Του Χρήστου Χαραλάμπους
Η Λεμεσός, κατά γενική παραδοχή, έχει αποδείξει ότι είναι μια πόλη που συνεχώς ψάχνεται γι’ αυτό και κατάφερε να πετύχει πολλά απ’ όσα θα ήθελαν ενδεχομένως να είχαν καταφέρει και οι άλλες πόλεις. Η θεαματική ανάπτυξη που συντελέστηκε, ιδιαίτερα την πρώτη δεκαπενταετία του αιώνα, με όλα εκείνα τα έργα υποδομής και ανάπτυξης όχι μόνο στο παραλιακό μέτωπο και το κέντρο, καθώς και σε άλλες περιοχές της πόλης, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι, ακόμα και την περίοδο της οικονομικής κρίσης, οι Τοπικές Αρχές, με το πείσμα, το όραμα και την ικανότητά τους, δημιουργούσαν ανεβάζοντας ψηλά τον πήχη σε όλους τους τομείς. Μια ανάπτυξη και μια οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική πρόοδος που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στους σωστούς προγραμματισμούς και τους καλούς χειρισμούς που έγιναν, με δεδομένη και τη συνεργασία και τη συνδρομή του ιδιωτικού τομέα, είτε μέσα από οικονομικές χορηγίες είτε με δωρεές σημαντικών ακινήτων που αξιοποιήθηκαν κατάλληλα προσδίδοντας επιπλέον ελκυστικότητα και λειτουργικότητα στην πόλη.
Αναμφίβολα, ζηλευτά είναι τα επίπεδα ανάπτυξης στα οποία έχει φτάσει η Λεμεσός στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό ώστε να αναρωτιούνται κάποιοι «τι άλλη ανάπτυξη μπορεί να έχει αυτή η πόλη;» Κι όμως σε μια πόλη ποτέ δεν σταματούν οι ευκαιρίες και οι προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης, φτάνει να υπάρχει η θέληση και το όραμα των ίδιων των κατοίκων της και κυρίως εκείνων που αναλαμβάνουν τη διαχείρισή της.
Στην περίπτωση όμως της Λεμεσού, η γενική διαπίστωση είναι ότι τα τελευταία χρόνια δεν υπήρξε αυτό που οι κάτοικοι της πόλης ανέμεναν, η συνέχιση δηλαδή και η διεύρυνση του οράματος που είχε δώσει στο παρελθόν τόσες πρωτιές στην πόλη.
Τα περιθώρια ανάπτυξης και προόδου προς όφελος της πόλης και των κατοίκων της, πάντα υπάρχουν, έστω και με κουτσουρεμένο όραμα. Και κάνοντας λόγο για ανάπτυξη, δεν εννοούμε βέβαια μόνο ότι έχει να κάνει με την ανέγερση νέων κτιρίων και μάλιστα άχαρων πύργων, ή τη διάνοιξη λεωφόρων και την αύξηση των χώρων στάθμευσης, ιδιαίτερα στο κέντρο της πόλης.
Στο επίκεντρο της ανάπτυξης, γνώμονας θα πρέπει να είναι η κάλυψη των πραγματικών αναγκών μιας πόλης και αυτό σημαίνει πως πάνω απ’ όλα ό,τι νέο δημιουργείται και ό,τι παλιό αξιοποιείται, να βελτιώνουν ουσιαστικά την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που κατοικούν, δραστηριοποιούνται επαγγελματικά ή επισκέπτονται μια πόλη.
Η επιλογή της Λεμεσού να περιληφθεί στις 100 πόλεις της Ευρώπης, οι οποίες με συγκεκριμένο τρόπο θα δουλέψουν ώστε να καταστούν έξυπνες και κλιματικά ουδέτερες μέχρι το 2030, αποτελεί μια πραγματική πρόκληση για το δήμο που καλείται να αποδείξει ότι πραγματικά αντιλαμβάνεται τι σημαίνει πραγματική ανάπτυξη και πώς προωθείται.
Aκολουθήστε μας στο Google News
