Κούλλης Πογιατζής: Ο αθλητισμός δεν βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης

Ο αθλητισμός δεν βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνη­σης, αναφέρει στη «Χα­ραυγή» ο υποψήφιος βουλευτής Λευκωσίας του ΑΚΕΛ Κούλλης Πογιατζής.

Επισημαί­νει ότι στην ύπαιθρο όπου δεν υπάρχουν ποιοτικά αθλητικά κέ­ντρα, η προσπάθεια για άθληση γίνεται ακόμα δυσκολότερη. Ακόμα, υποδεικνύει ότι η πο­λιτική που ακολουθεί συνήθως η κυβέρνηση προσβλέπει περισσό­τερο στη δημιουργία εντυπώσεων.

Συνέντευξη στον Γιάννη Κακαρή

Θεωρείτε ότι ο αθλητισμός και ειδικά ο μα­ζικός, βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της κυ­βέρνησης;

Ο αθλητισμός στην Κύπρο σίγουρα δεν βρί­σκεται ψηλά στην ατζέντα της σημερινής κυ­βέρνησης. Μπορώ να πω ότι είναι ένας από τους πλέον υποβαθμισμένους τομείς της κυπρι­ακής κοινωνίας. Οι περικοπές που έγιναν στα κονδύλια του κράτους προς τον ΚΟΑ, μοιραία, είχαν ως αποτέλεσμα τη δυσκολία στην ανάπτυ­ξη του αθλητισμού. Ενώ ως χώρα διαχρονικά γεννούσαμε ταλέντα που διακρίνονταν σε διά­φορα αθλήματα του κλασικού αθλητισμού κερ­δίζοντας μετάλλια σε ευρωπαϊκούς, παγκόσμι­ους και ολυμπιακούς αγώνες, δεν μεριμνήσαμε στη δημιουργία κατάλληλων υποδομών που θα βοηθούσαν τις προσπάθειες των αθλητών μας. Είναι σε όλους γνωστό ότι οι καλύτεροι αθλητές μας προετοιμάζονται για τους αγώνες τους σε αθλητικά κέντρα εκτός της Κύπρου.

Ο μαζικός αθλητισμός όπως τον ξέρουμε σή­μερα στην κυπριακή κοινωνία είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για τη σχέση των νέων, και όχι μόνο, με την άθληση.

Ωστόσο, οι πολλές υποχρεώσεις των νέων δεν τους αφήνουν αρκετό ελεύθερο χρόνο για άθληση. Ειδικά στην ύπαιθρο που δεν υπάρ­χουν ποιοτικά αθλητικά κέντρα, η προσπάθεια για άθληση γίνεται ακόμα δυσκολότερη. Ο λαϊ­κός αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στα πολλαπλά προβλήματα που γεννά η κοινω­νία και όπλο στα χέρια των νέων για μία ποιοτι­κά καλύτερη ζωή.

Τα νέα Στεγαστικά Σχέδια μπορούν να λύ­σουν το πρόβλημα της αστυφιλίας;

Η εξαγγελία των νέων στεγαστικών σχεδίων για αναζωογόνηση ορεινών, ακριτικών και μει­ονεκτικών περιοχών, που έγινε τον Φεβρουάριο χαιρετίστηκε από όλους. Ωστόσο, αποδείχτηκε ότι τα σχέδια δεν εξυπηρετούν το κοινό αφού έχουν ημερομηνία έναρξης την 1η Μαρτίου 2021, χωρίς αναδρομική ισχύ. Έτσι, όσοι έχουν καταθέσει αγοραπωλητήριο έγγραφο στο Κτη­ματολόγιο πριν από την 1η Μαρτίου θεωρού­νται μη δικαιούχοι.

Ερωτηματικά, επίσης, αφήνει το γεγονός ότι αρκετές κοινότητες οι οποίες αντιμετωπίζουν αισθητά το πρόβλημα της αστυφιλίας δεν καλύ­πτονται από το σχέδιο. Το ίδιο συμβαίνει και με ακριτικές κοινότητες με αποτέλεσμα να εκφρά­ζονται διαμαρτυρίες τόσο από τις Τοπικές Αρχές όσο και από τους πολίτες. Θεωρώ ότι η πολιτική που ακολουθεί συνήθως η σημερινή κυβέρνηση προσβλέπει περισσότερο στη δημιουργία εντυ­πώσεων παρά στην άσκηση κοινωνικής πολι­τικής.

Εάν θέλουμε πραγματικά να στηρίξουμε τόσο τις ορεινές όσο και τις ακριτικές περιοχές του τόπου μας, μπορούμε κάθε χρόνο να συμπε­ριλάβουμε στον προϋπολογισμό του κράτους κονδύλι για αυτόν το σκοπό. Το να σπάμε έναν κουμπαρά και να εξαγγέλλουμε επιδοτήσεις κάθε φορά που πλησιάζουν εκλογές δεν πείθει ότι οι προθέσεις μας είναι να βοηθούμε όσους έχουν ανάγκη.

Εν κατακλείδι, για να περιορίσουμε την αστυφιλία πιστεύω θα ήταν πιο αποτελεσματικό το κράτος να προσπαθήσει να δώσει κάποια κί­νητρα τουλάχιστον σε μεγαλύτερες κοινότητες της ορεινής, τα οποία να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας έτσι ώστε οι κάτοικοι να μην αναγκά­ζονται να ψάξουν κάπου αλλού το μεροκάματο για την επιβίωσή τους.

Πόσο σημαντική είναι η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

Όλοι αναγνωρίζουμε εδώ και χρόνια ότι το σύστημα Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Κύπρο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις βασικές ανά­γκες των πολιτών. Πέρα από τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί δήμοι και κοινότητες, η κοινωνία και οι ανάγκες των πολιτών αλλάζουν, αλλά το σύστημα της Τοπι­κής Αυτοδιοίκησης παραμένει στάσιμο.

Θεωρώ ότι ο βασικότερος στόχος της μεταρ­ρύθμισης πρέπει να είναι η άμεση και προσιτή παροχή υπηρεσιών στο σύνολο των πολιτών. Για να γίνει αυτό πιστεύω ότι πρέπει να αλλά­ξει το πλαίσιο χρηματοδότησης, λειτουργίας και διαχείρισης των Τοπικών Αρχών. Χρειάζεται να αποδοθούν στις Τοπικές Αρχές νέες αρμοδιότη­τες που θα αφορούν άμεσα την καθημερινότητα των πολιτών.

Οι νέοι δήμοι/κοινότητες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προχωρούν αυτόνομα σε έργα υποδομής, παρέμβαση στα κοινωνικά ζητήματα, στη στήριξη των πιο ευάλωτων συνανθρώπων μας, στην απλοποίηση της αδειοδότησης της ανάπτυξης, καθώς και να έχουν αρμοδιότητες για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Για να μπορούν να γίνουν όλα αυτά σίγουρα χρειαζό­μαστε μεγαλύτερους δήμους. Το κράτος πρέπει να εγγυηθεί ότι ο κάθε πολίτης όπου και αν δι­αμένει θα τυγχάνει της ίδιας ποιότητας υπηρε­σιών.

Τέλος, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο τρόπος της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδι­οίκησης, πρέπει οι πολίτες να έχουν τη δυνατό­τητα να τοποθετηθούν γιατί είναι ένας θεσμός ο οποίος καθορίζει την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής τους.