Με αφορμή: Lebensraum

Mε αφορμή …την παρουσίαση στην Κύπρο του έργου του Θανάση Τριαρίδη, Lebensraum, μετά την παρουσίασή του σε Βερολίνο, Φραγκφούρτη, Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, η Kύπρια σκηνοθέτιδα του έργου Eλενα Σωκράτους μιλά στον Ορίζοντα:

«Το Lebensraum είναι ένα έργο πείραμα, ένα έργο για το ζωτικό χώρο του μυαλού μας και πώς τον παραδίδουμε εύκολα σε κάποιον, τον οποίον εμπιστευόμαστε, διακινδυνεύοντας έτσι την κυριαρχία μας στον ίδιό μας τον εαυτό. Πώς δηλαδή γινόμαστε καθοδηγήσιμοι, πιόνια σε παιχνίδια τα οποία δεν μπορούμε να ελέγξουμε.

Ο Θανάσης Τριαρίδης είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση σύγχρονου Eλληνα δραματουργού. Με τα έργα του φτάνει τους θεατές στα άκρα και δεν έχει κανένα ενδοιασμό να εκφράσει ακραίες απόψεις και να προκαλέσει. Το έργο του αυτό με ενέπνευσε από την πρώτη στιγμή. Hθελα να το ανεβάσω γιατί με αφορά θεματικά, γιατί αγγίζει και ξυπνά μέσα μου προβληματισμούς, που λίγα σύγχρονα ελληνικά θεατρικά έργα μπορούν να ξυπνήσουν. Προβληματισμούς για τη φύση του ανθρώπου και ειδικά για την ανοχή του ανθρώπου απέναντι στο φασισμό, φτάνει αυτός να του παρουσιαστεί με το πρόσωπο που θα τον κερδίσει, θα τον πείσει.

Η ομάδα αποτελείται από Eλληνες, Κύπριους και Ελληνογερμανούς. Ζούμε όλοι στο Βερολίνο και προσπαθούμε να δράσουμε μέσα από την τέχνη. Η παράστασή μας ανεβαίνει σε 3 χώρες, 7 πόλεις και 2 διαφορετικές γλώσσες. Αυτό από μόνο του δημιουργεί αρκετές πρακτικές δυσκολίες, αλλά ταυτόχρονα κάνει την προσπάθεια πιο ενδιαφέρουσα για όλους μας.Μέσα από αυτή τη διαδρομή νιώσαμε ότι εμείς οι άνθρωποι, όποια γλώσσα και να μιλάμε και σε όποιο μέρος της γης και να ζούμε, έχουμε πολύ τρομακτικές πτυχές. Εύκολα τα κατάλληλα ερεθίσματα μάς οδηγούν στο φανατισμό. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που ο Χίτλερ κατάφερε να μαζέψει τόσους οπαδούς. Η μάζα μπορεί μέσα από την ασφάλεια της ανωνυμίας να οδηγηθεί σε φρικαλεότητες.

Δεν με εκφράζει το θέατρο που δεν ταράζει. Iσως σε μια άλλη εποχή να μου ταίριαζε, αλλά σήμερα έχουμε ανάγκη την ταραχή για να ξυπνήσουμε! Ζούμε σε μια εποχή όπου νιώθουμε ασφαλείς χωρίς να είμαστε. Το ότι ο πόλεμος χτυπάει μια άλλη χώρα και όχι τη δική μας, το ότι ο γείτονάς μας πεινάει και όχι εμείς, το ότι τα παιδιά των άλλων πνίγονται στο Αιγαίο και όχι τα δικά μας, το ότι οι ομοφυλόφιλοι δέχονται ρατσισμό και όχι εμείς, το ότι χτυπιούνται οι μετανάστες και όχι εμείς, δεν μας κάνει ασφαλείς. Αργά ή γρήγορα μπορεί οτιδήποτε να χτυπήσει τη δική μας πόρτα και χωρίς συλλογικότητα θα έχουμε μείνει μόνοι μας. Θα βυθιζόμαστε και δεν θα έχει μείνει ένα χέρι για να μας τραβήξει στην επιφάνεια.

Γι’ αυτό, σε όλες τις δουλειές μου μέχρι τώρα έχω ασχοληθεί με κοινωνικά θέματα, τη μοναξιά, τα τείχη, την τρέλα, το θάνατο, το φασισμό, τη μετανάστευση, το φόνο, τον πόλεμο. Η επόμενη δουλειά μου ανεβαίνει στο Βερολίνο στις 2 Ιουλίου, στο θέατρο Strahl.  Είμαι επίσης σε διαδικασία συγγραφής του έργου Ομφαλός, το οποίο προγραμματίζουμε να παρουσιάσουμε στις 26 Αυγούστου στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Μίτος στη Λεμεσό, στα πλαίσια του the Yard.Residency.16, με τη θεατρική ομάδα εκ-δράσης.»

Η παράσταση Lebensraum παρουσιάζεται 22, 23 Απριλίου στο Θέατρο WhereHaus 612 στη Λευκωσία και  25 Απριλίου στο Θέατρο ΕΘΑΛ στη Λεμεσό.

Πληροφορίες: 99581618

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy