Κράτος χωρίς πρόνοια

Της Ευανθίας Σάββα*

 

Η κοινωνική πρόνοια της παρούσας κυβέρνησης εξαντλείται στο «ευφάνταστο» κοινωνικό έργο του ελάχιστου εγγυηµένου εισοδήµατος (ΕΕΕ), της υπολειτουργίας των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευηµερίας (ΥΚΕ) και της φτωχοποίησης της τρίτης ηλικίας και των ευάλωτων οµάδων.

Όσον αφορά το ΕΕΕ, η προσέγγιση της εξασφάλισης ελάχιστου εισοδήµατος για στήριξη όσων την έχουν ανάγκη εν µέσω οικονοµικής κρίσης δεν ήταν λανθασµένη. Όµως το «τσουβάλιασµα» στο ΕΕΕ όλων των ευάλωτων οµάδων (προσφύγων, ατόµων µε αναπηρίες, κ.ο.κ.) δεν είναι µόνο λανθασµένη, αλλά και αποτυχηµένη, όπως δείχνει η µέχρι τώρα εµπειρία της λειτουργίας του θεσµού του ΕΕΕ. Αν προσθέσουµε σε αυτό και τις διοικητικές δυσκολίες στην εφαρµογή του που µέχρι σήµερα δεν έχουν ξεπεραστεί, δεν φαίνεται να έχει πετύχει το σκοπό του. Εκτός και αν σκοπός του ήταν η µείωση των κοινωνικών παροχών χωρίς επαρκή τεκµηρίωση.

Κοντά µου αλλά και σε άλλους/ες συναδέλφους βουλευτές φτάνουν καθηµερινά δεκάδες παράπονα και καταγγελίες σε σχέση µε το ΕΕΕ. Καθυστερήσεις στην εξέταση αιτήσεων και την καταβολή του ΕΕΕ, αποκοπές χωρίς επαρκή δικαιολόγηση, αδικαιολόγητη επανεξέταση δικαιούχων, όπως ατόµων µε µόνιµες αναπηρίες, είναι µόνο µερικές από τις περιπτώσεις που ακούµε καθηµερινά. Περιπτώσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν είναι όντως το ΕΕΕ κοινωνική παροχή ή κοινωνική «αποκοπή»!

Η κοινωνική πολιτική ενός σύγχρονου κράτους προϋποθέτει και την ουσιαστική στήριξη που οι υπηρεσίες πρέπει να παρέχουν σε όσους την έχουν ανάγκη. Επί διακυβέρνησης ∆ΗΣΥ γίναµε µάρτυρες της µεγάλης ανεπάρκειας των ΥΚΕ, που δυστυχώς οι συνέπειές της µετριούνται σε θανάτους. Πρόσφατα, άλλη µια τραγωδία προστέθηκε στον µαύρο κατάλογο των θυµάτων ενδοοικογενειακής βίας και το δάκτυλο στράφηκε στις υπηρεσίες που είχαν την ευθύνη να «προλάβουν» το κακό. Οι αδυναµίες όµως των ΥΚΕ δεν είναι σηµερινές ούτε αφορούν τους λειτουργούς της πρώτης γραµµής µόνο. Είναι µια συνεχοµένη γάγγραινα που η παρούσα κυβέρνηση δεν κατάφερε να θεραπεύσει, µε αποτέλεσµα να θρηνούµε θύµατα.

Την ίδια ώρα όλο και περισσότεροι συνταξιούχοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Σύµφωνα µε την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, το 2019 αυξήθηκε το ποσοστό των ατόµων άνω των 65 ετών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας σε 25,9%. Την ίδια περίοδο (2019) η κυβέρνηση καµωνόταν για την οικονοµική ανάπτυξη, η οποία φυσικά ευνοούσε τους λίγους και εκλεκτούς των «χρυσών» διαβατηρίων διευρύνοντας τις οικονοµικές ανισότητες εις βάρος της πλειοψηφίας του λαού. Οι άνθρωποι που πρόσφεραν τον ιδρώτα τους τόσα χρόνια τίθενται στο περιθώριο µε συντάξεις πείνας. Πανηγύριζε ο ∆ΗΣΥ και η κυβέρνηση για αυξήσεις στις συντάξεις και για τη «γενναιοδωρία» της κυβέρνησης, όµως τα στοιχεία της φτωχοποίησης της 3ης ηλικίας δεν είναι για πανηγυρισµούς.

Ο κατακερµατισµός του κοινωνικού κράτους εδώ και 8 χρόνια, οι στρεβλώσεις στο ΕΕΕ, η µη αναδιάρθρωση του συστήµατος συντάξεων µε πιο δίκαιο τρόπο οδηγούν σε απόγνωση και φτωχοποίηση µεγάλη µερίδα του κόσµου και των ευάλωτων οµάδων. Αυτά είναι τα «δύσκολα» για τα οποία πρέπει σαν κράτος να προνοούµε και ο ∆ΗΣΥ έκανε «πράξεις» τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του µετατρέποντας το κράτος χωρίς ουσιαστική πρόνοια!

* Υποψήφια βουλευτής ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες ∆υνάµεις Λάρνακας