Μέτρα και όχι λόγια για τις ορεινές περιοχές

Του Χριστάκη Σκουφάρη

Η πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη των ορεινών περιοχών κατάντησε όπως το γιαλέλι του αράπη. Μια ατέρμονη φιλολογία από ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και μεγάλα λόγια.

Επτά χρόνια φαγούρας στην εξουσία η κυβέρνηση και το μόνο που πρόσφερε στις ορεινές περιοχές ήταν τα μεγάλα λόγια, το κλείσιμο των τραπεζών, η υποβάθμιση των νοσοκομείων και άλλων υπηρεσιών, το πάγωμα έργων που είχαν ξεκινήσει από προηγούμενες κυβερνήσεις και το πάγωμα των κατοίκων αφαιρώντας για μερικά χρόνια το επίδομα πετρελαίου θέρμανσης.

Σε δύο θητείες έχει προσφέρει μόνο αρνητικό έργο. Για παράδειγμα η προηγούμενη κυβέρνηση είχε φτιάξει τον υδατοφράκτη στη Σολιά και έμεινε η διασωλήνωση στα χωριά.

Μέσα σε επτά χρόνια η παρούσα κυβέρνηση δεν κατάφερε να βάλει το νερό στις σωλήνες. Κατάφερε όμως να παραμυθιάζει για επτά χρόνια για κατασκευή τελεφερίκ, για αστεροσκοπείο και τώρα για τρένο. Φαΐ να φάμε δεν έχουμε και θέλουμε ραπανάκια για όρεξη.

Δρόμους για να κρατηθούν οι κάτοικοι στα χωριά τους δεν έχουμε και υπόσχονται σιδηρόδρομο που δεν θα εξυπηρετεί ως μεταφορικό μέσο κανέναν, εκτός από τους εργολάβους που υποτίθεται θα αναλάβουν το έργο. Δεν το βλέπω να γίνεται, αλλά πες ότι ξεκινά σε 10-15 χρόνια. 10 χρόνια να τελειώσει η πλατεία Ελευθερίας; 20 χρόνια ο σιδηρόδρομος. Υπόσχονται στρατηγικές και πολιτικές για την ανάπτυξη των ορεινών περιοχών, όχι για σήμερα αλλά για το 2030!

Αντί για ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, η κυβέρνηση θα ήταν καλύτερα αν καλούσε τους κατοίκους των ορεινών περιοχών να εκφράσουν τις απόψεις τους για τα προβλήματα, αλλά και τις δυνατότητες των περιοχών τους, να ακούσει τους προβληματισμούς και τις προτάσεις των τοπικών κοινωνιών για την ανάπτυξή τους.

Τότε ίσως να άκουε η κυβέρνηση τα αιτήματα των κατοίκων για επιστροφή των κτιρίων του Συνεργατισμού στις κοινότητες, για δημιουργία περιφερειακών δήμων και συμπλέγματα υπηρεσιών, για δημιουργία κινήτρων για αύξηση της απασχόλησης, για δημιουργία βιοτεχνικών ή και βιομηχανικών περιοχών, στήριξη της γεωργίας, διευκόλυνση στην πρόσβαση σε υπηρεσίες δημόσιας ωφελείας, παιδείας, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας αντί κλείσιμο υπηρεσιών, για ευκολίες απόκτησης και ανακαίνισης κατοικίας στην ύπαιθρο, για διαχωρισμό φτηνών οικοπέδων σε αδρανούσα κρατική γη και άλλα πολλά.

Ο πληθυσμός 230 κοινοτήτων των ορεινών περιοχών της ελεύθερης Κύπρου από 90.000 κατοίκους το 1973, μειώθηκε στους 50.000 το 2011.

Αν δεν υπάρξουν άμεσα ουσιαστικά μέτρα, τα ορεινά χωριά θα καταντήσουν γηροκομεία και χώροι εγκαταλελειμμένων σπιτιών. Δεν χρειάζονται άλλα μεγάλα λόγια, αλλά άμεσες ενέργειες, εφαρμόσιμα μέτρα και μετά μεσοπρόθεσμος και μακροχρόνιος σχεδιασμός.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy