Monopoly μεταξύ φίλων

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Εύλογη η «μπηχτή» του Γενικού Ελεγκτή χθες στην Επιτροπή Ελέγχου, σε σχέση με τη διαχείριση του κυλικείου των Κεντρικών Φυλακών και την αντιφατική πολιτική, την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ασφάλειας των αεροδρομίων.

Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης -σχολιάζοντας την αναφορά του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι «για λόγους ασφάλειας δεν μπορεί να ανατεθεί σε ιδιώτη το κυλικείο των Κεντρικών Φυλακών»- διερωτήθηκε γιατί τότε η κυβέρνηση προχωρεί σε ανάθεση σε ιδιώτη του ελέγχου των χειραποσκευών στα αεροδρόμια.

«Εκεί υπάρχει θέμα να πέσει αεροπλάνο αν (μια βαλίτσα) περιέχει εκρηκτικό μηχανισμό» υπέδειξε χαρακτηριστικά, χωρίς να πάρει απάντηση από τον εκπρόσωπο του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Στη βάση λοιπόν και της επισήμανσης του Γενικού Ελεγκτή, το ερώτημα το οποίο προκύπτει είναι: αφού η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι υπάρχουν θέματα ασφάλειας -που στην περίπτωση των αεροδρομίων προφανώς είναι ακόμη πιο σημαντικά- γιατί αποφάσισε την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ασφάλειας των αεροδρομίων; Τι κρύβεται πίσω; Ποιον θέλει να βολέψει;

Η εμπειρία από όλες τις περιπτώσεις ιδιωτικοποίησης δείχνει ότι η κυβέρνηση κάνει έρευνα για τους πιθανούς ενδιαφερομένους και ακολούθως αποφασίζει πότε και ποιοι οργανισμοί ή/και υπηρεσίες θα ιδιωτικοποιηθούν.

Το ίδιο έγινε με τα λιμάνια, τη CYTA, την ΑΗΚ κ.ο.κ. Στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ασφάλειας των αεροδρομίων ποιοι είναι οι ενδιαφερόμενοι; Γιατί η κυβέρνηση δεν έδωσε τη σχετική έκθεση στη Βουλή; Μήπως είναι από τον υπόκοσμο;

Με τη φόρα που πήρε η κυβέρνηση είναι πιθανό αύριο να δούμε ιδιώτες αστυνομικούς να στήνουν ραντάρ στους δρόμους (μην το πείτε του Ανδρέα Θεμιστοκλέους και του μπουν ιδέες) ή ακόμη και να αναλαμβάνουν άλλες υποθέσεις της Αστυνομίας.

Αφού θα το κάνουν για τα αεροδρόμια -τον υπ’ αριθμό ένα τομέα όπου υπάρχουν θέματα ασφάλειας- ποιος τους εμποδίζει να το κάνουν και αλλού; Ας μείνουμε, όμως, στο θέμα μας. Η κυβέρνηση δεν αποφασίζει με γνώμονα τα θέματα ασφάλειας.

Το είδαμε στην περίπτωση της CYTA, το βλέπουμε τώρα με την ασφάλεια των αεροδρομίων. Το πρώτο μέλημά της είναι εάν υπάρχουν φιλικά προσκείμενοι ιδιώτες.

Και για να λύσουμε και την απορία του Γενικού Ελεγκτή, είναι βέβαιο ότι και για το κυλικείο των Κεντρικών Φυλακών, εάν υπάρξει προσφορά από πρόσωπο φιλικά προσκείμενο στον ΔΗΣΥ, και εκεί θα γίνει ανάθεση σε ιδιώτη.

Και όπως άλλαξε η άποψη του Υπουργείου Δικαιοσύνης για το θέμα της ασφάλειας των αεροδρομίων, έτσι θα αλλάξει και η άποψή του για το θέμα του κυλικείου των Κεντρικών Φυλακών.

Στις ιδιωτικοποιήσεις η κυβέρνηση λειτουργεί στη λογική «ανοικτό πορτοφόλι του κράτους». Ενα παιχνίδι Monopoly μεταξύ φίλων σε βάρος της κοινωνίας.

Αλλιώς λαμβάνονται οι αποφάσεις όταν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι -και δη φιλικά προσκείμενοι στην κυβέρνηση- και αλλιώς όταν δεν υπάρχουν. Επιβεβαιωμένο πλέον και από τον Γενικό Ελεγκτή.