Νέα μελέτη αναδεικνύει τις δολοφονικές τακτικές της Χρυσής Αυγής

Η μελέτη ετοιμάστηκε με οδηγίες της GUE/NGL και συμπίπτει με την πέμπτη επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσα

Μια νέα μελέτη που καταγράφει τις δολοφονικές δραστηριότητες της ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής της Ελλάδας δόθηκε στη δημοσιότητα πριν λίγες μέρες από την Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς – Βόρεια Πράσινη Αριστερά (GUE/NGL) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η δημοσιοποίηση της μελέτης συμπίπτει με τη δίκη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής για τις βίαιες δολοφονίες και τις απόπειρες δολοφονίας πολυάριθμων ακτιβιστών, μεταναστών και συνδικαλιστών. Ο Kevin Ovenden -βετεράνος συγγραφέας, ακτιβιστής και παρατηρητής της ελληνικής πολιτικής σκηνής- αναλύει στη μελέτη τους τρόπους που χρησιμοποιεί η ηγεσία της ομάδας για να εξαλείψει τους αντιπάλους της, συχνά με βίαια μέσα.

Ταυτόχρονα, η δημοσιοποίηση της μελέτης συνέπεσε με την πέμπτη επέτειο από τη δολοφονία του Έλληνα μουσικού και ακτιβιστή, Παύλου Φύσα, στη Νίκαια, από ένα τοπικό «τάγμα» της Χρυσής Αυγής, σε συντονισμό με τον περιφερειακό κλάδο της φασιστικής οργάνωσης.

Σχολιάζοντας τη μελέτη, η Ελληνίδα ευρωβουλευτής Kostadinka Kuneva (Σύριζα) δήλωσε:

«Η σκληρή δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσα από τη νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή συνέβη ακριβώς πριν από πέντε χρόνια και ήταν ένα πραγματικό σοκ για την Ελλάδα. Τρία χρόνια τώρα, 69 μέλη αυτής της εγκληματικής οργάνωσης μαζί με τους βουλευτές της δικάζονται για αυτό και πολλά άλλα εγκλήματα. Ολόκληρη η Ευρώπη πρέπει να μάθει για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής. Πρέπει να είναι σαφές σε όλους μας ότι ο φασισμός, ανεξάρτητα από τις μεταμφιέσεις του, δεν έχει θέση στις δημοκρατίες μας».

Δεν πρόκειται για «δίκη ιδεών» αλλά για ποινική δίκη μιας εγκληματικής οργάνωσης

Η 35 σελίδων μελέτη του Kevin Ovenden με τίτλο «Η τρομοκρατική δραστηριότητα των νεοναζιστικών οργανώσεων στην Ευρώπη: η περίπτωση της Χρυσής Αυγής», καταγράφει -με λεπτομερείς αναφορές στις καταθέσεις μαρτύρων και άλλα στοιχεία του κατηγορητηρίου- τα γεγονότα γύρω από μια σειρά εγκληματικές ενέργειες στις οποίες συμμετείχαν μέλη της Χρυσής Αυγής. Εκτενής αναφορά γίνεται στη δολοφονία του Παύλου Φύσα τη νύχτα της 17ης Σεπτεμβρίου 2013, την επίθεση κατά του Abuzeid Embarak στο Πέραμα, στις 12 Ιουνίου 2012 και την επίθεση κατά στελεχών του ΚΚΕ και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, στις 12 του Σεπτέμβρη το 2013.

Σε απόσπασμα της μελέτης αναφέρεται χαρακτηριστικά:

«Στο ένα άκρο του φάσματος των ριζοσπαστικών σχηματισμών της δεξιάς στην Ευρώπη -από ρατσιστές λαϊκιστές μέχρι φασίστες- βρίσκεται η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Είναι ένα νεοναζιστικό κόμμα. Ο αρχηγός της, Νίκος Μιχαλολιάκος, λέει ότι η Χρυσή Αυγή γεννήθηκε από “τον σπόρο του ηττημένου στρατού του 1945”, δηλαδή από τις ηττηθείσες ένοπλες δυνάμεις του Τρίτου Ράιχ. Ήταν το τρίτο κόμμα στο ελληνικό Κοινοβούλιο που εξελέγη τον Σεπτέμβριο του 2015. Ενώ συνεχίζει να αιωρείται μεταξύ τρίτης και τέταρτης θέσης στις δημοσκοπήσεις, έχει υποστεί ήττες σε εθνικό επίπεδο και σε τοπικές εκλογές. Παρά την ώθηση που έδωσε σε ρατσιστικές πολιτικές, και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο του 2016, τους τελευταίους 12 μήνες η Χρυσή Αυγή έχει οπισθοχωρήσει, ακόμη και όταν οι ακροδεξιές δυνάμεις αλλού στην Ευρώπη έχουν προχωρήσει.

Η οπισθοχώρηση αυτή -παρά την εμβάθυνση της κοινωνικής κρίσης στη χώρα και τα προβλήματα που προκάλεσαν οι αυξημένες ροές προσφύγων- αποτέλεσε σημαντικό κέρδος για τις δημοκρατικές και αντιφασιστικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Το πιο ακραίο μοντέλο ακροδεξιάς οργάνωσης, με “παραστρατιωτικές ομάδες κρούσης”, έχει χάσει τη γοητεία που ασκούσε σε άλλες, παρόμοιου τύπου, ρατσιστικές οργανώσεις.

Καθοριστικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση διαδραμάτισε η παρέμβαση του αντιφασιστικού κινήματος στη μεγάλη δίκη της νεοναζιστικής οργάνωσης.

Η δίκη είναι καρπός της έκρηξης του λαϊκού αντιφασιστικού συναισθήματος στην Ελλάδα μετά τη δολοφονία του αντιρατσιστή ράπερ Παύλου Φύσα.

Ενώ είναι το κράτος που έχει ασκήσει τη δίωξη, δεν το έκανε αυτό με δική του βούληση. Λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία του Φυσά, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης της τότε κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά απείλησε με μήνυση τη βετεράνο ανταποκρίτρια της Guardian Helena Smith, επειδή αναφέρθηκε στο πώς οι αριστεροί διαδηλωτές είχαν κτυπηθεί σε αστυνομικούς σταθμούς από αστυνομικούς συμπαθούντες της Χρυσής Αυγής.

Ήταν οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που βγήκαν στους δρόμους τον Σεπτέμβριο του 2013, που ανάγκασαν την κυβέρνηση και τις εισαγγελικές αρχές να κάνουν στροφή.

Η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι η μεγαλύτερη δίωξη της φασιστικής εγκληματικότητας στην Ευρώπη μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945 και τις μεταγενέστερες δίκες που σχετίζονται με αυτήν, τη δεκαετία του 1950.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται για “δίκη ιδεών”, όπως η Χρυσή Αυγή ισχυρίζεται. Πρόκειται για ποινική δίκη μιας εγκληματικής οργάνωσης».

Οι λαοί πρέπει να διασφαλίσουν ότι το σκοτεινότερο κεφάλαιο του ευρωπαϊκού παρελθόντος δεν θα επαναληφθεί

Στα συμπεράσματα της μελέτης γίνεται διασύνδεση της δράσης της Χρυσής Αυγής με την ανησυχητική ανάπτυξη ακροδεξιών και φασιστών σχηματισμών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Συγκεκριμένα, καταλήγει η μελέτη:

«Είναι κοινοτοπία ότι η οικονομική δυσπραγία φέρνει αυτόματα την άνοδο της “λαϊκιστικής δεξιάς”. Αυτό περιέχει κάποια αλήθεια. Αλλά είναι απελπιστικά μονόπλευρο και μπορεί να χρησιμεύσει για να απαλλάξει την πολιτική ευθύνη για την ανάπτυξη του ρατσισμού και του φασισμού.

Η Ευρώπη γνώρισε μια φρενίτιδα φασιστικής βίας κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Το επίπεδο είναι σήμερα ασύγκριτα χαμηλότερο. Αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια δείχνουν μια τάση φασιστικών δολοφονιών “πολιτικών αντιπάλων” καθώς και ρατσιστικής βίας γενικά.

Οι συνθήκες στις οποίες οι ακροδεξιές δυνάμεις προσπαθούν να κερδίσουν σήμερα την πολιτική δύναμη είναι επίσης ριζικά διαφορετικές.

Στο χώρο της ακροδεξιάς υπάρχει μια σειρά σχηματισμών που μοιράζονται έναν πολύ γενικό χαρακτήρα “ριζοσπαστικής δεξιάς”. Αυτά τα κόμματα στρέφονται όλο και περισσότερο στην πολιτική του ρατσισμού και του αποδιοπομπαίου τράγου. Οι αυταρχικές κυβερνήσεις της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Αυστρίας είναι μόνο σκληρές παραλλαγές ενός ευρύτερου φαινομένου.

Κάτω όμως από τον γενικό χαρακτήρα της άκρας δεξιάς, παραμένουν σημαντικές διαφορές στρατηγικής και ιδεολογίας.

Πρώτον, υπάρχουν καθαρά νεοναζιστικά κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή.

Δεύτερον, έχουμε τα κόμματα της “ευρωφασιστικής” ακροδεξιάς. Ο όρος τονίζει “μια μακρά πορεία μέσα από τα θεσμικά όργανα”, ειδικά το Κοινοβούλιο, ως στρατηγική για τις πολιτικές κατακτήσεις. Σημαντικότεροι εκπρόσωποι είναι το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία και ο πυρήνας του Κόμματος της Ελευθερίας (FPO) στην Αυστρία.

Και τρίτον, έχουμε τα νεότερα, σοβινιστικά και ξενοφοβικά κόμματα της σκληρής δεξιάς, όπως το UKIP στη Βρετανία και την εναλλακτική λύση για τη Γερμανία, την AfD, παράλληλα με παλαιότερους αλλά σε γενικές γραμμές παρόμοιους σχηματισμούς στη Σκανδιναβία και αλλού. Μαζί με αυτά τα πολιτικά κόμματα έχουμε “κινήματα” όπως η Pegida στη Γερμανία.

Είναι γι’ αυτό που η δίκη της Χρυσής Αυγής, ως μέρος ενός ευρύτερου κινήματος εναντίον της, έχει τόσο μεγάλη σημασία πέρα από την Ελλάδα. Η δίκη και το κίνημα εναντίον της Χρυσής Αυγής τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν ήδη διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στον περιορισμό της ελκυστικότητας αυτού του μοντέλου μεταξύ των πολιτών.

Αλλά μόνο σε ένα βαθμό. Πολλά εξαρτώνται από το αποτέλεσμα της δίκης. Και γι’ αυτόν το λόγο προειδοποιούμε την ευρωπαϊκή γνώμη για το τι πρέπει να αποφασιστεί και για το ρόλο που διαδραματίζει, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι συγκρίσεις με το σκοτεινότερο κεφάλαιο του ευρωπαϊκού παρελθόντος δεν θα γίνουν αυτοσυντηρούμενες προφητείες».

Όσοι ενδιαφέρονται για ολόκληρη την μελέτη μπορούν να την βρουν στην ιστοσελίδα www.guengl.eu/news/article/category//far-rights-murderous-tactics-detailed-in-new-study


Η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι η μεγαλύτερη δίωξη της φασιστικής εγκληματικότητας στην Ευρώπη μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945 και τις μεταγενέστερες δίκες που σχετίζονται με αυτήν, τη δεκαετία του 1950.

 

Η δίκη συνεχίζεται. Αλλά είναι μια νομική διαδικασία η οποία αφορά όλους τους δημοκράτες στην Ευρώπη. Γιατί σκοπός της είναι η δικαιοσύνη.

Η οπισθοχώρηση της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε σημαντικό κέρδος για τις δημοκρατικές και αντιφασιστικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Το πιο ακραίο μοντέλο ακροδεξιάς οργάνωσης έχει χάσει τη γοητεία που ασκούσε σε άλλες, παρόμοιου τύπου, οργανώσεις.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy