Για μια κοινωνία όπου δεν θα είμαστε σκλάβοι της δουλειάς

Του Γιάννη Κακαρή

96 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που καμιά εικοσαριά πρωτοπόροι κομμουνιστές μαζεύτηκαν σε ένα μικρό σπίτι στη Λεμεσό για να πραγματοποιήσουν το ιδρυτικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου.

Η ημερομηνία δεν είναι τυχαία, αφού η γιορτή της Παναγίας στις 15 Αυγούστου αποτελούσε, στην Κύπρο της δεκαετίας του 1920, μεγάλο κοινωνικό γεγονός, το οποίο εορταζόταν με συναθροίσεις και τραπεζώματα. Γι’ αυτόν το λόγο, για να μην κινήσουν την προσοχή των Άγγλων αποικιοκρατών, επέλεξαν τη 15η Αυγούστου το 1926. Ήταν τότε που οι κομμουνιστές αντιμετωπίζονταν ως μίασμα.

Το κόμμα είναι το οργανωμένο απόσπασμα της εργατικής τάξης. Μπορεί να εκπληρώσει το ρόλο της προλεταριακής πρωτοπορίας μόνο με τον όρο ότι θα είναι εξοπλισμένο με ενότητα θέλησης, ενότητα δράσης, ενότητα πειθαρχίας.

Η ίδρυση του ΚΚΚ ήταν σπορά της ανάγκης για οργανωμένη αντίσταση απέναντι στην άγρια εκμετάλλευση και την τοκογλυφία. Τότε οι καταπιεσμένοι και οι κολασμένοι απέκτησαν ταξική και πολιτική συνείδηση.

Σχεδόν ένας αιώνας αγώνων και πάλης για τα δίκαια του εργάτη, του οικοδόμου, του αγρότη, του υπάλληλου και του διανοούμενου. Ένας αιώνας προσφοράς, δράσης και θυσιών! Για το καλύτερο αύριο του λαού μας, για την Κύπρο μας.

Οι κοινωνικές συνθήκες της εποχής -Αγγλοκρατία και παρανομία- οδήγησαν στην μετεξέλιξη του ΚΚΚ σε ΑΚΕΛ. Μέσα σε λίγες λέξεις δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν οι αγώνες των εργαζομένων για να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης και την ίδια ώρα να φέρουν ένα δικαιότερο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, το σοσιαλισμό, ούτε αποτελεί επιδίωξη κάτι τέτοιο.

Σήμερα που οι εργασιακές συνθήκες επιστρέφουν δεκαετίες πίσω, σήμερα που εργαζόμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στις βασικές τους ανάγκες, η εργατική τάξη έχει ανάγκη από ένα κόμμα που θα δώσει απαντήσεις και λύσεις στα προβλήματα. Έχει ανάγκη από ένα κόμμα που θα εμπνεύσει και θα καθοδηγήσει για τις επερχόμενες -βάρβαρες- μέρες.

Το ΑΚΕΛ είναι επιφορτισμένο με αυτόν το ρόλο. Όση απογοήτευση και αν υπάρχει, πρέπει να εγκύψουμε πάνω από τα προβλήματα και επιλύοντάς τα να το ενδυναμώσουμε.

Το κάθε μέλος του κόμματος -τόνιζε ο Λένιν- είναι υπεύθυνο για το κόμμα, και το κόμμα είναι υπεύθυνο για το κάθε μέλος του.

Μπροστά μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε την οριστική διχοτόμηση της πατρίδας μας. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες μορφές δουλείας που προσπαθούν να επιβάλουν οι εργοδότες. Βήμα-βήμα πρέπει να βελτιώσουμε τις συνθήκες διαβίωσης

. Έχουμε όμως και το ρόλο να καθοδηγήσουμε και να εμπνεύσουμε την εργατική τάξη -η οποία σήμερα δεν βλέπει φως στην άκρη του τούνελ- ώστε να παλέψει για να μια ποιοτικά ανώτερη κοινωνία, όπου δεν θα ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά να δουλεύουμε για να ζούμε!

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy