Κυβέρνηση και η ΕΠΑ κλείνουν τα μάτια στα υπερκέρδη 

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας δείχνουν ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα διαθέτουν μεγάλη πλεονάζουσα ρευστότητα που φτάνει τα 25,5 δις ευρώ. Συγκεκριμένα, έχουν καταθέσεις ύψους 51,5 δις ευρώ και δάνεια ύψους 26 δις ευρώ. Και αυτό επιβεβαιώνει τις διαβεβαιώσεις του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, όσον αφορά την ανθεκτικότητα του τραπεζικού συστήματος στο μεταβαλλόμενο διεθνές χρηματοπιστωτικό περιβάλλον λόγω των προβλημάτων που παρουσιάστηκαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ με τις καταρρεύσεις τραπεζών.

Συνεπώς, δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία για τις τράπεζες.

Προκύπτει όμως ένα ερώτημα το οποία αφορά τη μεγάλη ανησυχία που επικρατεί για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις: Αφού οι τράπεζες διαθέτουν τόσο μεγάλη πλεονάζουσα ρευστότητα -και μάλιστα ευνοούνται από τις αυξήσεις των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς τα χρήματα για τα οποία παλαιότερα πλήρωναν πέναλτι λόγω των αρνητικών επιτοκίων πλέον τους φέρνουν έσοδα- γιατί προχωρούν σε αυξήσεις των επιτοκίων στα δάνεια; Αφού δεν αυξήθηκε το κόστος τους, καθώς δεν υπήρξαν ανάλογες αυξήσεις στα επιτόκια των δανείων.

Η δικαιολογία η οποία προβάλλεται συνήθως από τις τράπεζες ότι οι δανειακές συμβάσεις φέρουν κυμαινόμενο επιτόκιο, δείχνει ότι είναι αγνώμονες προς την κοινωνία που τους στήριξε όταν αυτές το είχαν ανάγκη, αλλά και ότι δεν τους ενδιαφέρει το καλώς νοούμενο συμφέρον της χώρας παρά μόνο τα δικά τους κέρδη.

Υπάρχει όμως ένα ακόμη ερώτημα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Κεντρικής Τράπεζας, ο Διοικητής στη συνάντησή του με τις διοικήσεις των αδειοδοτημένων πιστωτικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στη χώρα «προέτρεψε τις τράπεζες να προχωρήσουν το γρηγορότερο δυνατό με αξιολόγηση των δεδομένων τους αναφορικά με το ύψος των καταθετικών τους επιτοκίων». Δηλαδή άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι υπάρχει μια ενδεχόμενη ενορχηστρωμένη κατάσταση στον τραπεζικό τομέα. Που σημαίνει ότι οι τράπεζες δεν λειτουργούν με ανταγωνιστικές πρακτικές, αλλά «τυχαία» όλες κρατούν χαμηλά τα επιτόκια των καταθέσεων και παράλληλα αυξάνουν τα επιτόκια των δανείων.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι γιατί δεν έχει παρέμβει ακόμη η Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού; Τα στοιχεία δείχνουν ενδεχόμενη ενορχηστρωμένη κατάσταση, ενώ και οι αναφορές του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας παραπέμπουν στο ίδιο συμπέρασμα. Επίσης, η κυβέρνηση πότε θα αναλάβει το ρόλο της; Εδώ ο ίδιος ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας θέτει υπό αμφισβήτηση την ορθότητα της αξιολόγησης που κάνουν οι τράπεζες αναφορικά με τη διαμόρφωση του ύψους των επιτοκίων. Επίσης, οι ίδιες οι τράπεζες έχουν παραδεχθεί ότι ευνοούνται από τις αυξήσεις των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Στην κυβέρνηση ακόμη πιστεύουν ότι όλα είναι μέλι γάλα; Αντιλαμβάνονται ότι ο θεσμικός τους ρόλος τους επισύρει ευθύνες όσον αφορά τη διασφάλιση του υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά και την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις;