Κυπριακό και Ευρωπαϊκή Ένωση

Του Λεόντιου Ιεροδιακόνου

Είµαι από αυτούς που πιστεύουν ότι αποτύχαµε να αξιοποιήσουµε σε ικανοποιητικό τουλάχιστον βαθµό τον παράγοντα Ε.Ε. σε σχέση µε την επίλυση του Κυπριακού. Έχουµε περιοριστεί σε κάποια διαβήµατα και εκκλήσεις που κάνουµε κατά καιρούς ζητώντας την αλληλεγγύη των Βρυξελλών. Αποτύχαµε να εξηγήσουµε και να πείσουµε ακόµα και τους πολίτες µας, τους Ε/κ για τις πιθανές προστατευτικές δυνατότητες που αναπτύσσονται µε τον τρόπο λειτουργίας της Ε.Ε.

Εκεί που αποτύχαµε σε πολύ µεγαλύτερο βαθµό είναι στην περίπτωση των Τ/κ. Η Ευρώπη των 28 κρατών µελών έχει µέχρι τώρα αναπτύξει µια πολιτική κουλτούρα αξιοθαύµαστη: µε όλες τις διαιρέσεις, τις διαφωνίες και τα αλληλοσυγκρουόµενα συµφέροντα, έµαθε να βρίσκει λύσεις µε υποµονετικό διάλογο· έµαθε να συζητά και να καταλήγει σε συµβιβασµούς· έµαθε να θέτει ακόµα στο περιθώριο τις ακραίες συµπεριφορές. Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χρήσιµο έστω και αργά να συζητήσουµε µεταξύ µας ως ε/κ κοινότητα αλλά περισσότερο και µε την τ/κ κοινότητα πώς µπορούµε να συµβιώσουµε µε όλες τις πιθανές διαφορές µας µέσα στους µηχανισµούς της Ε.Ε.

Λύση δύο κρατών
Τα τελευταία δύο χρόνια γίνεται από διάφορες πλευρές (κυρίως τουρκικές) λόγος για λύση δύο κρατών. Παρόµοιες απόψεις εκφράζονται (όχι πάντοτε δηµόσια) και στην ε/κ κοινότητα. Οι αναφορές γίνονται χωρίς κανένα προβληµατισµό και χωρίς καµιά εξήγηση πώς αυτό µπορεί να υλοποιηθεί. Ενόσω οι αναφορές αυτές γίνονταν από πολιτικούς αξιωµατούχους της Τουρκίας µπορεί να ήταν κατανοητό. Παρόλο που προσωπικά δεν είµαι βέβαιος ότι η λύση αυτή αποτελεί την πρώτη επιλογή της Τουρκίας.

Όµως επειδή τελευταία η θέση αυτή προβάλλεται και από ένα σηµαντικό µέρος της τ/κ ηγεσίας χρειάζεται συζήτηση και διευκρίνιση. Πρέπει να γνωρίζουν οι συµπατριώτες µας Τ/κ ότι µε λύση δύο κρατών θα θέσουν τους εαυτούς τους εκτός Ε.Ε. ∆εν υπάρχει περίπτωση οι Βρυξέλλες να αποδεχτούν δύο χωριστά κράτη µέλη στην Κύπρο. Κάτι τέτοιο θα συγκρούεται απόλυτα µε την πολιτική που ακολουθεί µε αλάνθαστη συνέπεια η Ε.Ε., δηλ. να αποθαρρύνει οποιεσδήποτε αποσχιστικές τάσεις στους κόλπους της.

Γι’ αυτό οι Τ/κ ηγέτες που προωθούν την ιδέα των δύο κρατών πρέπει να ενηµερώσουν τους οπαδούς τους, όπως ασφαλώς και τους Τ/κ γενικά, γι’ αυτό το θέµα. Ένα ανεξάρτητο τουρκοκυπριακό κρατίδιο εκτός Ε.Ε., ουσιαστικά θα είναι µια προέκταση του πολιτικού και διοικητικού συστήµατος της Τουρκίας. Σε µια τέτοια περίπτωση, η σε µεγάλο βαθµό εξάρτησή τους από την Τουρκία δεν θα περιοριστεί στον βαθµό που υπάρχει µέχρι σήµερα.

Με την πάροδο του χρόνου θα απορροφηθούν πλήρως ή σχεδόν πλήρως όλες οι αποστάσεις και οι διαχωριστικές γραµµές που υπάρχουν στην οικονοµία, στη διοίκηση, στην κουλτούρα ακόµα και στους θεσµούς. Είναι αυτό που θέλουν οι Τ/κ;

Αύριο το β’ µέρος