
Οι υπουργοί Εσωτερικών της ΕΕ συναντώνται σήμερα στο Λουξεμβούργο για να προσπαθήσουν να εγκρίνουν τον πυρήνα του συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο που προτείνουν οι Βρυξέλλες (από το 2020) αναφέρει η εφημερίδα Le Echo, τονίζοντας, ωστόσο, ότι το θέμα παραμένει εξαιρετικά φλέγον και οι ‘ευαισθησίες’ των κρατών μελών απέχουν πολύ.
Τρία χρόνια αφότου η Επιτροπή έθεσε επί τάπητος ένα νέο σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο, η σουηδική Προεδρία της ΕΕ πιστεύει ότι έχει βρει ένα σημείο ισορροπίας σε δύο κρίσιμα νομοθετήματα γύρω από τα οποία θα μπορούσε να συγκεντρωθεί μια ειδική πλειοψηφία των κρατών μελών. Ο προτεινόμενος μηχανισμός καθιερώνει μια αρχή ευθύνης για τις λεγόμενες χώρες πρώτης γραμμής (Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα κ.α.), οι οποίες θα πρέπει να ελέγχουν αποτελεσματικότερα τα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης και, ιδίως, να καταγράφουν όλες τις εισόδους. Σε αντάλλαγμα, οι χώρες της “δεύτερης γραμμής” δεσμεύονται για μια μορφή αλληλεγγύης. Είτε θα δέχονται αιτούντες άσυλο στο έδαφός τους, είτε θα καταβάλλουν αποζημίωση στις χώρες υποδοχής, είτε θα χρηματοδοτούν εγκαταστάσεις υποδοχής.
Οι υπουργοί θα συζητήσουν το ποσό της αποζημίωσης, το οποίο η σουηδική Προεδρία – σύμφωνα με πηγές της Les Echos – έχει καθορίσει σε περίπου 20.000 ευρώ ανά άτομο. Ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών, Gérald Darmanin, ζητά ένα πολύ υψηλότερο ποσό. “Οικονομική αποζημίωση μεταξύ 30.000 και 40.000 ευρώ μας φαίνεται πιο κατάλληλη από το επίπεδο των 20.000 ευρώ που αναφέρεται μερικές φορές, επειδή υπάρχει κίνδυνος μετεγκατάστασης των αιτούντων άσυλο”, εξήγησε στη Les Echos.
Χθες το απόγευμα, σημειώνεται, οι διπλωμάτες δεν ήταν ακόμη σίγουροι αν η συμφωνία θα επικυρωνόταν. “Αυτό είναι ένα από τα πιο φλέγοντα ζητήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Κάθε κυβέρνηση μπορεί να χάσει ή να κερδίσει εθνικές εκλογές στο θέμα της μετανάστευσης. Επιπλέον, υπάρχει ένα πολύ ευρύ φάσμα θέσεων επί του θέματος μεταξύ των πιο περιοριστικών και των πιο φιλελεύθερων κρατών μελών, ακόμη και αν πρόσφατα υπήρξε μια μετατόπιση του κέντρου βάρους προς τις περιοριστικές πολιτικές” δήλωσε ένας από τους διπλωμάτες.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δεν θα υπάρξει υποχρεωτική μετεγκατάσταση, μια κόκκινη γραμμή που υποδεικνύεται σαφώς από τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Η απόφαση πρέπει να ληφθεί με ειδική πλειοψηφία (τουλάχιστον 15 κράτη μέλη που εκπροσωπούν τουλάχιστον το 65% του πληθυσμού της ΕΕ). Το κείμενο που συνέταξαν οι πρεσβευτές της ΕΕ “θα επιτρέψει να παρουσιάσουμε μια πιο αξιόπιστη, προβλέψιμη και λογική εξωτερική πολιτική στον υπόλοιπο κόσμο” δήλωσε ένας εξ αυτών.
Ακόμη και αν η ΕΕ καταφέρει να καταλήξει σε συμφωνία, αυτό δεν θα είναι το τέλος της ιστορίας, τονίζει ο ανταποκριτής της ε/φ, εξηγώντας ότι τα νομοθετικά κείμενα θα πρέπει επίσης να εγκριθούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους, υπό την ισπανική Προεδρία που έχει μεγάλο κίνητρο για το θέμα. Επίσης, όλα τα θεσμικά όργανα επιθυμούν να το επιτύχουν πριν από τις ευρωεκλογές του 2024. “Η ιστορική συμφωνία στην οποία στοχεύουμε θα ήταν η καλύτερη απάντηση στους λαϊκιστές και η απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση για να είμαστε αποτελεσματικοί στη διαχείριση της μετανάστευσης”, διαβεβαιώνει ο Gérald Darmanin.
