Λευτέρης Παπαλεοντίου: Με αρκετές αξιώσεις και με αυτοπεποίθηση στο χώρο της ποίησης

 

Λευτέρης Παπαλεοντίου: Με αρκετές αξιώσεις και με αυτοπεποίθηση στο χώρο της ποίησης

” Είκοσι ένας νέοι Κύπριοι ποιητές (δεκαεφτά Ελληνοκύπριοι και τέσσερις Τουρκοκύπριοι) συστεγάζονται στην Ανθολογία αυτή· από αυτούς, εννιά είναι γυναίκες και δώδεκα άντρες, που γεννήθηκαν στα χρόνια 1980-1994 και άρχισαν να δημοσιεύουν ποιήματά τους κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα. Ίσως είναι νωρίς να μιλήσουμε για μια νέα ποιητική γενιά, με ευδιάκριτα χαρακτηριστικά ή με τέτοια συνεκτικά στοιχεία που να δικαιολογούν τον όρο «γενιά». Επίσης, δεν ήρθε η ώρα να αξιολογήσουμε με σιγουριά την ποιοτική στάθμη του έργου τους και θα ήταν παρακινδυνευμένο να προδιαγράψουμε τη μελλοντική εξέλιξή τους. Θα μπορούσαμε όμως να υποστηρίξουμε ότι οι ανθολογούμενοι ποιητές έχουν εμφανιστεί με αρκετές αξιώσεις και με αυτοπεποίθηση στο χώρο της ποίησης και ενδεχομένως να έχουν πατήσει κιόλας το «πρώτο σκαλί» της (σύμφωνα με την έκφραση του Κ. Π. Καβάφη). Αρκετοί, όσοι πρόλαβαν να εκδώσουν δεύτερη ή και τρίτη ποιητική συλλογή, έδειξαν ότι έκαναν σταθερά βήματα προς τα εμπρός και ότι ξεπέρασαν τα πρωτόλεια κείμενά τους. Βέβαια το μεγάλο στοίχημα είναι να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους και με την ποίηση, όταν θα φτάσουν σε πιο ώριμη ηλικία, όταν θα είναι πιο έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την πλούσια παρακαταθήκη της ποιητικής παράδοσης και να επιτύχουν μια πιο προσωπική και αποκρυσταλλωμένη ποιητική γλώσσα.

[…] Αν επιχειρήσουμε να κάνουμε μια πρόχειρη σύγκριση ανάμεσα στα ποιήματα των ανθολογουμένων και στην ποιητική παραγωγή προγενέστερων Kύπριων ποιητών (λ.χ. της γενιάς του 1960 ή της γενιάς του 1974), θα μπορούσαμε να σημειώσουμε εδώ μερικές πρώτες, μη οριστικές παρατηρήσεις, όπως:

α) Η κυπροκεντρική θεματική, που έχει μονοπωλήσει, ας πούμε, την ποίηση της γενιάς του 1974 ή και παλαιότερων ποιητών, υποχωρεί σημαντικά στα ποιήματα των νέων ή τείνει να εκλείψει.

β) Παρόλο που οι νέοι ποιητές δεν παύουν να αντλούν εμπνεύσεις και ερεθίσματα από το σύγχρονο ιστορικό πλαίσιο, τους ενδιαφέρουν κυρίως πιο προσωπικά θέματα του ιδιωτικού χώρου· ο εσωτερικός άνθρωπος με τις ανησυχίες, τις ψυχικές μεταπτώσεις και τα αδιέξοδά του -έστω και αν τα θέματα αυτά ξανοίγονται στην περιοχή του συλλογικού γίγνεσθαι, καθώς απασχολούν τον οικουμενικό άνθρωπο.

γ) Η ποιητική γλώσσα που χρησιμοποιούν διαφοροποιείται από την αναπεπταμένη, υψηλών τόνων, εξεζητημένη και διαχυτική ή οργισμένη γλώσσα παλαιότερων ποιητών (από την εποχή του Βασίλη Μιχαηλίδη ώς τις Γενιές του 1960 και του 1974)· προτιμούν μια πιο λιτή και ανεπιτήδευτη έκφραση, παρόλο που δεν λείπουν οι μοντερνιστικοί πειραματισμοί, ακόμα και καταβολές από την ποιητική του υπερρεαλισμού.[…]

Απόσπασμα από την εισαγωγή του επιμελητή Λευτέρη Παπαλεοντίου «Νέοι Kύπριοι ποιητές στις αρχές του 21ου αιώνα» στην “Ανθολογία Νέων Κύπριων Ποιητών”, Εκδόσεις Βακχικόν, 2018