Νεκτάριος Θεοδώρου: Η διαφθορά έχει παρεισφρήσει παντού

Συνέντευξη στη Μαρία Φράγκου

Ονειρεύεται την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και καταστρώνει ένα δαιμονικό σχέδιο ανατροπής αυτού που κατέλυσε τη Δημοκρατία… Αυτός είναι ο Φλωρεντινός πρίγκιπας Λορέντζο των Μεδίκων, που μέσα από μια ακραία πράξη βίας θεωρεί πως θα αλλάξει τα πράγματα.

Σε μια περίοδο που η διαφθορά παρεισφρέει ολούθε, σε μια περίοδο που οι θεσμοί παγκοσμίως απειλούνται, απαξιώνονται, διασύρονται, το έργο του Αλφρέντ ντε Μυσσέ, «Λορεντζάτσιο», έρχεται στα «Κύπρια» -και κάνει πρεμιέρα – και μας προκαλεί να το δούμε.

Η «Κυριακάτικη Χαραυγή» συνομιλεί με τον Νεκτάριο Θεοδώρου, τον ταλαντούχο ηθοποιό που ερμηνεύει και τον ομώνυμο ρόλο του Λορέντζο των Μεδίκων.

---

• Ο Λορεντζάτσιο γίνεται ένα με το διεφθαρμένο σύστημα. Επιλέγει να του μοιάσει και κάνει ό,τι κάνει μόνο για να πετύχει το σκοπό του
• Για να αλλάξουμε τα πράγματα χρειάζεται συλλογική προσπάθεια και αφύπνιση. Χρειάζεται να έχουμε κριτική σκέψη και να διεκδικούμε. Εμείς είμαστε η δημοκρατία, εμείς είμαστε η ελευθερία, η ευθύνη βαραίνει όλους μας

---

Γιατί να δούμε την παράσταση «Λορεντζάτσιο»;

Πρόκειται για ένα έργο επίκαιρο που μας αφορά όλους. Πραγματεύεται το θέμα της διαφθοράς της εξουσίας, την ευθραυστότητα του πολιτεύματος της δημοκρατίας και την ευθύνη που αναλογεί στον λαό, ώστε να μη χάσει την ελευθερία του. Προσεγγίζεται μέσα από τη σύγχρονη σκηνοθετική ματιά του καταξιωμένου σκηνοθέτη μας Γιάννη Ιορδανίδη και έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον Λορέντζο των Μεδίκων, έναν αντι-ήρωα που πληρώνει το τίμημα της ανετοιμότητας και απάθειας ενός λαού, καταδικασμένου να ζει υπό την τυραννία. Οι θεατές είτε θα ταυτιστούν με τον Λορέντζο – θύμα ενός διεφθαρμένου συστήματος ή θα μισήσουν τον Λορέντζο – θύτη που κατέστρωσε ένα δαιμονικό σχέδιο ανατροπής του Δούκα της Φλωρεντίας. Είναι μια καλοδουλεμένη παράσταση με αξιόλογους και καταξιωμένους συντελεστές του κυπριακού θεάτρου.

Μέσα από μια δολοφονία, πολιτική στην προκειμένη περίπτωση, μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα; Ο «δολοφόνος» δεν καταλήγει σε συμπεριφορές που θέλει να καταδικάσει;

Μια πολιτική δολοφονία από μόνη της δεν νομίζω να μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Και ούτε δικαιολογείται τέτοια ακραία μορφή βίας. Ωστόσο πρέπει να λάβουμε υπόψη και το πλαίσιο στο οποίο λαμβάνει χώρα μια τέτοια πράξη. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Λορεντζάτσιο γίνεται ένα με το διεφθαρμένο σύστημα. Επιλέγει να του μοιάσει και κάνει ό,τι κάνει μόνο για να πετύχει το σκοπό του, δηλαδή την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Δεν υπολογίζει σωστά όμως, καθώς ο ίδιος ο λαός, οι άνθρωποι, δεν διακατέχονται από επαναστατικό πνεύμα και δεν ενδιαφέρονται να αλλάξουν πραγματικά την κατάσταση. Επομένως, για να αλλάξουμε τα πράγματα χρειάζεται συλλογική προσπάθεια και αφύπνιση. Χρειάζεται να έχουμε κριτική σκέψη και να διεκδικούμε. Εμείς είμαστε η δημοκρατία, εμείς είμαστε η ελευθερία, η ευθύνη βαραίνει όλους μας.

Ερμηνεύεις τον ομώνυμο ρόλο του Λορέντζο των Μεδίκων. Κάθε νέος ρόλος είναι μία πρόκληση για έναν ηθοποιό. Αυτός ειδικά ο ρόλος, δεδομένου και του γεγονότος ότι πρώτη φορά ανεβαίνει το έργο στην Κύπρο και περιλαμβάνεται στα «Κύπρια», τι σημαίνει για έναν ηθοποιό; Για σένα τι σημαίνει;

Είμαι ευγνώμων και χαρούμενος που έχω την ευκαιρία να αναμετρηθώ με ρόλους τέτοιου μεγέθους και ευχαριστώ τον Γιάννη Ιορδανίδη που με εμπιστεύθηκε. Σαφώς και κάθε ρόλος είναι πρόκληση για μένα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για πολυσύνθετους χαρακτήρες με βάθος που με οδηγούν σε ανακαλύψεις και μια εσωτερική διεργασία που με κάνει καλύτερο άνθρωπο και καλλιτέχνη. Το γεγονός πως αυτό το έργο θα συμπεριληφθεί στο μεγαλύτερο φεστιβάλ τεχνών της Κύπρου με ευχαριστεί ιδιαιτέρως. Κατά τ’ άλλα, εγώ θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, όπως κάνω πάντα.

Γιατί πιστεύεις δεν ανέβηκε ποτέ ξανά στη θεατρική σκηνή στην Κύπρο το έργο αυτό; Στην Ελλάδα για πρώτη φορά, στο Εθνικό, ανέβηκε πριν από 55 χρόνια…

Νομίζω οι λόγοι είναι καθαρά πρακτικοί, καθώς το έργο είναι πολυπρόσωπο και το κόστος μιας τέτοιας παραγωγής δυσβάσταχτο. Ωστόσο ο σκηνοθέτης μας έκανε μια εξαιρετική διασκευή, που έκανε το ανέβασμα του έργου εφικτό. Όσον αφορά τη θεματική του και την ιστορία που ξεδιπλώνεται, είμαι σίγουρος για τη διαχρονική της αξία, ειδικά την περίοδο που διανύουμε, που η διαφθορά έχει παρεισφρήσει παντού και οι δημοκρατικοί θεσμοί απειλούνται σε παγκόσμια κλίμακα. Ο κόσμος μοιάζει με καζάνι που βράζει γι’ αυτό και πρέπει επιτέλους να ξυπνήσουμε και να δράσουμε.

 

Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρια. Ένας θεσμός που από το 1993 που δημιουργήθηκε στόχο έχει «να παρουσιάσει, τόσο σε Κύπριους όσο και σε επισκέπτες, ένα φάσμα από πολιτιστικές εκδηλώσεις του υψηλότερου δυνατού επιπέδου». Σε αυτό έγκειται και η επιτυχία του;

Πιστεύω πως η επιτυχία του οφείλεται στη σκληρή δουλειά των ανθρώπων που κρύβονται πίσω από αυτό και στις πολλές και διαφορετικές επιλογές υψηλού επιπέδου που προσφέρονται στους θεατές. Η επιτυχία όμως δεν είναι δεδομένη! Χρειάζεται προσπάθεια και σκληρή δουλειά κάθε φορά και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια το φεστιβάλ δεν τύγχανε και της ανάλογης στήριξης από το κράτος. Οι επιχορηγήσεις εξ όσων γνωρίζω μειώθηκαν. Επομένως είναι θέμα πολιτιστικής πολιτικής   πια και έχει να κάνει με το πόση σημασία δίνουμε στο ρόλο των τεχνών, τόσο για την καλλιέργεια των πολιτών όσο και για το στίγμα που θέλει να αφήσει αυτή η χώρα ως προς την καλλιτεχνική της παραγωγή και αξία.

Σημείωση: Το έργο, παραγωγής του Θεάτρου Διόνυσος, κάνει πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρια στο Αμφιθέατρο της Σχολής Τυφλών. Τετάρτη και Πέμπτη, 18-19 Σεπτεμβρίου, στις 20:30.

Ο «Αντρόνικος» μίλησε στις καρδιές του κόσμου

Μαζί με εμάς, τους συντελεστές, ανακάλυψαν και οι θεατές τον θησαυρόπου γέννησε αυτό το νησί

 

Σε χαρήκαμε στη σκηνή στο υπέροχο έργο «Αντρόνικος ή ο ζωγκράφος». Ένα έργο που γνώρισε μεγάλη επιτυχία εντός κι εκτός Κύπρου. Ήταν ένας ρόλος που ανέβασε πολύ και τον δικό σου πήχη;

Ο Αντρόνικος ήταν και είναι ένας από τους αγαπημένους μου ρόλους που είχα την ευκαιρία να ερμηνεύσω τόσο εντός της Κύπρου όσο και εκτός της Κύπρου τα τελευταία τρία χρόνια. Ήταν μεγάλη πρόκληση για εμένα, καθώς ήταν η πρώτη φορά που έκανα μονόλογο και έπρεπε να κρατήσω το ενδιαφέρον των θεατών για περισσότερο από μία ώρα. Σίγουρα δοκίμασα τις αντοχές μου και λόγω της ενασχόλησής μου με τον χαρακτήρα αυτό για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, διαπίστωσα τον ανεξάντλητο πλούτο του υλικού με το οποίο κλήθηκα να ασχοληθώ. Είναι ένας ρόλος που αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο, γι’ αυτό επιστρέφει και πάλι μόνο για δύο παραστάσεις, στη Λευκωσία στις 6 Οκτωβρίου στο Φεστιβάλ Βιβλίου της Λευκωσίας και στις 9 Οκτωβρίου στο 22^ο Πολιτιστικό Φεστιβάλ Πανεπιστημίου Κύπρου στο Αρχοντικό Αξιοθέας.

Πού οφείλεται η επιτυχία του έργου;

Νομίζω το έργο αυτό μίλησε στις καρδιές του κόσμου, διότι αφορά ένα δικό τους άνθρωπο. Έναν Κύπριο ζωγράφο με μια τρομερά ενδιαφέρουσα ζωή γεμάτη πόνο και δημιουργικότητα. Μαζί με εμάς, τους συντελεστές, ανακάλυψαν και οι θεατές το θησαυρό που γέννησε αυτό το νησί.