Μαύρα σύννεφα σε Κυπριακό και Ενεργειακά

Του Γιώργου Τ. Γεωργίου*

Οι εξελίξεις στο Κυπριακό, καθώς και στα Ενεργειακά τρέχουν καθηµερινά, δηµιουργώντας µέρα µε τη µέρα ένα βαρύ περιβάλλον. Βρισκόµαστε σε κρίσιµες στιγµές. ∆ιαµορφώνονται δεδοµένα και πραγµατικότητες πολύ αρνητικές τόσο για το Κυπριακό, όσο και για την Αποκλειστική Οικονοµική µας Ζώνη (ΑΟΖ).

Ποτέ προηγούµενα δεν βρέθηκε το Κυπριακό σε τόσο αρνητικό περιβάλλον. Ποτέ προηγούµενα δεν φτάσαµε να αντιµετωπίζουµε τόσα αδιέξοδα. Ποτέ προηγούµενα δεν υπήρξαµε τόσο µόνοι.

Σαράντα πέντε χρόνια µετά την τουρκική εισβολή του 1974, το Κυπριακό βρίσκεται σε σηµείο κατά το οποίο προ των πυλών είναι το status quo να µετατραπεί σε de facto διχοτόµηση της Κύπρου, ενώ στην ΑΟΖ πλέον τα πράγµατα είναι χωρίς επιστροφή. Η Τουρκία διενεργεί γεωτρήσεις, επιδιώκει και δυστυχώς το κατορθώνει να γκριζάρει την περιοχή της ΑΟΖ µας και την ίδια ώρα επιβάλλει διά της πυγµής το δικό της «δίκαιο», δηµιουργώντας και επί θαλάσσης αρνητικά δεδοµένα. Μαύρα σύννεφα καλύπτουν όλο και περισσότερο τόσο το Κυπριακό όσο και τα ενεργειακά µας.

Και είναι να διερωτάται κανείς:

Πού είναι οι σύµµαχοι, πού είναι οι φίλοι µας που διακήρυσσε η κυβέρνηση τόσο καιρό; Πού πήγαν οι χειραψίες, οι διµερείς και τριµερείς συµφωνίες; Γιατί κανένας δεν αντιδρά και δεν συγκινείται;

Ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, κ. Αναστασιάδης και ο ∆ΗΣΥ φέρουν βαρύτατες ευθύνες για την πορεία των εξελίξεων. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι τεράστιοι.

Το Βατερλό κτυπά την πόρτα µας. Ούτε οι δηλώσεις ούτε οι διακηρύξεις ούτε οι τριµερείς αποδίδουν. Όχι γιατί υποτιµούµε τη σηµασία τους, αλλά εκ του αποτελέσµατος φαίνεται ότι δεν κάνουν τη διαφορά.

Φαίνεται εκ των πραγµάτων ότι η διαχείριση που γίνεται για τις εξελίξεις, οι διπλωµατικοί χειρισµοί που µεσολάβησαν είτε δεν ήταν αρκούντως προληπτικής πολιτικής, είτε δεν ανταποκρίνονταν στο ύψος των προβληµάτων. Ούτε προνοητικότητα ούτε διορατικότητα, αλλά ούτε και σχεδιασµοί πρόληψης υπήρξαν.

Και εύλογα µπορεί να υποθέσει κανείς γιατί φτάσαµε ως εδώ; Μήπως από έλλειψη όλων των πιο πάνω ή τελικά από πολιτικές επιλογές;

Ποιες ενέργειες έγιναν από το ναυάγιο του Κραν Μοντανά και εντεύθεν; Ποιες διπλωµατικές πρωτοβουλίες αναλήφθηκαν; Γιατί ενώ γνωρίζαµε ότι η Τουρκία θα προχωρούσε σε Σχέδιο Β, σε επίθεση κατά της Αποκλειστικής Οικονοµικής Ζώνης, δεν αντιδράσαµε; Όπως το ίδιο γίνεται και µε το άνοιγµα των Βαρωσιών. Τι θα γίνει αύριο αν η Τουρκία αποφασίσει να καλέσει τους πρόσφυγες της Αµµοχώστου να επιστρέψουν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση;

Και τι θα γίνει ακόµα αν καλέσει και όλους τους Μαρωνίτες να επιστρέψουν στα χωριά τους;

Τα ερωτήµατα είναι βασανιστικά. Εκούσια ή ακούσια η Κύπρος κινδυνεύει να διχοτοµηθεί και στην ξηρά και στη θάλασσα.

∆υστυχώς η εικόνα που εκπέµπει η κυβέρνηση του Ν. Αναστασιάδη και του ∆ΗΣΥ είναι ότι είµαστε ουραγοί των εξελίξεων. Επιµηθείς και όχι Προµηθείς. Η Κύπρος µας απώλεσε συγκριτικά πλεονεκτήµατα που διέθετε στη διεθνή κοινότητα, στην Ευρώπη και στα Ηνωµένα Έθνη.

Χρέος και καθήκον µας τις δύσκολες αυτές στιγµές είναι να εργαστούµε για να αποτρέψουµε νέες δυσάρεστες εξελίξεις. Η κρισιµότητα των εξελίξεων απαιτεί συλλογική προσπάθεια, ευθύνη και πατριωτικό ρεαλισµό.

Το ΑΚΕΛ διαβεβαιώνει τον κυπριακό λαό ότι θα συνεχίσει τους αγώνες του για µια ειρηνική και επανενωµένη Κύπρο, µια πατρίδα ελεύθερη χωρίς στρατούς και κηδεµονεύσεις. Μια κοινή πατρίδα για όλα τα παιδιά της.

Το χρέος µας δεν µας αφήνει να παραδοθούµε, ούτε να γονατίσουµε µπροστά στον εφιάλτη της διχοτόµησης, που όλο και περισσότερο φαίνεται να είναι µπροστά µας.

 

*Βουλευτής ΑΚΕΛ,
Επ. Γραµµατέας ΑΚΕΛ Λεµεσού