Του Γιώργου Τ. Γεωργίου*
∆ηµόσια νοσηλευτήρια επί ξυρού ακµής
Η δηµόσια υγεία κάθε κράτους εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το πόσο ισχυρά είναι τα δηµόσια νοσηλευτήρια. Πολλές φορές έχει τονιστεί ότι τα δηµόσια νοσηλευτήρια, τα νοσοκοµεία µας, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του Γενικού Συστήµατος Υγείας (ΓεΣΥ). Το 2017 τον Ιούνιο ψηφίστηκε η νοµοθεσία για το ΓεΣΥ και για το σκοπό αυτό, ως πυλώνες, ανέλαβαν έργο ο Οργανισµός Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) και ο Οργανισµός Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας (ΟΚΥπΥ), ο οποίος ανέλαβε την αυτονόµηση των δηµοσίων νοσηλευτηρίων και την οµαλή λειτουργία τους.
Έκτοτε έχουν περάσει κοντά έξι χρόνια. Όντως το ΓεΣΥ αποτελεί ίσως τη µεγαλύτερη κοινωνική κατάκτηση του λαού µας. Αυτό αναδείχθηκε και αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια της πανδηµίας, όπου τα δηµόσια νοσηλευτήρια έγιναν η ασπίδα και εµπροσθοφυλακή της υγείας του λαού. Τα δηµόσια νοσηλευτήρια, οι γιατροί και οι νοσηλευτές µας, όλοι οι εργαζόµενοι στον τοµέα της δηµόσιας υγείας, υπερέβαλαν πολλές φορές εαυτόν για να ανταποκριθούν. Σε σύντοµο χρονικό διάστηµα το ΓεΣΥ έτρεξε οµαλά, χωρίς ιδιαίτερα προβλήµατα και είναι σήµερα το κυριότερο αποκούµπι των ασθενών, των ηλικιωµένων µας και των ευπαθών και ευάλωτων οµάδων.
Τώρα είναι η ώρα της αξιολόγησης και αποτίµησης του ρόλου και της αποστολής, τόσο του ΓεΣΥ όσο και των δηµοσίων νοσηλευτηρίων. Και είµαι βέβαιος ότι κανένας νουνεχής άνθρωπος δεν θα βρεθεί είτε να µειώσει είτε ακόµα να ακυρώσει µε οποιονδήποτε τρόπο το ΓεΣΥ. Απορρίφθηκαν στην πράξη κάποιες θεωρίες για το πολυασφαλιστικό, για μίνι ΓεΣΥ και άλλες «ευφάνταστες» ιδέες που στόχο είχαν το ροκάνισµα του χαρακτήρα του ως µονοασφαλιστικού. Σήµερα χρειάζεται να προχωρήσουµε µε περισσότερη τόλµη και αποφασιστικότητα να ενισχύσουµε το ΓεΣΥ και τα δηµόσια νοσηλευτήρια.
Πρόσφατα η νέα Υπουργός Υγείας, κα Πόπη Κανάρη, προέβη σε βαρυσήµαντες δηλώσεις τόσο για τα Τµήµατα Πρώτων Βοηθειών (ΤΑΕΠ) όσο και γενικότερα για το Γενικό Νοσοκοµείο Λεµεσού. Τα προβλήµατα, οι ελλείψεις και οι αδυναµίες είναι τοις πάσι γνωστά. Πιο συγκεκριµένα:
1. Χρονίζει ο σχεδιασµός για επέκταση και αναβάθµιση του Γ.Ν. Λεµεσού. Για δεκαετίες συζητείται το θέµα, τόσο στη Βουλή όσο και ευρύτερα δηµόσια, χωρίς κανένα αποτέλεσµα. Το Γενικό Νοσοκοµείο Λεµεσού ασφυκτιά, αντιµετωπίζει σοβαρά προβλήµατα στην οµαλή λειτουργία του.
2. Υπάρχουν ακέφαλες κλινικές, λείπουν εξειδικευµένοι γιατροί, µε αποτέλεσµα να ταλαιπωρούνται καθηµερινά οι ασθενείς, αναζητώντας λύσεις κυρίως στη Λευκωσία.
3. Το ίδιο και χειρότερα συµβαίνει µε τη στελέχωση σε νοσηλευτές. Μια ακατάσχετη υποσχεολογία από τους πρώην κυβερνώντες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσµα.
4. Παρόµοια προβλήµατα µε το γραφειακό και τεχνικό προσωπικό.
5. Απουσία µηχανογραφηµένων συστηµάτων, η οποία προκαλεί αυξηµένο λειτουργικό κόστος αλλά και προβλήµατα ελέγχου και διοίκησης.
Το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να έχει µέγιστη προτεραιότητά του τη δηµόσια υγεία και τη συνεχή στήριξη και αναβάθµιση του ΓεΥ. Η υγεία του λαού είναι επιτακτική ανάγκη να προστατευθεί και για το σκοπό αυτό δεν θα φεισθούµε ούτε κόπων ούτε θυσιών.
* Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΑΚΕΛ
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy