Να τερματιστεί η δημιουργία διάσπαρτων μικρών «Βατί»

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Αναμφίβολα το κλείσιμο πριν από δύο περίπου χρόνια του σκουπιδότοπου στο Βατί, με την παράλληλη λειτουργία της Μονάδας Διαχείρισης Αποβλήτων στο Πεντάκωμο και την έναρξη λειτουργίας των Πράσινων Σημείων που ακολούθησε, ήταν μια σημαντική εξέλιξη στην προσπάθεια για την καλύτερη δυνατή διάθεση των τεράστιων όγκων οικιακών και άλλων αποβλήτων που παράγει η πόλη και η επαρχία της Λεμεσού.

Και μπορεί τα νοικοκυριά να καταβάλλουν πλέον κάποια αυξημένα τέλη για τα απόβλητα που παράγουν, ωστόσο το όφελος είναι πολύ μεγαλύτερο αν σκεφτεί κανείς ότι και μόνο που σταμάτησε να δέχεται κάθε είδους απόβλητα το Βατί, αυτό από μόνο του αποτελεί νίκη υπέρ του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και της δημόσιας υγείας. Να μην ξεχνάμε άλλωστε με τι ισοδυναμούσε το Βατί όλα αυτά τα χρόνια…

Να θυμίσουμε την ανυπόφορη δυσοσμία που κάλυπτε (και σε κάποιο βαθμό καλύπτει ακόμα) μια μεγάλη ακτίνα γύρω από τον σκουπιδότοπο που βρίσκεται πολύ κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Να πούμε για τη βρόμα που, δυστυχώς, ακόμα αναδύεται (και είναι έντονη κάποιες φορές) από τον υδατοφράκτη Πολεμιδιών, ο οποίος, όπως είχε αποφανθεί το Τμήμα Υδάτων αλλά και η Υπηρεσία Περιβάλλοντος, είναι μολυσμένος λόγω υγρών αποβλήτων προερχόμενων από το Βατί. Και να μην ξεχνούμε ότι ο πάλαι ποτέ επίσημος σκουπιδότοπος έγινε πολλές φορές πρόξενος σοβαρών πυρκαγιών.

Μπορεί όμως το Βατί να έχει βάλει οριστικό λουκέτο, αλλά δυστυχώς το πρόβλημα της διάθεσης των αποβλήτων δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει επιλυθεί οριστικά κι αυτό έχει να κάνει κυρίως με τα κάθε είδους άχρηστα αδρανή υλικά αλλά και οικιακά απόβλητα τα οποία αντί να καταλήγουν στις εγκαταστάσεις του ΟΕΔΑ ή στα Πράσινα Σημεία, καταλήγουν οπουδήποτε αλλού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται περιφερειακά της πόλης αλλά και στην ύπαιθρο διάσπαρτα μικρά «Βατί».

Ο λόγος, βέβαια, για τους συνεχώς αυξανόμενους χώρους τους οποίους βλέπουμε σε διάφορες περιοχές, κυρίως σε απόμερα σημεία της υπαίθρου αλλά και μέσα στην πόλη, οι οποίοι έχουν μετατραπεί σε παράνομους σκουπιδότοπους που, εκτός της περιβαλλοντικής και υγειονομικής επιβάρυνσης, αποδεικνύονται σχεδόν σε καθημερινή βάση πηγή πρόκλησης κακόβουλων ή τυχαίων πυρκαγιών.

Και το είδαμε αυτό να συμβαίνει ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή της Βιομηχανικής Ζώνης στον Άγιο Συλά, βόρεια του Δήμου Ύψωνα και σε μικρή απόσταση από το Βατί. Είναι ενδεικτικό της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί το γεγονός ότι στη διάρκεια των τελευταίων είκοσι ημερών εκδηλώθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή τουλάχιστον 15 πυρκαγιές.

Με αυτούς, λοιπόν, τους σκουπιδότοπους τι θα γίνει; Μέχρι πού θα αφήνουν (με την ανοχή ή την αδιαφορία τους) οι δήμοι, οι κοινότητες, η κάθε αρμόδια Αρχή να υπάρχουν και να διαιωνίζονται αυτοί οι παράνομοι σκουπιδότοποι; Μήπως είναι καιρός να ληφθούν κάποια ουσιαστικά μέτρα;