Του Στέφανου Στεφάνου*
Αν κάτι χαρακτηρίζει απόλυτα την περίοδο από την επανεκλογή Αναστασιάδη στην προεδρία, είναι η παρατεταμένη στασιμότητα στο Κυπριακό, συνοδευόμενη με επικίνδυνες και αρνητικές εξελίξεις που δυσχεραίνουν τις προσπάθειες για επίτευξη λύσης. Η στασιμότητα και το διαπραγματευτικό κενό έχουν ως αφετηρία την αποτυχία της Διάσκεψης στο Κραν Μοντανά, επτά περίπου μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2018. Ο Νίκος Αναστασιάδης, για να εξυπηρετήσει το στόχο της επανεκλογής του, διαμόρφωσε το αφήγημα ότι η Διάσκεψη στο Κραν Μοντανά οδηγήθηκε σε κατάρρευση αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας της αδιαλλαξίας της Τουρκίας. Χτίζοντας πάνω σ’ αυτή την εκδοχή, ο Νίκος Αναστασιάδης έπαιξε ξανά -όπως έκανε και το 2013- στο πεδίο του τι δεν πρόκειται να αποδεχθεί κι όχι τι πρόκειται να κάνει για να μπορέσει να βγει από το τέλμα το Κυπριακό. Από τη ρητορική του στο Κυπριακό εξαφανίστηκε η συμφωνημένη βάση λύσης της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως αυτή περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ και άρχισε ξανά να δαιμονοποιεί συγκλίσεις που επιτεύχθηκαν στις διαπραγματεύσεις. Η τακτική αυτή είχε προφανή στόχο να διατηρήσει ανοικτή την προοπτική προσέλκυσης στο δεύτερο γύρο των εκλογών ψηφοφόρων από τον λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο με τις γνωστές θέσεις στο Κυπριακό. Επιπρόσθετα, ο Πρόεδρος άρχισε να ερωτοτροπεί με λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών και να την προβάλλει σε συζητήσεις που είχε με ξένους παράγοντες, αλλά και στο εσωτερικό. Αυτό έτυχε εκμετάλλευσης από την Τουρκία, η οποία όλο αυτό το διάστημα προσπαθεί να εκθέσει την ελληνοκυπριακή πλευρά καλώντας την να ξεκαθαρίσει τι λύση επιθυμεί. Αυτή η πολιτική του κ. Αναστασιάδη είχε πολύ αρνητικές συνέπειες για την ε/κ πλευρά. Η Τουρκία, η οποία εξήλθε απενοχοποιημένη από το Κραν Μοντανά και έλαβε επαίνους από το διεθνή παράγοντα για τη στάση της στη Διάσκεψη, αποθρασύνθηκε πλήρως, με αποκορύφωμα τις προκλητικές και παράνομες δραστηριότητές της στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και τις έκνομες μεθοδεύσεις της στην Αμμόχωστο. Εξαιτίας των αντιφατικών και αλλοπρόσαλλων τοποθετήσεων του κ. Αναστασιάδη, η αξιοπιστία του έναντι του διεθνούς παράγοντα έπεσε στο ναδίρ. Μετά τις εκλογές ο κ. Αναστασιάδης συνέχισε στο δρόμο που χάραξε μετά την αποτυχία στο Κραν Μοντανά. Ενώ λεκτικά δήλωνε ότι είναι έτοιμος για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που είχαν μείνει, όπως επιτακτικά ζητούσε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, με τις θέσεις που διατύπωνε υπέσκαπτε και ακύρωνε αυτή την προοπτική. Οι φαεινές ιδέες που παρουσίασε ο Ν. Αναστασιάδης κονταροχτυπιούνταν με τις δηλώσεις του για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που είχαν μείνει, αφού ακύρωναν συγκλίσεις και ήταν εκτός του Πλαισίου του κ. Γκουτέρες, στη βάση του οποίου ο ΓΓ επιθυμεί τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Όσες φορές ο Ν. Αναστασιάδης απευθύνθηκε στον ΓΓ του ΟΗΕ για να του διαβιβάσει την ετοιμότητά του για συνέχιση των διαπραγματεύσεων, άλλες τόσες εισέπραξε άρνηση από τον κ. Γκουτέρες, ο οποίος δήλωνε ότι δεν έχει πεισθεί από τη βούληση των δύο πλευρών για να αναλάβει μια νέα πρωτοβουλία συνέχισης των διαπραγματεύσεων. Στο εσωτερικό ο κ. Αναστασιάδης και οι κυβερνώντες υπέσκαπταν στη συνείδηση της κοινωνίας την προοπτική της λύσης. Την ίδια ώρα επιδόθηκαν σε μια εκστρατεία καλλιέργειας ψευδαισθήσεων για το τι πρέπει και μπορεί να κάνει η ε/κ πλευρά και εν γένει η Κυπριακή Δημοκρατία. Το φυσικό αέριο και οι συναντήσεις με κράτη της περιοχής προπαγανδίστηκαν έντονα -με την αφειδώλευτη βοήθεια της μεγάλης πλειοψηφίας των ΜΜΕ- ως η εναλλακτική πορεία που θα θωρακίσει την κυπριακή ΑΟΖ, θα απομονώσει την Τουρκία και θα την υποχρεώσει να συγκατανεύσει σε λύση του Κυπριακού. Σ’ αυτό το αφήγημα εντάχθηκαν από τους κυβερνώντες και οι αναφορές για επιβολή τέτοιων κυρώσεων από την ΕΕ στην Τουρκία, οι οποίες θα την πονέσουν (όπως διέρρεαν από το προεδρικό σε ΜΜΕ). Μπορεί οι κυβερνώντες να διαθέτουν τα εργαλεία να κατασκευάζουν ειδήσεις και να διαμορφώνουν συνειδήσεις, οι πραγματικότητες όμως δεν μπορούν να αποκρύβονται επ’ άπειρον. Κάποια στιγμή βγαίνουν στο φως. Οι εξελίξεις θρυμμάτισαν τα αφηγήματα και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούσαν οι κυβερνώντες. Ενώπιον των επικίνδυνων εξελίξεων και της χρεοκοπίας της πολιτικής Αναστασιάδη στο Κυπριακό, μία είναι η προσφερόμενη οδός. Ο Πρόεδρος να επιστρέψει στη θέση για συνέχιση των διαπραγματεύσεων από εκεί που είχαν μείνει, έτσι όπως απαιτεί ο ΓΓ του ΟΗΕ, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μετά τις εκλογές στα κατεχόμενα για ανάδειξη ηγέτη της τ/κ κοινότητας αναμένεται ότι ο κ. Γκουτέρες θα κινηθεί για την πραγματοποίηση άτυπης διάσκεψης. Ο Πρόεδρος πρέπει να ανταποκριθεί. Αν τελικά οι διαπραγματεύσεις επαναρχίσουν, ο κ. Αναστασιάδης θα πρέπει να εξαντλήσει κάθε προσφερόμενο περιθώριο για να επιτευχθεί λύση. Αν η Τουρκία συνεργαστεί, τότε ο στόχος της λύσης θα υλοποιηθεί. Αν όχι, τουλάχιστον να εκτεθεί η κατοχική δύναμη και όχι η ε/κ πλευρά, όπως έγινε στο Κραν Μοντανά. *Βουλευτής, εκπρόσωπος Τύπου ΑΚΕΛ
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
