Μάριος Κακουλλής: Ο καθένας από μας ήδη κάνει τον γύρο του κόσμου του

Συναντήσεις/ Ορίζοντας/ Φωτογραφία: Πάτροκλος Σκαφιδας

Μάριος Κακουλλής: Ο καθένας από μας ήδη κάνει τον γύρο του κόσμου του

Ο Αντώνης Γεωργίου συναντά τον Μάριο Κακουλλή που σκηνοθετεί στην  Σκηνή 018 του το μυθιστόρημα του Ιούλιου Βερν Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες σε διασκευή Άντρης Θεοδότου.

 Το παιδί για μένα σήμερα είναι το κλειδί για την αλλαγή

Ήσουν αναγνώστης του Ιούλιου Βερν ή ήταν “παλιομοδίτης” για την εποχή / ηλικία σου;

Νομίζω ότι το κάθε βιβλίο, κάθε ιστορία,  κάθε μυθιστόρημα φτάνει στα χέρια σου για ανάγνωση πάντα την κατάλληλη στιγμή. Κάτι που μπορεί να σου φαίνεται παλιό  κάποια στιγμή μετά μπορεί να σου είναι τόσο επίκαιρο. Τον Ιούλιο Βερν τον γνώρισα το 2006 και ήταν και η πρώτη μου εμπειρία με το θέατρο. Με την θεατρική ομάδα παράβαση Λυμπιών και την Νάτια Χαράλαμπος κάναμε Τον γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες, είχα μάλιστα τον ρόλο του Φίλεα Φογκ. Έτσι γνώρισα τον Ιούλιο Βερν και έτσι πρωτογνώρισα την εμπειρία του θέατρου.

Το θέμα είναι να γίνει ένας γύρος του κόσμου ουσιαστικός, ένας γύρος του κόσμου προσωπικός.

Χωράει ο γύρος ενός ολοκλήρου κόσμου και 80 γεμάτες μέρες σε μιαμίση ώρα θεατρική παράσταση;

Αν ήσουν όστρακο, θα `σουνα στρείδι,

κι αν ήσουν αγάπη μου ταξίδι

θα `σουν ο γύρος του κόσμου

μ’ ένα τροχόσπιτο ζωγραφιστό,

τότε θα `σουν ο γύρος του κόσμου

αχ ο γύρος του κόσμου σ’ ένα λεπτό

Η Σαββινα Γιαννάτου τραγουδάει αυτό, μέσα σε μιάμιση ωρα χωράνε πολλά, φτάνει να ξέρεις τι θες να αφηγηθείς.

Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι πλέον είναι εύκολο (τεχνολογικά) να κάνεις τον γύρο του κόσμου αν και οικονομικά ίσως δεν είναι όμως!

Το θέμα είναι να γίνει ένας γύρος του κόσμου ουσιαστικός, ένας γύρος του κόσμου προσωπικός.  Ο καθένας από μας ήδη κάνει τον γύρο του κόσμου του.  Ήδη έχει φτάσει σε κάποιους σταθμούς, ήδη έχει έρθει επαφή με κάποια εμπόδια, ήδη είναι αντιμέτωπος με τον χρόνο.

Έχεις ανεβάσει ξανα δραματοποιημένα λογοτεχνικά έργα, ποιο είναι το στοίχημα πιστεύεις της δραματοποίησης; Τι πρέπει να “απομείνει” από το λογοτεχνικό έργο και τι πρέπει να αποφευχθεί;

Η δραματοποιημένη λογοτεχνία με ιντριγκάρει. Γενικά μ’ αρέσει να δουλεύω συνθετικά και το είδος αυτό είναι πολύ πρόσφορο. Το στοίχημα έχει να κάνει με αυτό που είπα πιο πάνω. Ο κάθε καλλιτέχνης τι έχει να αφηγηθεί με την ιστορία αυτή; Πώς με ένα λογοτεχνικό έργο βρίσκει χώρο να πει τη δική του ιστορία χωρίς να αλλάζει το κέντρο του βιβλίου της ιστορίας; Πώς δηλαδή η θεματική του κάθε λογοτεχνικού έργου έρχεται να συνομιλήσει με τον ίδιο τον καλλιτέχνη και το σήμερα. Γιατί να δω αυτό το έργο σήμερα;

Εσύ ποια αίσθηση από το συγκεκριμένο βιβλίο του Βερν θα ήθελες να παραμείνει στο θεατρικό;

Ο χρόνος, η πολιτισμικότητα, τα ταξίδια, τα χρωματα της κάθε χώρας, η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, η αίσθηση ότι μπορεί να καταφέρει κάποιος να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και να πετύχει τον στόχο του.

Αν είναι κάτι να αντιγράψουν τα παιδιά από τους μεγάλους ας είναι αυτό. Να ονειρευόμαστε, να κυνηγάμε τα όνειρα μας, να μην μας σταματάει τίποτα

Ποια πιστεύεις πως είναι η ιδιαιτερότητα του παιδικού θεάτρου;

Το παιδικό θέατρο σήμερα για μένα είναι το κλειδί. Βασικά το παιδί για μένα σήμερα είναι το κλειδί για την αλλαγή. Ξέρω μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά νιώθω τεράστια ευθύνη και εγώ και οι συνεργάτες μου, στο ότι έχουμε αυτή την ευκαιρία να παρουσιάσουμε ένα έργο στα παιδιά του 2022.

Πως κερδίζεις τον νεαρό θεατή; Ειδικά στην εποχή τής συνεχούς εναλλαγής εικόνων και πληροφοριών και του εύκολου εντυπωσιασμού;

Έχω κάνει παραστάσεις παιδικού θεάτρου.  Σ’ αυτή την παράσταση δε σκέφτηκα καμιά στιγμή ότι είναι μια παράσταση για παιδιά. Αντιμετωπίζω λοιπόν τα παιδιά ως ενήλικες θεατές. Αποφεύγω οποιαδήποτε «προστασία παραμυθιού και θεάτρου» και προσγειώνω την ιστορία στο τώρα . Φανερά όλα μπροστά στα μάτια των παιδιών.  Η “αλήθεια” μας μέσα από τις ξεχωριστές προσωπικότητες ηθοποιών και συντελεστών είναι το «εφέ» αυτής της παράστασης.

Τα όνειρά σου να ζεις, δε σ΄ εμποδίζει κανείς/ Δεν είναι τίποτα που δεν το μπορείς αναφέρεται στο δελτίο τύπου. Πόσο σημαντικό είναι τα παιδιά και οι μεγάλοι να ονειρεύονται και να προσπαθούν;

Το παν! Αν είναι κάτι να αντιγράψουν τα παιδιά από τους μεγάλους ας είναι αυτό. Να ονειρευόμαστε, να κυνηγάμε τα όνειρα μας, να μην μας σταματάει τίποτα. Κάθε εμπόδιο ας το αγκαλιάζουμε και με αυτό να προχωράμε, να προχωράμε…

Εσύ πραγματοποίησες τα (παιδικά) όνειρα σου, έστω κάποια από αυτά ;

Είμαι ένας άνθρωπος που έχω μικρά και μεγάλα όνειρα. Ονειρεύομαι ναι, αρκετά από αυτά είχα την τύχη να τα ζήσω. Στα επόμενα λοιπόν

Είναι η πρώτη σου δουλειά στην Κύπρο μετα από τις σπουδές σκηνοθεσίας στο Εθνικό θέατρο. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Σε τι σε έχει αλλάξει, τι παραμένει ίδιο;

Η εμπειρία στο Εθνικό Θέατρο που ήταν ένα από τα όνειρά μου, ήταν πολύ καταλυτική στο τι είμαι σήμερα. Γνώρισα ανθρώπους φίλους του θέατρου και το ίδιο το θέατρο ακόμα πιο πολύ. Ο αυθορμητισμός και το ένστικτο που με οδηγούσε πριν στο να δημιουργήσω μια παράσταση, έγινε συνείδηση με  μια πολύ μεγάλη εργαλειοθήκη πια στα χέρια μου.

Πως θα ήθελες να φεύγουν από την παράσταση οι θεατές, μικροί και μεγάλοι;

Γενικά πιστεύω πολύ στην ελευθερία του θεατή. Δεν θέλω να τον καθοδηγήσω εγώ. Αυτό όμως που σίγουρα είναι ο στόχος μου είναι να τον συγκινήσω. Και δεν εννοώ κατανάγκη να κλάψει αλλά με την κυριολεκτική σημασία της λέξεως

Διασκευή: Άνδρη Θεοδότου, Σκηνοθεσία: Μάριος Κακουλλής

Σκηνικά: Έλενα Τερέπεη, Κοστούμια: Ρέα Ολυμπίου, Μουσική-Μουσική διδασκαλία: Χρυσή Ανδρέου, Χορογραφία-Κίνηση: Φώτης Νικολάoυ, Στίχοι: Σταύρος Σταύρου, Ειδικές κατασκευές: Ανδριανή Ρουσογένους, Σχεδιασμός φωτισμών: Γεώργιος Κουκουμάς, Βοηθός σκηνοθέτη: Αλίκη Αχνιώτου

Στον ρόλο του Φιλέα Φογκ ο Αντρέας Κουτσόφτας και παίζουν επίσης οι Χρυσή Ανδρέου, Δημήτρης Αντωνίου, Γρηγόρης Γεωργίου, Έλενα Καλλινίκου, Πάνος Μακρής, Άντρεα Μαύρου, Πολυξένη Σάββα, Άννη Χούρη