Νάντια Ιωάννου: «Αξιοποιώ το ταλέντο μου για να βοηθώ τους καρκινοπαθείς συνανθρώπους μου»

Η Νάντια Ιωάννου γεννήθηκε και ζει στη Λεμεσό. Είναι πρόσφυγας από το Έξω Μετόχι της Κυθρέας. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και συνέχισε τις σπουδές της στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου απέκτησε πτυχίο επιπέδου Μάστερ (Master in Education. Leadership and Management). Είναι διορισμένη στη Δημόσια Εκπαίδευση και το 2012 παρακολούθησε αρκετά μαθήματα ζωγραφικής με τον καταξιωμένο ζωγράφο Αλέξη Βαγιανό. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις με τεράστια επιτυχία και έχει συμμετάσχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις.
Αυτές τις μέρες πραγματοποιεί την 4η ατομική της έκθεση, η οποία είναι διαδικτυακή και θα διαρκέσει μέχρι τις 21 Μαΐου, με σκοπό να στηρίξει τους μικρούς μας ήρωες που πολεμούν τον καρκίνο αλλά και τις οικογένειές τους. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μοιράζεται μαζί μας συναισθήματα, σκέψεις και δίνει σε όλους εμάς ένα μάθημα ζωής και προσφοράς…

«Κάθε φορά που πονούσα, κάθε φορά που πήγαινα να λυγίσω και να χάσω τη δύναμή μου, έρχονταν στη σκέψη μου οι μικροί ήρωες της ζωής που πολεμούν και υποφέρουν ενώ θα έπρεπε να παίζουν και να γελούν αμέριμνοι. Τότε έλεγα στον εαυτό μου ότι εγώ δεν δικαιούμαι ούτε να διαμαρτύρομαι ούτε και να παραπονιέμαι».

 

Συνέντευξη στην Πέρσα Πολυβίου

 

Νάντια, βλέποντας τις αναρτήσεις σου στο διαδίκτυο, καταλαβαίνουμε ότι το ταλέντο αυτό που έχεις, της ζωγραφικής, το αξιοποιείς μετά από μια δική σου περιπέτεια. Σωστά;

 

Πολύ σωστά. Τον Ιούνιο του ’21 διαγνώστηκα με καρκίνο στην ωοθήκη, στάδιο 3Γ και επιθετικής μορφής. Στην πορεία ανακαλύψαμε ότι δεν περιορίστηκε εκεί, αλλά έκανε μετάσταση στο λεπτό και παχύ έντερο, στην ουροδόχο κύστη και στο στομάχι. Υποβλήθηκα σε 4 μεγάλα χειρουργεία μέσα σε επτά μήνες και σε πολλές δυνατές οκτάωρες χημειοθεραπείες καθώς και ανοσοθεραπείες. Κατά τη διάρκεια των χημειοθεραπειών μου έδωσα υπόσχεση στον εαυτό μου πως αν γίνω καλά, θα αξιοποιώ το ταλέντο μου, για να βοηθώ τους καρκινοπαθείς συνανθρώπους μου. Κάτι σαν τάμα.

Γράφεις πως «ευτυχισμένοι είναι αυτοί που ζουν τα όνειρά τους και όχι τους φόβους τους». Ποια είναι τα δικά σου όνειρα και ποιοι οι δικοί σου φόβοι μετά από μια τόσο έντονη περιπέτεια;

 

Τα όνειρά μου είναι απλά. Να έχω την υγεία μου, τόσο εγώ όσο και η οικογένειά μου. Θέλω να ζήσω, να μεγαλώσω τις κόρες μου, να μοιραστώ κάθε σημαντική στιγμή της ζωής τους, να χαρώ με τις χαρές τους και να κλάψω με τις λύπες τους. Ο κόσμος μου είναι τα δύο μου κορίτσια. Γι’ αυτές πάλεψα τόσο σκληρά και νίκησα έναν σκληρό καρκίνο ως εκ θαύματος. Πολλοί μου λένε τι μου δίδαξε ο καρκίνος και αυτό που απαντώ είναι ότι αγάπησα τον άντρα μου περισσότερο. Είμαι πολύ τυχερή, γιατί ο άντρας μου ήταν από την πρώτη στιγμή δίπλα μου, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των χημειοθεραπειών αλλά και μετά που ακολούθησαν σκληρές μέρες, γεμάτες πόνο και δυσκολίες. Δεν τον άκουσα ποτέ να διαμαρτύρεται, ούτε να παραπονιέται. Θέλω να γεράσω με τον Γιώργο μου, να μοιραστώ μαζί του πολλές ακόμη όμορφες στιγμές. Υπάρχουν πολλά πράγματα που έχω ακόμη να κάνω με τα παιδιά μου και τον άντρα μου. Ο Θεός να μου χαρίζει την υγεία μου και να δημιουργήσω μαζί τους πολλές χαρούμενες αναμνήσεις.

Ο φόβος μου είναι ένας. Να μην ξανάρθει ο καρκίνος. Όσο κι αν το παλεύω, δεν παύω να έχω αυτόν τον φόβο στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Ο καρκίνος για μένα ήταν η χειρότερη και πιο επώδυνη εμπειρία που είχα στη ζωή και θέλω με όλη μου την ψυχή να εξαφανιστεί!

 

Ποια θέματα απασχολούν τη ζωγραφική σου και τι υλικά χρησιμοποιείς;

Τα θέματα που με απασχολούν στη ζωγραφική μου είναι ποικίλα. Δεν ζωγραφίζω πάντα κάτι συγκεκριμένο, αλλά οτιδήποτε με εμπνέει. Πάντα τα θέματά μου είναι αισιόδοξα, γιατί δεν ζωγραφίζω ποτέ όταν δεν είμαι καλά. Η τελευταία μου σειρά με τα σπίτια συνδέεται με μία περίοδο ηρεμίας και ψυχικής γαλήνης. Χρησιμοποιώ διάφορα υλικά, ανάλογα με το θέμα με το οποίο ασχολούμαι. Κυρίως χρησιμοποιώ ακρυλικά, λαδομπογιές αλλά και πάστες ζωγραφικής που μπορούν να προσθέσουν στο έργο μια τρισδιάστατη μορφή. Το αγαπημένο μου υλικό όμως είναι οι λαδομπογιές, γιατί με μαγεύει ο τρόπος που ενώνονται τα χρώματα.

Βλέπουμε αρκετούς πίνακές σας να έχουν θέμα την αγκαλιά. Πιστεύετε είναι κάτι που λείπει στις μέρες μας; Ποια η αξία της για σας;

Οι πίνακες με θέμα την αγκαλιά είναι οι αγαπημένοι μου. Είμαι άνθρωπος της αγκαλιάς και της αγάπης. Μια ζεστή αγκαλιά είναι αρκετή για να διώξει το άγχος της καθημερινότητας, να απαλύνει τον πόνο μας, να μας δώσει δύναμη να συνεχίσουμε. Οι αληθινές αγκαλιές λείπουν πολύ στις μέρες μας και εκτός από το ότι με εκφράζουν απόλυτα οι πίνακές μου με τις αγκαλιές, θέλω με τις «αγκαλιές» μου να υπενθυμίζω στον κόσμο την ανεκτίμητη αξία τους. Η αγκαλιά για μένα είναι έκφραση αγάπης προς μία φίλη, προς τα παιδιά μου, προς οποιονδήποτε άνθρωπο έχω απέναντί μου και μου δημιουργεί θετικά συναισθήματα.

 

 

Τι είναι αυτό που νιώθεις ζωγραφίζοντας; Πόσο βοηθά εσένα την ίδια το να προσφέρεις ζωγραφίζοντας; 

Η ζωγραφική είναι το οξυγόνο μου. Χωρίς αυτή νιώθω ότι πνίγομαι. Παρόλο που είμαι δασκάλα στο επάγγελμα, η ζωγραφική αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής μου. Πιστεύω πως αν δεν είχα τη ζωγραφική, δεν θα τα κατάφερνα στον αγώνα μου με τον καρκίνο. Εκείνες τις δύσκολες μέρες έδινε σκοπό στη ζωή μου και με βοηθούσε να νιώθω ζωή. Ο καρκίνος με έκανε να καταλάβω πόσο σύντομη είναι η ζωή και πόσο περαστικοί είμαστε σ’ αυτή. Η ζωή μας πρέπει να έχει νόημα και ουσία, να ζούμε χωρίς εγωισμό και να μη βλέπουμε μόνο το εγώ μας. Η αγάπη και η καλοσύνη είναι αυτά που μένουν. Η προσφορά μου προς τον συνάνθρωπό μου γεμίζει την ψυχή μου με χαρά και παράλληλα οι κόρες μου βλέπουν το παράδειγμά μου κι εύχομαι κάποια στιγμή να κάνουν το ίδιο.

Θες να μας πεις λίγα λόγια για την τελευταία σου έκθεση, που διαβάζουμε ότι είναι διαδικτυακή; Πού μπορεί κανείς εκτός διαδικτύου να βρει έργα σου;



Ήδη άρχισε και θα συνεχιστεί μέχρι τις 21 Μαΐου μια ατομική διαδικτυακή έκθεση ζωγραφικής. Μια δουλειά που δημιουργήθηκε με πάρα πολλή αγάπη, φαντασία και χρώμα. Αυτή είναι η 4η ατομική μου έκθεση και είναι διαδικτυακή, γιατί η υγεία μου δεν μου το επιτρέπει να κάνω μια διά ζώσης έκθεση. Με την προηγούμενη μου έκθεση, που ηταν πέρσι, βοήθησα για την ευημερία των καρκινοπαθών συνανθρώπων μου στο Γερμανικό Ογκολογικό. Φέτος, με τη διαδικτυακή μου έκθεση, σκοπό έχω να στηρίξω τους μικρούς μας ήρωες που πολεμούν τον καρκίνο, και που μόνο μικροί δεν είναι. Ξέρω από πρώτο χέρι τι πάει να πει καρκίνος και για να είμαι αυτή τη στιγμή καλά πάει να πει πως υπάρχει κάποιος λόγος. Κι αυτός ο λόγος είναι η «προσφορά».

Τα έργα μου μπορείτε να τα δείτε στο Facebook, στις σελίδες μου, Nandia Ioannou και Nandia’s art-Skepsis se xromata καθώς και στο Instagram artbynandia.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy