Λεοπάρ, Βυζί και Προεκλογική

Του Μάριου Κουκουμά

Τι με έμαθε η χθεσινή μέρα και ο «γνωστός» πια Σαλαφόρης? Το παρόν κείμενο πόσος έχει σκοπό να μειώσει το κατακριτέο της χθεσινής σεξιστικής ανάρτησης, (εσκεμμένα δεν την αναδημοσιεύω) στη προσωπική σελίδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του κ. Σαλαφόρη τουναντίον την καταδικάζει απερίφραστα. Παράλληλα όμως η χθεσινή ανάρτηση άλλα και οι επακόλουθες αντιδράσεις παρουσιάζουν την κοινωνική αμάθεια και γύμνια της Κυπριακής κοινωνίας. Με βαριά καρδία αντελήφθηκα το προφανές ότι η προεκλογική περίοδος αλλάζει προτεραιότητες και αντιδράσεις. Ως επακόλουθο και λόγω της επαγγελματικής θέσεως του «παραβάτη» η κοινωνία έστειλε στο «πυρ το εξώτερο» το φορέα και εμπνευστή της ανάρτησης με την απόλυση του από την εργασία του. Είναι όμως αυτή η σωστή λύση στην προκειμένη περίπτωση και αν είναι αυτή τότε στις πρόσφατές όμοιες ή και ουσιαστικότερες σεξιστικές αναφορές και επιθέσεις γιατί δεν ακολουθήθηκε αυτή η αντίδραση. Με την απόλυση του παραβάτη από την εργασία του στο ΔΗΣΥ το μόνο που κερδίζουμε ως κοινωνία είναι την μετακίνηση ενός ανθρώπου από θέση εργαζόμενου σε θέση άνεργου χωρίς ουσιωδώς να προσφέρει οτιδήποτε στην κοινωνία εκτός από τον φόβο ότι μπορεί να τιμωρηθείς αν είσαι σεξιστής. Η τιμωρία βοηθά στο να κρύβεται ο σεξιστής όχι στο να πάψει να υπάρχει. Οι κοινωνίες όμως μας δεν χωράνε σεξιστές και δεν πρέπει να τους φτιάχνουν εμφαίνεις ή κρυμμένους. Η τιμωρία δεν επεξηγεί για τι είναι λάθος να είσαι σεξιστής ούτε και τον βοηθά να αλλάξει. Το σημαντικό δεν είναι η τιμωρία μόνη, αλλά η αναμόρφωση μέσα από εκπαίδευση και μόρφωση.

Δυστυχώς, το όλο ζητούμενο χάθηκε χθες σε πολιτικές δηλώσεις για τις ευθύνες και σήμερα σε προεκλογικές συγνώμες και απολύσεις. Η απολογία ήταν αναμενόμενη, δεδομένου και των αντιδράσεων, η απουσία της οποίας θα έριχνε λάδι στην φωτιά. Είναι όμως η απόλυση από τον ΔΗΣΥ ενδεδειγμένη λύση? Η απάντηση είναι εμφανής και αδιαμφισβήτητη όχι, η απόλυση είναι ελέω προεκλογικών σκοπιμοτήτων, σε μια μάταιη προσπάθεια να αποδείξει ο ΔΗΣΥ ότι είναι αμείλικτος σε θέματα σεξισμού και κοινωνικών «αποκλίσεων» και να απενοχοποιηθεί αποσείοντας από πάνω την ευθύνη η οποία τον βαραίνει.

Όμοιες πράξεις από στελέχη και φίλους του ΔΗΣΥ έχουν γίνει συνήθεια πλέον χωρίς να έχουμε δει οποιαδήποτε ανάλογη πράξη ή αντίδραση από τον ΔΗΣΥ σε αυτές τις περιπτώσεις. Φρεσκάροντας την μνήμη μας, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το αμίμητο «και οι γυναίκες σκέφτονται» του Νίκου Αναστασιάδη ή τα «καλλιστεία της Αννίτας» του Πρ. Προδρόμου ή τις λεκτικές αλλά και φυσικές επιθέσεις των Βουλευτών του, Α. Κυπριανού και Α. Θεμιστοκλέους. Τόσο η αντίδραση του ΔΗΣΥ αλλά και η μεγάλης εμβέλειας κοινωνική αντίδραση (ασχέτως ότι δεν εξισώνονται) έχουν προέλευση την προεκλογική σκοπιμότητα, δυστυχώς όμως η ιστορία στο θέμα του ΔΗΣΥ τον προδίδει καταφανέστατα. Προτιμότερο θα ήταν η ανακοίνωση ενός προγράμματος ενημέρωσης σε φίλους και στελέχη του ΔΗΣΥ για τα θέματα σεξισμού και παρεμφερών παραμέτρων αντ’αυτού «θυσίασε» το «απολωλό πρόβατο» στο βωμό του προεκλογικού εξαγνισμού.

Ο σεξισμός είναι βαθύ κοινωνικό πρόβλημα και όχι κατ’ ουσιάν κομματικό. Προάγεται από απαρχαιωμένες εκκλησιαστικές αντιλήψεις και συντηρητικές πεποιθήσεις. Σε κοινωνίες που τα παιδιά χωρίζονται σε «αγόρια που δεν πρέπει να κλαίνε γιατί είναι άντρες» και σε «κορίτσια που είναι εντάξει να κλαίνε επειδή είναι κορούες» ο σεξισμός ανθεί.

Οφείλω και δικαιούμαι ένα mea culpa καθώς η πρώτη μου αντίδραση ήταν στην «δίνη της κοινωνικής απαξίωσης» του φορέα της σεξιστικής ανάρτησης. Η σημερινή μέρα με την ενδεδειγμένη πολιτικά διαχείριση με σκοπό το όσο δυνατό μικρότερο εκλογικό ρήγμα στον ΔΗΣΥ, με την αναμενόμενη απολογία και την απόλυση με βοήθησε στην ωριμότερη επανεκτίμηση του όλου θέματος.

Η προεκλογική διεκδίκησε ήδη το πρώτο της θύμα σε ένα προεκλογικό αγώνα ο οποίος διαγράφεται μακρύς, ανηλεής και ενδεικτικός των εντάσεων οι οποίες «βόσκουν» στην κοινωνία μας.

*Δημοτικός σύμβουλος Λάρνακας