Του Παναγιώτη Βασιλείου
Ούτε μήνας δεν πέρασε από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας κυβέρνησης, με κάποιους προϊσταμένους να μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και για αυτούς θα προβώ σήμερα σε κάποιες παρατηρήσεις.
Ξεκινώ πρώτα και κύρια από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα στις 13 Μαρτίου είχε ανακοινώσει κοινές συνόδους των Υπουργικών Συμβουλίων Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελλάδας ανά τακτά διαστήματα στην παρουσία του Προέδρου και του Πρωθυπουργού αντίστοιχα.
Ακολούθως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, δεν ξεκίνησε καθόλου καλά, καθώς αφού πρώτα επέλεξε να διαστρεβλώσει την τοποθέτηση του ΑΚΕΛ για το συγκεκριμένο θέμα, ήρθε μία ημέρα αργότερα και δήλωσε ότι δεν θα είναι κοινές συνεδριάσεις των Υπουργικών Συμβουλίων, αλλά «συναντήσεις αρμόδιων υπουργών και υφυπουργών», αναλόγως της ατζέντας.
Ποιο από τα δύο ισχύει ακόμη δεν καταλάβαμε…
Τη σκυτάλη θα τη δώσω στην Παιδεία και τον Πολιτισμό, τα οποία είναι πολύ σημαντικά για εμένα προσωπικά και δυστυχώς, με λύπη μου το επισημαίνω αυτό, δεν ξεκινήσαμε και πολύ καλά…
Ας ξεκινήσω από τη νέα Υπουργό της Παιδείας, Αθηνά Μιχαηλίδου, η οποία αν και έχει όλα τα φόντα να βάλει την Παιδεία μας σε ένα σωστό δρόμο, έχει κάνει μερικές ατοπίες και αυτές θα θίξω σήμερα.
Ακόμη δεν ανέλαβε τα ηνία του Υπουργείου Παιδείας, Νεολαίας και Αθλητισμού και… «έτρεξε» στον Αρχιεπίσκοπο η κα Μιχαηλίδου.
Η υπουργός μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «θα θεσμοθετηθεί αυτή η συνεργασία και θα γίνει τακτή», έτσι ώστε να… «ακούμε τις εισηγήσεις του Μακαριοτάτου»!
«Διαβάζοντας» τα όσα βγήκαν από τη χθεσινή συνάντηση ΥΠΑΝ – Αρχιεπισκόπου καταλαβαίνω πως αντί να πηγαίνουμε μπροστά, πηγαίνουμε χρόνια, πάμπολλα χρόνια πίσω.
Πριν πάω στον Υφυπουργό Πολιτισμού, θα επισημάνω ακόμη κάτι για την κυρία Μιχαηλίδου, η οποία αν και μου είναι πολύ συμπαθής, με άφησε με την απορία όσον αφορά το μήνυμά της για την 25η Μαρτίου 1821.
Τι εννοεί η κυρία υπουργός με τη φράση «με οδηγό την 25η Μαρτίου ορθώνουμε το ανάστημά μας και περήφανοι ως Έλληνες αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση της ιδιαίτερης πατρίδας μας και την αναγέννηση του όπου γης Ελληνισμού»;
Το πρώτο κομμάτι, άντε να το καταλάβω, το δεύτερο; Τι σημαίνει αναγέννηση του όπου γης Ελληνισμού;
Όπως και να έχει, δεν νομίζω να λάβω απάντηση, απλά ρητορική ήταν η ερώτηση και να μου επιτρέψετε να κλείσω αυτή την παρέμβαση με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη.
Είμαι από αυτούς που ήθελα να του δώσω λίγο χρόνο, να δω τι θα πει, ποιες είναι οι προτεραιότητές του και να έχω υπομονή μαζί του, όμως η πρώτη του παρουσία στη Βουλή ήταν απογοητευτική.
Στην πρώτη του παρουσία στην Επιτροπή Παιδείας ο κ. Χατζηγιάννης φάνηκε ανέτοιμος, με βουλευτές να σημειώνουν πως θα του δώσουν ακόμη λίγο χρόνο, έτσι του δίνω ακόμη λίγο χρόνο και εγώ!
