Ήταν όλα κατά λάθος, Πρόεδρέ μου

Του
Θανάση Αθανασίου

 

Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Κύπρος τα τελευταία δέκα χρόνια είναι τραγική και συνάμα δραματική. Όχι μόνο επειδή το βαρέλι της διαφθοράς και της διαπλοκής δεν φαίνεται να έχει πάτο, αλλά κυρίως επειδή η κοροϊδία πάει σύννεφο, την ώρα που η κοινή γνώμη είναι πλέον σε θέση να αναγνωρίσει ότι η διαφθορά κοστίζει στα δημόσια ταμεία και πλήττει το δημόσιο συμφέρον και την ελεύθερη αγορά (αυτό κι αν είναι «παρεμβατισμός»), διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ των λίγων ευνοημένων και των πολλών που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι.

Ο καθένας δίδει τις δικές του ερμηνείες σε σχέση με τους λόγους για τους οποίους παρατηρείται έξαρση στα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Ένα όμως από τα βασικά επιχειρήματα που εκφράζεται από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι πως επί δικής του διακυβέρνησης οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη περισσότερες υποθέσεις διαφθοράς παρά ποτέ. Ένα λογικοφανές επιχείρημα που ωστόσο διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη και καταρρίπτεται πανηγυρικά, αφού η κάθε υπόθεση που οδηγήθηκε στα δικαστήρια, οδηγήθηκε, υπό μια έννοια, «κατά λάθος» και κατόπιν πολιτικής και κοινωνικής πίεσης, και όχι λόγω της «πολιτικής βούλησης» του Προέδρου, το δικηγορικό γραφείο συμφερόντων της οικογενείας του οποίου κέρδισε από το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα, ήτοι από τα «χρυσά» διαβατήρια.

Η υπόθεση Ρίκκου Ερωτοκρίτου είναι ενδεικτική ως προς τον τρόπο με τον οποίο οδηγήθηκαν υποθέσεις στα δικαστήρια: Αν δεν μιλούσε δημόσια το 2015 ο (πρώην πλέον) εκτελεστικός σύμβουλος της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου Στέλιος Κοιλιάρης, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι η Διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας τού είχε αποκαλύψει ότι ο τέως Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας έχει «δωροδοκηθεί» από δικηγορικό γραφείο, δεν θα έσπαγε μύτη.

Ακόμα και για τις περιπτώσεις, όμως, στις οποίες αποδόθηκε δικαιοσύνη, υπάρχει λογική εξήγηση: Ένας έντιμος Γενικός Εισαγγελέας, με πλήρη συναίσθηση του καθήκοντός του, χωρίς εξαρτήσεις από την εκτελεστική εξουσία, του οποίου η υπηρεσία (όσο τον άφησαν) προς το κράτος ήταν ευλογία. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Κώστας Κληρίδης, ο οποίος ανέδειξε και πολέμησε, ως Γενικός Εισαγγελέας, το πρόβλημα της διαφθοράς και της διαπλοκής, ενώ δεν φοβήθηκε να σπάσει αβγά και να τα βάλει ακόμα και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (το γνωστό «ΝΤΡΟΠΗ»).

Το σίγουρο είναι ότι οι πολίτες που παρακολουθούν εμβρόντητοι το ένα σκάνδαλο να σκάει μετά το άλλο, δεν πείθονται από επιχειρήματα του τύπου «πήραμε καμένη γη από τους προηγούμενους», όποιοι και να είναι εκάστοτε «προηγούμενοι», ειδικότερα προ 10ετίας. Ούτε επίσης πείθονται οι πολίτες από επιχειρήματα όπως «ήταν και βουλευτής των “προηγούμενων” στο βίντεο του Al Jazeera». Στο κάτω-κάτω οι «προηγούμενοι» δεν επιχείρησαν ούτε να συγκαλύψουν το σκάνδαλο των «χρυσών» διαβατηρίων, ούτε να υποστηρίξουν τον πρώην βουλευτή τους, όπως έκανε για παράδειγμα ο Πρόεδρος του κυπριακού κράτους στην υπόθεση των «χρυσών» διαβατηρίων ή στην υπόθεση του πρώην Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα.

Sad, Mr. President, but true!