Του
Μίκη Φιλανιώτη*
Η 22α Ιουνίου του 1941 θεωρείται ως η πιο τραγική ημέρα στην ιστορία των αδελφικών λαών της ΕΣΣΔ. Εκείνη την αποφράδα ημέρα, η Ιστορία σήμανε την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου 1941 – 1945. Μία ημερομηνία γραμμένη με μαύρα γράμματα για τον φιλειρηνικό σοβιετικό λαό, διότι έμελλε στα επόμενα τέσσερα χρόνια να πάρει τις ζωές σχεδόν 27 εκατομμυρίων ανθρώπων, κάθε ηλικίας και φύλου και να ξεκληρίσει μία ολόκληρη γενιά. Πριν από περίπου έναν αιώνα, άρχισε να γεννιέται εκείνη η άτυχη γενεά, που μετά από περίπου 20 χρόνια, θα καλείτο, όχι μόνο να υπερασπίσει τη δική της Πατρίδα, τη Σοβιετική Ένωση, αλλά και να ελευθερώσει τη μισή Ευρώπη, συντρίβοντας το μίασμα του φασισμού και ναζισμού. Δυστυχώς όμως, όπως πιστεύεται, η μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς τους νεαρούς μαχητές του Κόκκινου Στρατού, θα άφηναν πρόωρα την τελευταία τους πνοή, στα πεδία των μαχών και των στρατοπέδων συγκεντρώσεως και θανάτου, για χάρη της Ελευθερίας, την οποία εμείς όλοι απολαμβάνουμε σήμερα, χάρη στη θυσία τους, αλλά δυστυχώς χωρίς αυτούς.
Γι’ αυτό, ας τιμούμε τουλάχιστον τη μνήμη τους και την προσφορά γενικά του Κόκκινου Στρατού και της Σοβιετικής Ένωσης προς την ανθρωπότητα και ως πολιτισμένοι Ευρωπαίοι, αν θέλουμε να θεωρούμαστε τελικά τέτοιοι, να μην καταστρέφουμε, ούτε τα μνημεία που τους τιμούν, ούτε ακόμη και τους τάφους όπου αναπαύονται. Ούτε επίσης, με κάθε τρόπο να προσπαθούμε με διαστρέβλωση της Ιστορίας να μειώνουμε ή ακόμα και να μηδενίζουμε την τεράστια συμβολή τους στη νίκη κατά του φασισμού. Ζητείται ο ελάχιστος σεβασμός.
Οι δε καταστροφές που προκλήθηκαν από τις φασιστικές και ναζιστικές στρατιές του αδίστακτου και παράφρονα Χίτλερ και των συμμάχων του, που αποτέλεσαν τις λεγόμενες δυνάμεις του «Άξονα», ήταν τρομακτικές, πράγμα που είναι αδύνατο να γίνει αντιληπτό, αν δεν το έχει ζήσει κάποιος. Ενδεικτικά, στα εδάφη της ΕΣΣΔ, ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών, βολών Πυροβολικού και των εμπρησμών, καταστράφηκαν, περισσότερες από 1.700 πόλεις και περισσότερα από 70.000 χωριά, ενώ 25 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν μείνει άστεγοι.
Γι’ αυτό, από τότε οι Σοβιετικοί και σήμερα οι Ρώσοι έχουν καθιερώσει ως την πιο σημαντική ευχή, αυτή για την Ειρήνη. Αυτοί ξέρουν καλύτερα από όλους την πραγματική έννοια και τη σημασία που έχει αυτή η πολυπόθητη λέξη, διότι ήταν μία συνεχής περίοδος τεσσάρων χρονών, μαχών, βομβαρδισμών, κακουχιών, θανάτου, με μία λέξη πολέμου. Όπως ακριβώς οι Έλληνες νιώθουν πολύ έντονα και με απέχθεια τη λέξη «κατοχή», κατά τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έτσι και οι Ρώσοι νιώθουν για τον πόλεμο.
Πριν ακριβώς από 80 χρόνια, στις 4 το πρωί της 22ας Ιουνίου του 1941, η ναζιστική Γερμανία, μαζί με τους άλλους φασίστες συμμάχους της, εξαπέλυσε χωρίς προειδοποίηση μία μαζική επίθεση εναντίον της ΕΣΣΔ, με όλα τα μέσα του Στρατού Ξηράς, της Αεροπορίας και του Ναυτικού. Εκτός από τον κύριο όγκο των στρατευμάτων της Βέρμαχτ, εναντίον της ΕΣΣΔ, συμμετείχαν στρατεύματα της Ιταλίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας, της Φινλανδίας, της Κροατίας, καθώς και εθελοντικών στρατιωτικών Μονάδων από την Ισπανία, για παράδειγμα η λεγόμενη «Γαλάζια Μεραρχία» από το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Δανία και τη Νορβηγία. Ολόκληρη σχεδόν η τότε Ευρώπη, εναντίον της σοβιετικής επικράτειας, εναντίον βασικά μίας νέας ιδεολογίας, που για αυτούς εθεωρείτο κίνδυνος και απειλή για την ύπαρξή τους.
Τέτοια δύναμη πυρός δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ προηγουμένως, στη στρατιωτική Ιστορία: 190 Μεραρχίες με 5,5 περίπου εκατομμύρια στρατιώτες, περισσότερα από 4.000 άρματα μάχης, περισσότερα από 47.000 πυροβόλα και όλμους, περίπου 4.500 αεροσκάφη και έως και 200 πολεμικά πλοία ρίχτηκαν εναντίον της ΕΣΣΔ.
Στα πλαίσια της υπεράσπισης της ιστορικής αλήθειας και ενάντια στον αγώνα της διαστρέβλωσης των γεγονότων και της παραποίησης των αποτελεσμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και ως ελάχιστος φόρος τιμής, προς τον σοβιετικό λαό και τον Κόκκινο Στρατό, για το ανεπανάληπτο επίτευγμά του στη συντριβή του φασισμού, ο Ρωσικός Οίκος στη Λευκωσία κάτω από τη στήριξη της πρεσβείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας συνεχίζει επί πλήρους εθελοντικής βάσης τη μετάφραση στα Ελληνικά και τη δημοσίευση βιβλίων από την πολύτομη έκδοση του Κρατικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας (Πανεπιστήμιο), με τίτλο «Η Μεγάλη Νίκη», η οποία ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2018. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους ελληνόφωνους αναγνώστες να γνωρίσουν την αλήθεια για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτά τα βιβλία δημιουργούν ένα μεγάλο εμπόδιο για όλους εκείνους, οι οποίοι προσπαθούν σκόπιμα να ξαναγράψουν την Ιστορία του πολέμου αυτού και να μειώσουν το ρόλο της ΕΣΣΔ στη νίκη κατά του φασισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Συνεχίζοντας λοιπόν αυτό το δίκαιο καθήκον, της μετάδοσης της σωστής ιστορικής αλήθειας και μνήμης, από γενεά σε γενεά, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναφέρουμε ότι έχει εκδοθεί τώρα στη Μόσχα το πέμπτο κατά σειρά βιβλίο, με την ευκαιρία της 80ής επετείου από την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου και το οποίο είναι αφιερωμένο στην 80ή επέτειο μίας από τις σημαντικότερες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της Μάχης για τη Μόσχα, που οδήγησε στην πρώτη μεγάλη ήττα των μέχρι τότε «ανίκητων» γερμανικών στρατευμάτων.
Τελικά, τα μαύρα γράμματα της 22ας Ιουνίου 1941 σήμαναν για την Ιστορία και την αρχή του τέλους του φασισμού και ναζισμού, χάρη στην τεράστια συμβολή του λαού της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού. Στις δε 9 Μαΐου του 1945, γράφτηκε με χρυσά γράμματα Η ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ.
*Μεταφραστής της πολύτομης έκδοσης του Κρατικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας (Πανεπιστήμιο), υπό τον τίτλο «Η Μεγάλη Νίκη» και μέλος του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του Ρωσικού Οίκου στη Λευκωσία.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
