Λεμεσός: Ένα αίσχος για την πόλη το κέντρο του Δημοτικού Κήπου

Ο εγκαταλειμμένος χώρος δίπλα από τους παιδότοπους και τον Ζωολογικό Κήπο αφέθηκε να εξελιχθεί σε μια ζούγκλα που η βλάστηση έχει σμίξει με τα σκουπίδια

Δικαιολογημένες διαμαρτυρίες εκφράζονται από τον κόσμο που επισκέπτεται τον Δημοτικό Κήπο της Λεμεσού, αλλά και τον Ζωολογικό Κήπο, για την απαράδεκτη κατάσταση στην οποία αφέθηκε να εξελιχθεί η παρακείμενη έκταση της δημοτικής περιουσίας, όπου άλλοτε λειτουργούσε το «κέντρο του Κήπου».

Μέσα από την σκουριασμένη και μισοκατεστραμμένη περίφραξη, η θέα, ακόμα και από το παραλιακό μέτωπο όπου διακινούνται καθημερινά χιλιάδες πολίτες και ξένοι επισκέπτες, είναι αποκρουστική και δημιουργεί αναπόφευκτα πολλά ερωτηματικά για τις ευαισθησίες, αλλά και τις ευθύνες που αναλαμβάνει ο δήμος, ο οποίος συνεχώς εμφανίζεται να κόπτεται για την καθαριότητα και την ευπρέπεια της πόλης, εξαγγέλλοντας σχετικά προγράμματα και εκστρατείες.

Εικόνα πλήρους αδιαφορίας και εγκατάλειψης παρουσιάζει το κέντρο του Κήπου και αυτό διαπιστώνεται από το γεγονός, άγνωστο για πόσα χρόνια, ότι οι μεγάλοι ευκάλυπτοι και τα άλλα δένδρα δεν έχουν κλαδευτεί με αποτέλεσμα να αρχίσουν να σπάζουν οι κλώνοι και να γίνονται ένα με τα ξερά χόρτα που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν και τα δύο μέτρα.

Και μέσα σε αυτή τη ζούγκλα που αποτελεί πλέον καταφύγιο ερπετών και τρωκτικών, με όλους τους κίνδυνους που συνεπάγονται για τον κόσμο και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά που διακινούνται ακριβώς δίπλα στις εγκαταστάσεις και τα γρασίδια του Κήπου, μπορεί κανείς να διακρίνει μέσα από το συρματόπλεγμα τα απομεινάρια από τον παιδότοπο που κάποτε λειτουργούσε εκεί, στοίβες από κατεστραμμένες καρέκλες και άλλα αντικείμενα μαζεμένα σε χορταριασμένους σωρούς.

Σε ό,τι αφορά το ίδιο το κτίριο, είναι εμφανείς οι καταστροφές που έχει υποστεί από την υγρασία και τη γενικότερη κατάσταση που το περιβάλλει και είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να δαπανηθούν αρκετές χιλιάδες προκειμένου να επανέλθει σε χρησιμοποιήσιμη και λειτουργική κατάσταση.

Μιλώντας με φορείς οι οποίοι είχαν ή έχουν άμεση εμπλοκή με τη δημοτική Αρχή και οι οποίοι δηλώνουν και οι ίδιοι ενοχλημένοι με την κατάσταση που επικρατεί, διαπιστώσαμε ότι το όλο ζήτημα δεν είναι τωρινό, αλλά πάει αρκετά χρόνια πίσω και έχει να κάνει με το καθεστώς ενοικίασης της συγκεκριμένης δημοτικής περιουσίας.

Ειδικότερα, το πρόβλημα ξεκίνησε όταν ο πρώτος ενοικιαστής ο οποίος λειτούργησε για αρκετά χρόνια το «κέντρο του Κήπου» το οποίο, εκτός των άλλων, αποτελούσε το σημείο αναφοράς για τη Γιορτή του Κρασιού, αποσύρθηκε σε κάποια στιγμή και τον αέρα της επιχείρησης αγόρασε άλλος επιχειρηματίας, ο οποίος με τη σειρά του πούλησε την εταιρεία του στον μέχρι σήμερα ενοικιαστή του χώρου. Ο τελευταίος έβαλε λουκέτο στην επιχείρηση διατηρώντας όμως το δημοτικό υποστατικό καταβάλλοντας το χαμηλό ενοίκιο.

Επί θητείας του προηγουμένου Δημοτικού Συμβουλίου αναζητήθηκαν τρόποι για επανάκτηση του υποστατικού από τον Δήμο Λεμεσού, ωστόσο υπήρχε νομική γνωμάτευση σύμφωνα με την οποία αφού ο ενοικιαστής πληρώνει κανονικά το ενοίκιό του δεν μπορεί ο δήμος να του κάνει έξωση.

Όταν διαπιστώθηκε ότι η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει αφού, πέρα από την αχρησία στην οποία περιήλθε το κτίριο, ο εξωτερικός χώρος είχε μετατραπεί σε ζούγκλα και σκουπιδότοπο, με οδηγίες του τότε δημάρχου Ανδρέα Χρίστου έγινε επέμβαση από το δήμο, ο οποίος επιστράτευσε συνεργεία για καθαρισμό του χώρου ώστε να μην υπάρχει η αποκρουστική εικόνα της βρομιάς που αντίκριζαν οι επισκέπτες του Κήπου, αλλά και όσοι κινούνταν στο παραλιακό μέτωπο.

Τα τελευταία χρόνια όμως, όπως αποδεικνύεται, δεν έγινε το παραμικρό για το καθεστώς διαχείρισης της δημοτικής περιουσίας, αλλά και για τον ευπρεπισμό γενικότερα του χώρου που περιβάλλει το κτίριο.

Η γενική όμως εκτίμηση που επικρατεί ανάμεσα στους πολίτες, αλλά και οργανωμένους φορείς της πόλης, είναι ότι με αυτά τα δεδομένα ο δήμος, ακόμα και αν δεν έχει το νομικό υπόβαθρο, έχει υποχρέωση να ενεργήσει αυτοβούλως και με αποφασιστικότητα και να βρει τρόπο να μπει στο χώρο και να αποκαταστήσει την τάξη σε ό,τι αφορά έστω την καθαριότητα.

Επιβάλλεται ο δήμος να αναλάβει τις ευθύνες του και με νόμιμους ή κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους να προχωρήσει χωρίς άλλη καθυστέρηση στον καθαρισμό του χώρου από κάθε είδους σκουπίδια και άλλα άχρηστα αντικείμενα. Μόνο έτσι θα μπορεί ο δήμαρχος και γενικότερα η δημοτική Αρχή να υπερηφανεύονται ότι ενεργούν προς όφελος της πόλης και των πολιτών.

Χρήστος Χαραλάμπους