Κούφια και τα νέα «δεσμεύομαι»

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Κούφιες αποδείχθηκαν και οι νέες δεσμεύσεις του Προέδρου Αναστασιάδη ότι, «η ΑΗΚ δεν πρόκειται να αποκρατικοποιηθεί, ούτε στο εγγύς, αλλά ούτε και στο απώτερο μέλλον». Η κυβέρνηση προχωρεί στο σπάσιμο της ΑΗΚ στα δύο.

Κάτι που όπως επεσήμαναν σχεδόν όλοι οι ακαδημαϊκοί και τεχνοκράτες, θα αποτελέσει το προοίμιο για τις ιδιωτικοποιήσεις.

Πριν από δέκα μέρες η κυβέρνηση δήλωνε ότι η ΑΗΚ έχει φύγει από το κεφάλαιο του μνημονίου, το οποίο αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ωστόσο χθες ο Υπουργός Ενέργειας Γιώργος Λακκοτρύπης παρέπεμψε και πάλι στην Τρόικα λέγοντας ότι, «οι προτάσεις θα πρέπει να συνάδουν με τις μνημονιακές μας υποχρεώσεις».

Σε σχέση με την ουσία του θέματος, η κυβέρνηση έλαβε υπόψη μόνο τη μελέτη των ξένων συμβούλων.

Αντίθετα, έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της τους τεχνοκράτες της ΡΑΕΚ, οι οποίοι προειδοποίησαν ότι πρέπει να ολοκληρωθεί ο λειτουργικός και λογιστικός διαχωρισμός, να τεθούν σε εφαρμογή οι νέοι κανόνες αγοράς, να αφεθούν όλα αυτά να δουλέψουν, να δούμε τα αποτελέσματα και μετά να ληφθεί η απόφαση σχετικά με τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό.

Επίσης έγραψε στα ίδια υποδήματα τούς τεχνοκράτες της ΑΗΚ, οι οποίοι προειδοποίησαν ότι η μελέτη των ξένων συμβούλων περιλαμβάνει πολλά λάθη και παραλείψεις.

Ακόμη αγνόησαν επιδεικτικά άλλες μελέτες, για παράδειγμα του Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, η οποία κατέδειξε με στοιχεία ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα οδηγήσουν σε αυξήσεις τιμών και σε φτωχότερες υπηρεσίες.

Επιπρόσθετα η κυβέρνηση επιχείρησε να ξεγελάσει τους εργαζομένους και την κοινωνία. Υπάρχουν πολλά ερωτήματα για την απόφαση της κυβέρνησης. Θα αναφέρουμε μόνο ένα: Γιατί δεν έγινε ποτέ μελέτη κόστους – οφέλους; Η κυβέρνηση οφείλει να αποδείξει -με στοιχεία και όχι με «δεσμεύομαι»- ότι θα υπάρξει κοινωνικό όφελος.

Οτι θα υπάρξουν μειώσεις τιμών και ότι η απόφαση έχει ως γνώμονα το δημόσιο και όχι τα ιδιωτικά συμφέροντα. Διαφορετικά θα είναι υπόλογη για εξυπηρέτηση συμφερόντων σε βάρος της κοινωνίας.

Τα μέχρι στιγμής στοιχεία, αλλά και οι εμπειρίες άλλων χωρών, αφήνουν εκτεθειμένη την κυβέρνηση.

Σχεδόν σε όλες τις χώρες οι οποίες προχώρησαν σε ιδιωτικοποιήσεις υπήρξαν αυξήσεις τιμών, φτωχότερες υπηρεσίες, μείωση των επενδύσεων σε υποδομές, έλλειψη ευαισθησίας προς το περιβάλλον, ανεπαρκής συντήρηση εγκαταστάσεων και προτεραιότητα του επενδυτή για αύξηση της κερδοφορίας του.

Επίσης πολλές χώρες όπως η Γερμανία αναγκάστηκαν τα τελευταία χρόνια να επαναφέρουν πίσω στο δημόσιο υπηρεσίες, οι οποίες είχαν ιδιωτικοποιηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Η κυβέρνηση οφείλει να τεκμηριώσει τις αποφάσεις της.

Διαφορετικά θα είναι υπεύθυνη για τα όσα θα ακολουθήσουν. Οχι μόνο στο απώτερο αλλά και στο εγγύς μέλλον.

Και ελπίζουμε να μην αρχίσει να κατηγορεί πάλι τους εργαζομένους για να καλύψει τις δικές της εμμονές και ιδεολογικές αγκυλώσεις.