Μαθήματα αξιοπρέπειας

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΦΡΑΓΚΟΥ

Την ήθελαν τον «επαίτη» της Ευρώπης. Την ήθελαν να γονατίσει -κι άλλο- κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης, του δημοσίου χρέους, των τραγικών αδιεξόδων που επέφεραν οι μνημονιακές πολιτικές, οι πολιτικές της λιτότητας και τα -διαχρονικά- οικονομικά προβλήματα.

Ο ελληνικός λαός απάντησε με την ψήφο του στα διευθυντήρια των Βρυξελλών και στους ισχυρούς οικονομικούς κύκλους. Ψήφισε αξιοπρέπεια, ψήφισε ενίσχυση της κυριαρχίας της χώρας του, απαίτησε με την ψήφο του το αναφαίρετο και αδιαμφισβήτητο δικαίωμά του να αποφασίζει για την τύχη του. Και όλο τούτο το διάστημα, κόντρα σε όλες τις απειλές, τους εκβιασμούς και τις φοβίες που καλλιεργούνται, ο ελληνικός λαός διά της εκλεγμένης κυβέρνησής του, δίνει μαθήματα αξιοπρέπειας.

Σήμερα δεν κυβερνούν και δεν κυριαρχούν τα όπλα. Κυβερνούν και κυριαρχούν τα ισχυρά οικονομικά κέντρα, τα οποία αγωνίζονται ώστε και οι αποικίες να μην εκλείψουν και οι παρίες να συνεχίσουν να υπάρχουν. Πώς λοιπόν η Ελλάδα να ξεφύγει από αυτό τον κανόνα;

Πώς να αφήσουν να ξεφύγει η Ελλάδα από αυτό τον κανόνα; Κι αν κάνει η Ελλάδα την αρχή πώς να μην τους ξεφύγουν κι άλλοι μετά;

Από την ημέρα ανακοίνωσης της επίσκεψης του Ελληνα Πρωθυπουργού στη Μόσχα, επισήμως ή ανεπισήμως, οι Βρυξέλλες είχαν εκφράσει τη δυσαρέσκεια και το σκεπτικισμό τους.

Οι προειδοποιήσεις για το «φλερτ» με τον Πούτιν δεν ήταν λίγες. «Απομακρύνεται η Ελλάδα από την ΕΕ», «η Αθήνα δίνει το μήνυμα ότι θα μπορούσε να φανταστεί και μια πορεία με προσανατολισμό περισσότερο προς τη Μόσχα από ό,τι προς τις Βρυξέλλες», «η Ρωσία δεν μπορεί να είναι σοβαρός εταίρος για την Ελλάδα», «να σταματήσει ο Τσίπρας να παίζει το ”χαρτί” του Πούτιν. Δεν μπορεί να σώσει την Ελλάδα», ήταν μόνο μερικές από τις αντιδράσεις. Χώρια το αυστηρό ύφος του Μάρτιν Σουλτς πριν τη συνάντηση Τσίπρα-Πούτιν για να τα μαζέψει, βέβαια, μετά την ολοκλήρωσή της…

«Σεβόμαστε τις δεσμεύσεις μας, αλλά είμαστε κυρίαρχη χώρα», «Η Ελλάδα δεν είναι επαίτης για να γυρνάει τις χώρες για επίλυση του χρηματοδοτικού της προβλήματος», «το ζήτημα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου προβλήματος κρίσης στην Ευρωζώνη που είναι ευρωπαϊκό και μόνο στο πλαίσιο αυτό -μιας ΕΕ που θα είναι αναπτυξιακή και κοινωνική- μπορεί να λυθεί», ήταν μόνο μερικές από τις απαντήσεις του Ελληνα Πρωθυπουργού από τη Μόσχα προς όλους όσοι έσπευσαν να κρίνουν και να προκρίνουν.

Η Ελλάδα είναι κυρίαρχο κράτος και η εξωτερική της πολιτική χαράσσεται και ασκείται προς όφελος του λαού της. Αυτό το αξίωμα δεν έπρεπε να είναι αυτονόητο για όλες τις κυβερνήσεις και για όλους τους λαούς; Και όχι να αποτελεί «μίασμα»; Γιατί έτσι το αντιμετωπίζουν, δυστυχώς, οι Βρυξέλλες και αυτοί που θέλουν να χαράσσουν πολιτικές για μας στη βάση των δικών τους μέτρων.

Η συμπεριφορά της πλειοψηφίας των χωρών-μελών της ΕΕ και της Ευρωζώνης σύσσωμης έναντι της Ελλάδας, μοιάζει με συμπεριφορά δυνάστη έναντι του καταπιεζόμενου λαού του. Οι Βρυξέλλες δεν ήξεραν μέχρι τώρα τι σημαίνει διαπραγμάτευση. Αποφάσιζαν και επέβαλλαν γιατί ποτέ δεν συναντούσαν αντίσταση. Και η επιμονή της Ελλάδας να διαπραγματευτεί την τύχη της, δεν αρέσει. Το πρόβλημα ασφαλώς και δεν είναι μόνο πολιτικό. Πρωτίστως, είναι ταξικό. Εξ ου και τα όσα επισυμβαίνουν.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy