει ενεργά τον Τ/κ ηγέτη, στην εκφρασθείσα άρνησή του να αποδεχθεί την πρόταση Τσαβούσογλου για λύση δύο κρατών…
Aκολουθήστε μας στο Google News
