Κώστας Παρτασίδης: Ο οραματιστής και πρωτοπόρος, ο άνθρωπος που τον χαρακτήριζε η αποφασιστικότητα, η ευγένεια και το ήθος.

Η Λεμεσός θυμάται και τιμά τον δήμαρχο των έργων

Του Χρήστου Χαραλάμπους

 

Είναι κάποιοι άνθρωποι που με το δημόσιο βίο και γενικότερα την προσωπικότητά τους αφήνουν έντονα στη μνήμη όλων των υπολοίπων, ακόμα και δεκαετίες μετά, τα όσα έπραξαν και πρόσφεραν στην κοινωνία της μικρής πόλης όπου έζησαν και δημιούργησαν, αλλά και γενικότερα στην πατρίδα τους.

Σ’ αυτή την κατηγορία των χαρισματικών Κυπρίων ανήκει αναμφισβήτητα ο Κώστας Παρτασίδης. Ο μαχητικός πολιτικός της Αριστεράς που συνέδεσε το όνομα και τη δράση του, ιδιαίτερα με τη Λεμεσό όπου υπηρέτησε αρχικά ως δημοτικός σύμβουλος (1946-48) και στη συνέχεια ως δήμαρχος (1949 και 1953-62), κατορθώνοντας, παρά τις δυσκολίες της εποχής, να αναπτύξει πλούσια κοινωνική, αναπτυξιακή και πολιτιστική δράση, θέτοντας ουσιαστικά τα θεμέλια για την αναμόρφωση της πόλης και των ανθρώπων της.

Τον περασμένο Μάρτιο συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννηση του Κώστα Παρτασίδη και η Λεμεσός, η πόλη και οι άνθρωποι της δεν θα μπορούσαν παρά να τιμήσουν δεόντως τον δήμαρχο που άφησε πίσω του τεράστιο έργο, το οποίο απολαμβάνει μέχρι σήμερα η κοινωνία της πόλης.

Όσοι τον πρόλαβαν και έζησαν από κοντά την πλούσια δράση του στα κοινά του τόπου, έχουν να λένε για το σημαίνον στέλεχος του ΑΚΕΛ, τον οραματιστή, πρωτοπόρο δήμαρχο των έργων, τον άνθρωπο που τον χαρακτήριζε η αποφασιστικότητα, η ευγένεια και το ήθος.

Ένας από αυτούς που ευτύχησαν να τον ζήσουν από πολύ κοντά, είναι ο τέως δήμαρχος Λεμεσού Ανδρέας Χρίστου (πρόεδρος της Επιτροπής Εκδηλώσεων «Κώστας Παρτασίδης – 100 χρόνια») ο οποίος ξετυλίγοντας τις μνήμες του μας σκιαγραφεί τον άνθρωπο και πολιτικό.

«Όταν ο πατέρας μου ανέλαβε επαρχιακός γραμματέας του κόμματος το 1950 η σχέση με τον Κώστα ήταν πάρα πολύ στενή. Δεν περνούσε μέρα που να μην έρθει ο Παρτασίδης από τα γραφεία του κόμματος είτε όταν ήταν δήμαρχος είτε αργότερα ως εμπορευόμενος», μας λέει ο Ανδρέας Χρίστου επισημαίνοντας ότι «τότε η σχέση των στελεχών του κόμματος ήταν πολύ στενή και δεν περιοριζόταν μόνο στα άτομα της πρώτης γραμμής, αλλά επεκτεινόταν και στα μέλη των οικογενειών τους».

Ο Κώστας Παρτασίδης ήταν άνθρωπος πληθωρικός, πολύ πνευματώδης και πολυτάλαντος… ζωγράφιζε, είχε πολύ δυνατή πένα και έγραφε ποιήματα και εξαιρετικά χρονογραφήματα. «Είχε μια επιβλητική φυσιογνωμία σε όλα τα επίπεδα και ως δήμαρχος ήταν απαιτητικός με το προσωπικό, αλλά και πολύ καλός, ανθρώπινος και με πνεύμα συνεργασίας… ήταν δυνατή προσωπικότητα, με λόγο πλήρη, μαχητικός και μεστός…».

Όταν έγιναν τα εγκαίνια του Παιδικού Σταθμού Αγίου Ιωάννη, για τον μικρό τότε Ανδρέα Χρίστου, ήταν μια εκπληκτική αποκάλυψη αφού «εμείς τότε μέναμε όλη η οικογένεια στριμωγμένη σε ένα μικρό βοηθητικό και μπαίνοντας στον παιδικό σταθμό είδα για πρώτη φορά παιδικά αποχωρητήρια και νιπτήρες… ένα μικρό παλατάκι και νόμιζα ότι έβλεπα κινηματογραφικό έργο, κάτι έξω από την κυπριακή πραγματικότητα… κι  όμως όλα αυτά έγιναν από τον δήμαρχο Κώστα Παρτασίδη για τα παιδιά των μη προνομιούχων». Και για να είναι βέβαιος ότι δεν θα υπήρχαν προβλήματα, μετέθεσε τον οδηγό του, τον μακαρίτη Παύλο Αντωνίου και με λεωφορείο μετέφερε όσα παιδιά δεν είχαν άλλο τρόπο στον Σταθμό.

Ο Κώστας Παρτασίδης είχε όραμα και φαντασία και συνεργαζόταν με πολλούς ανθρώπους για να προωθήσει ζητήματα που αφορούσαν την πόλη και τους κατοίκους… Ήταν φίλος με τον Σόλωνα Μιχαηλίδη και με τη συνεργασία του κατάφερε να φέρει τον αρχιμουσικό της Δράμας στη Λεμεσό για να ξαναστήσει τη Φιλαρμονική. Με τις φιλίες που είχε με τον δήμαρχο της Χάιφα έφερε από εκεί τον δημοτικό μηχανικό με αποτέλεσμα να σχεδιαστεί και να κατασκευαστεί ένα μέρος του αποχετευτικού των ομβρίων της Λεμεσού.

«Είχε την ικανότητα να απορροφά ιδέες και να χρησιμοποιεί τους κατάλληλους ανθρώπους, να συνεργάζεται μαζί τους ανεξαρτήτως πολιτικών και άλλων πεποιθήσεων, προκειμένου να πετύχει τη δημιουργία σημαντικών έργων για τη Λεμεσό…» αναφέρει ο Ανδρέας Χρίστου τονίζοντας παράλληλα ότι «ήταν και αμετακίνητος μαρξιστής και ακελιστής, άνθρωπος της αλλαγής που έδωσε πολλά υπηρετώντας την ιδεολογία και τις  πολιτικές και κομματικές πεποιθήσεις του, κατορθώνοντας ταυτόχρονα να είναι και ο δήμαρχος ο αποδεκτός από τη συντριπτική πλειοψηφία των Λεμεσιανών».

Ήταν απόφοιτος του Παγκυπρίου Γυμνασίου με συμμαθητές τον Μακάριο, τον Γλαύκο Κληρίδη, τον Λυσσαρίδη, τον Ζιαρτίδη, τον Αντρέα Φάντη… με τους οποίους διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του μια ιδιαίτερη σχέση. Είχε μάθει και εξαιρετικά εγγλέζικα και στον Στρατό, όπως επισημαίνει ο Ανδρέας Χρίστου, «αν δεν ήταν αριστερός, θα είχε γίνει αξιωματικός… πέρασε από τη Σχολή Στρατιωτικών αλλά τον έκοψαν λόγω των φρονημάτων του».

 

Τεράστια προσφορά στη Λεμεσό και την Κύπρο

Ο Κώστας Παρτασίδης εκλέχθηκε για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος το 1943, σε ηλικία 24 ετών, με δάσκαλο τον τότε δήμαρχο Πλουτή Σέρβα ο οποίος, κατά γενική ομολογία, τον ξεχώρισε και του έδωσε μεγάλη σημασία. Κι όταν το 1949 ο Πλουτής δεν μπορούσε να κατεβεί στις εκλογές, λόγω καταδίκης του από τους Εγγλέζους, προβλήθηκε τότε ο Παρτασίδης και με τη στήριξη και του Πλουτή, εκλέχθηκε για πρώτη φορά δήμαρχος.

Τον επόμενο χρόνο καταδικάστηκε σε φυλάκιση «επ’ αόριστον» μαζί με άλλα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, για παρακοή διατάγματος της αποικιακής κυβέρνησης, μετά την απόφαση να μετονομάσει την οδό Πάλμερ, σε οδό 28ης Οκτωβρίου. Το 1953 επανεκλέχθηκε δήμαρχος μέχρι το 1962.

Ο κατάλογος των κοινωνικών και άλλων έργων που έγιναν επί δημαρχίας του είναι πολύ μακρύς… Προέβλεπε το μέλλον της Λεμεσού ως ένα κέντρο εμπορικών και οικονομικών δραστηριοτήτων, κέντρο τουρισμού και βιομηχανίας. Είναι ο πρώτος που εισήγαγε την έννοια της μικτής βιομηχανικής ζώνης και απαίτησε τον εκσυγχρονισμό του παλιού, τότε, λιμανιού.

Τεράστια, όμως είναι και η γενικότερη πολιτική προσφορά του στον τόπο. Ήταν  για ένα χρόνο πολιτικός κρατούμενος και ως δήμαρχος πήγαινε στα στρατόπεδα όπου κρατούνταν πολιτικοί κρατούμενοι και απαιτούσε ανθρωπινότερες συνθήκες. Ιδιαίτερα με εκείνο το κολαστήριο στο Πολέμι, πήγε τότε εκεί την Μπάρμπαρα Κάσολ, την περίφημη βουλευτή των Εργατικών, έφερε από τη Γενεύη τον Ερυθρό Σταυρό και διαπίστωσε τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης και κακομεταχείρισης των κρατουμένων, αναγκάζοντας τους Εγγλέζους να κλείσουν εκείνο το στρατόπεδο.

Κάποτε, όπως αναφέρει ο Ανδρέας Χρίστου, όταν σε μια από εκείνες τις ξαφνικές συλλήψεις που έκαναν οι Εγγλέζοι μετά από κάποιες ενέργειες της ΕΟΚΑ, είχαν συλληφθεί 200 περίπου πολίτες και τους είχαν στα Πολεμίδια χωρίς να επιτρέπουν στις οικογένειες τους να τους πάρουν τρόφιμα και ρούχα, «τότε ο δήμαρχος Παρτασίδης, μάζεψε κάμποσο υλικό, πήγε εκεί και με το αβρατινί μπήκε μέσα στο στρατόπεδο και το μοίρασε στους κρατούμενους».

 

 

 

Εκδηλώσεις για τα 100χρονά του

Η Επιτροπή Εκδηλώσεων «Κώστας Παρτασίδης – 100 χρόνια», θέλοντας να θυμίσει στους παλαιότερους και να κάνει γνωστό στους νεότερους το έργο και την προσφορά του δημάρχου που άφησε έντονο το στίγμα του στην πόλη, προγραμματίζει μεγάλη εκδήλωση στις 5 Ιουνίου που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων και την παρουσίαση λευκώματος με ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό, με πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία που φωτίζουν αρκετές πλευρές της πορείας του Κώστα Παρτασίδη σε πολιτικό και κομματικό επίπεδο αλλά και ως δήμαρχος και άνθρωπος…

Μια άλλη εκδήλωση θα γίνει στα πλαίσια του Συμπόσιου Προφορικής Ιστορίας όπου θα καταθέσουν τις μαρτυρίες και τις μνήμες τους άνθρωποι που είχαν γνωρίσει τον Κώστα Παρτασίδη μέσα από τις διάφορες ιδιότητές του.

Τέλος θα γίνει σε άλλη εκδήλωση, η αποκάλυψη ενός μνημείου που θα σχετίζεται με το ύφος και την προσφορά του Κώστα Παρτασίδη.

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy