Κυπριακό: Το μεγάλο ατόπημα της “Καθημερινής”

Του Κυριάκου Λοΐζου

 

Στις 18 Απριλίου 2021 το Liberal.gr δημοσίευσε άρθρο του δημοσιογράφου Σάκη Μουμτζή με τίτλο «Κυπριακό: Τα δύο κράτη η μόνη λύση». Στις 28 Ιουλίου 2021 η Kathimerini.gr δημοσίευσε άρθρο, επίσης του Σάκη Μουμτζή, με τίτλο «To τέλμα του Κυπριακού». Στο πρώτο κείμενο, ο κ. Μουμτζής λέει ξεκάθαρα πως η μόνη ενδεδειγμένη λύση είναι τα δύο κράτη και έτσι «αυτά τα δύο κράτη θα έχουν με αυτόν τον τρόπο καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους». Στο δεύτερο, ο αρθρογράφος επιχειρεί να πείσει μέσω «ανάλυσης» ότι επιτέλους θα πρέπει να δεχτούμε τη διχοτόμηση με το επιχείρημα ότι «η λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας θα μας βάλει σε νέους μπελάδες»… και ότι όσοι επιζητούμε την ειρήνη είμαστε άτολμοι. Ναι, σωστά διαβάζετε, άτολμοι. Διότι, κατά τον κ. Μουμτζή, η τόλμη έγκειται στο να διαιωνίζεται το μίσος και οι διαχωριστικές γραμμές. Άλλωστε, αυτά που πρεσβεύει ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος δεν διαφέρουν και πολύ.

Ξεκινώντας από κάτι βασικό, είναι σκόπιμο να αναφερθεί ότι στο κυπριακό ζήτημα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εμπλέκεται και θα εμπλέκεται η Ελλάδα, εξού και το παρόν κείμενο.

Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι διαχρονικά η ελληνική Δεξιά δεν ενδιαφέρεται και τόσο για την εξωτερική πολιτική, παρά μόνο με ποιο τρόπο θα καταστήσει κτήμα της το κράτος και πώς θα εισχωρήσει βαθιά στο μηχανισμό αυτού με σκοπό να απλώσει τα πλοκάμια της σε όλη τη δημόσια σφαίρα. Αν σκεφτεί κανείς τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα, θα καταλάβει. Αυτό δεν είναι καθόλου άσχετο με το κυπριακό πρόβλημα, όπως άσχετο δεν είναι το τραγικό και κατάπτυστο άρθρο του Σάκη Μουμτζή που δημοσίευσε η Kathimerini.gr. Όσο για το Liberal.gr, φτιάχτηκε για «ειδικό σκοπό», οπότε δεν θα αναλυθεί περαιτέρω.

Το ντροπιαστικό αυτό άρθρο έχει μεγάλη σημασία το ότι γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή». Μπορεί ο εκάστοτε αρθρογράφος να αναλαμβάνει την ευθύνη των όσων γράφει, ωστόσο υπάρχουν όρια. Πόσω μάλλον όταν η συζήτηση πηγαίνει στο Κυπριακό, που ακόμη ψάχνουμε αγνοούμενους, Τουρκοκυπρίους και Ελληνοκυπρίους, που τόσες χιλιάδες έχουν πεθάνει με τον καημό, που κοντά μισό αιώνα προσπαθούμε να βρούμε οξυγόνο.

Συνεχίζοντας, ο κ. Μουμτζής αναφέρει ότι «η επιμονή στο δόγμα της εφαρμογής των ψηφισμάτων του ΟΗΕ είχε βάση όσο η μνήμη της εισβολής ήταν νωπή». Και ποιος είπε στον Σάκη Μουμτζή ότι η μνήμη από την εισβολή έχει ξεθωριάσει;

Μουμτζήδες υπάρχουν πολλοί και θα υπάρχουν, δυστυχώς. Οι «δημοσιογράφοι» καμικάζι θα υπάρχουν, και πάλι δυστυχώς. Ωστόσο, η «Καθημερινή» οφείλει να δώσει εξηγήσεις για το μεγάλο αυτό ατόπημα, διότι το εν λόγω κείμενο αγγίζει τον πόλεμο, τη βία, τους νεκρούς, την ανθρώπινη ύπαρξη. Η ντροπή και η οργή ξεχειλίζει για το ιστορικό αυτό «λάθος» της «Καθημερινής».