Νίκος Ιωάννου: Βασιλεύουσα με σφραγίδα της Αριστεράς

 

Να αντιμετωπίσουμε τις εξελίξεις που έρχονται στην Αμμόχωστο

Η Αμμόχωστος έγινε Βασιλεύουσα επειδή την υπηρέτησαν λαϊκοί δήμαρχοι με τη στήριξη της Αριστεράς

Η εκλογική αναμέτρηση είναι ιδιαίτερα σημαντική ως προς τα μηνύματα που θα δοθούν

Σήμερα τη λύση από τη διχοτόμηση την χωρίζει μια κλωστή

Συνέντευξη στον Δημήτρη Παλμύρη

Η Αμμόχωστος βρέθηκε ξανά στο κέντρο των εξελίξεων του Κυπριακού με τις απειλές για εποικισμό της πόλης. Σε αυτό το φόντο πραγματοποιείται μια δημαρχιακή εκλογική διαδικασία με πολιτικές προεκτάσεις στον αγώνα για επιστροφή. Το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ, Νίκος Ιωάννου, ο οποίος διετέλεσε για πολλά χρόνια Επαρχιακός Γραμματέας ΑΚΕΛ Αμμοχώστου, μιλά στη «Χαραυγή» για τους δημάρχους της πόλης, τους αγώνες και το όραμα της Αριστεράς για αυτήν.

Στην Αμμόχωστο υπήρχε μια παράδοση από τους Αριστερούς δημάρχους. Πώς εξελίχθηκε αυτό το γεγονός;
Η Αριστερά στην Αμμόχωστο είναι ταυτισμένη με τη σύγχρονη ιστορία και ανάπτυξή της. Χωρίς να υποτιμούμε τη συμβολή και άλλων πολιτικών δυνάμεων και παραγόντων, η ανάπτυξη της Αμμοχώστου φέρει τη σφραγίδα της Αριστεράς. Από τις πρώτες εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης που έγιναν το 1943 μέχρι το 1974, σε όσες εκλογικές αναμετρήσεις διεξήχθησαν με τη συμμετοχή του λαού, η Αριστερά είχε τον πρώτο λόγο στην εκλογή δημάρχου και λαϊκών Δημοτικών Συμβουλίων. Πρώτος εκλεγμένος δήμαρχος Αμμοχώστου ήταν ο Αδάμ Αδάμαντος (1943-1953) και στη συνέχεια ο Ανδρέας Πούγιουρος. Ο αείμνηστος Ανδρέας Πούγιουρος διετέλεσε επίσης δήμαρχος και μετά την προσφυγιά. Είναι γνωστόν ότι με εξαίρεση τον αείμνηστο Αλέξη Γαλανό και μετά το 1974 έχουν υπηρετήσει την Πόλη της Αμμοχώστου δύο αξιόλογες προσωπικότητες της Αριστεράς, ο Κίκης Καζαμίας και ο Γιαννάκης Σκορδής. Η εκλογή Αριστερών δημάρχων δεν είναι άσχετη με την πολιτική, κοινωνική και ταξική δράση που είχε η Αριστερά στην Αμμόχωστο. Είναι γνωστό ότι οι δημιουργοί και οι κτίστες -με την ευρύτερη έννοια της λέξης- της Αμμοχώστου δεν ήταν άλλοι από το προλεταριάτο που ήρθαν από τα χωριά και εγκαταστάθηκαν στις διάφορες λαϊκές συνοικίες της Αμμοχώστου. Η Αμμόχωστος έγινε Βασιλεύουσα όχι επειδή την κυβέρνησαν βασιλιάδες, αλλά επειδή την υπηρέτησαν λαϊκοί δήμαρχοι με τη στήριξη της Αριστεράς. Οι εργάτες του λιμανιού, οι εργάτες και οι εργάτριες των εργοστασίων και των συσκευαστηρίων, οι κτίστες των ξενοδοχείων, οι κάτοικοι των λαϊκών ενοριών των δημοτικών κατοικιών, οι φτωχογειτονιές του Βαρωσιού ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει Αριστερά. Επειδή η Αριστερά πρωτοστάτησε όχι μόνον στους πολιτικούς και ταξικούς αγώνες και την άνοδο της Αμμοχώστου, αλλά και στην ανύψωση του πολιτιστικού επιπέδου των Βαρωσιωτών. Δέκα μορφωτικοί και αθλητικοί σύλλογοι της Αριστεράς λειτουργούσαν στα δημοτικά όρια της πόλης της Αμμοχώστου. Χιλιάδες νέοι (οι σημερινοί γονείς και παππούδες μας) ασχολήθηκαν με το θέατρο, το χορό, τη μουσική, το ποδόσφαιρο, την πετόσφαιρα, το στίβο, την κοινωνική αλληλεγγύη. ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ ΚΑΤΩ ΒΑΡΩΣΙΟΥ, ΠΡΟΟΔΟΣ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ, ΣΑΛΑΜΙΣ ΑΗ ΓΙΩΡΚΟΥΙ, ΕΡΜΗΣ ΛΑΞΗ, ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΩΝ, ΠΥΡΣΟΣ ΣΦΑΓΕΙΟΥ, ΔΟΞΑ ΝΕΑΠΟΛΗΣ, ΟΘΕΛΛΟΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ, ΠΑΟΚ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ και φυσικά το ιστορικό σωματείο της ΝΕΑΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ. Όσοι επιχειρούν να ρίξουν τα κόμματα σε ένα τσουβάλι φαίνεται δεν γνωρίζουν τη δράση του ΑΚΕΛ.

Διετελέσατε για αρκετά χρόνια Επαρχιακός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου. Σήμερα ποια είναι τα καθήκοντα της Αριστεράς της πόλης;
Αυτό που θέσαμε σαν μια βασική προτεραιότητα τα τελευταία χρόνια ήταν η προσπάθεια της επαναπροσέγγισης με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Η Αμμόχωστος και το κόμμα μας στην Αμμόχωστο εξαιτίας της μικρής απόστασης που μας χωρίζει από τους συμπατριώτες μας Τ/κ διαδραμάτισε και συνεχίζει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Πιστεύουμε ότι η επαναπροσέγγιση πέραν του ότι φέρνει πιο κοντά τις δύο κοινότητες στο να αντιληφθούν καλύτερα τις ανησυχίες η μια της άλλης, φέρνει πιο κοντά τους απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας, αλλά παράλληλα προετοιμάζει και για την επόμενη μέρα της λύσης. Η σχέση που αναπτύσσεται θα βοηθήσει στο να εργαστούμε από κοινού με τους Τ/κ για να οικοδομήσουμε αύριο την κοινή πατρίδα. Διοργανώσαμε δεκάδες εκδηλώσεις με τη συμμετοχή χιλιάδων Κυπρίων, Ε/κ και Τ/κ. Μέσα από εκείνες τις εκδηλώσεις δημιουργήθηκαν φιλίες που συνεχίζουν και εδραιώθηκαν ακόμα περισσότερο. Νομίζω αυτό είναι ένα βασικό πολιτικό καθήκον. Να συνεχίσουμε να κτίζουμε πάνω στη φιλία και τη συναδέλφωση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Για ποια λύση θα μιλάμε όταν δεν θα υπάρχει η αλληλοκατανόηση;

Σήμερα η Αμμόχωστος κινδυνεύει. Τι πρέπει να γίνει κατά την άποψή σας;
Ναι, η Αμμόχωστος σήμερα κινδυνεύει όσο ποτέ άλλοτε. Όσο τα χρόνια περνούν χωρίς λύση, τόσο αυξάνονται οι κίνδυνοι. Για την Αμμόχωστο και ειδικά για την περιφραγμένη περιοχή τα πράγματα θα είναι και οφθαλμοφανή. Πέραν των άλλων έχουμε και προκλητικές δηλώσεις από Τ/κ πολιτικούς από το χώρο της Δεξιάς στα κατεχόμενα για εποικισμό της Αμμοχώστου. Σήμερα τη λύση από τη διχοτόμηση την χωρίζει μια κλωστή. Είναι γι’ αυτό που πρέπει η δική μας πλευρά σε αυτή τη νέα προσπάθεια που φαίνεται να δημιουργείται, να έχει μια νέα ευκαιρία είτε να καταδείξει τη μεγάλη ευθύνη και την αδιαλλαξία της Τουρκίας, είτε να φτάσουμε σε ακτίνα λύσης. Ας αναλογιστεί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τη μεγάλη ευθύνη που έχει έναντι της Ιστορίας και του τόπου. Η άμεση επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της θα μπορούσε να αποτελέσει το πιο ισχυρό μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης.

Με βάση τα δεδομένα αυτά και τις εξελίξεις στο Κυπριακό ποια μηνύματα πρέπει να δώσει η εκλογική διαδικασία σήμερα;
Η περίοδος που διεξάγεται η εκλογική αναμέτρηση είναι ιδιαίτερα σημαντική. Όχι ότι θα είναι καταλυτική στη λύση του Κυπριακού ο οποιοσδήποτε και να εκλεγεί ως δήμαρχος, αλλά ως προς τα μηνύματα που θα δοθούν. Η υποψηφιότητα του Σίμου Ιωάννου εκφράζει πιστεύω τη μεγαλύτερη μερίδα των Αμμοχωστιανών. Είναι γνωστό ότι ο Σίμος Ιωάννου προέρχεται από το χώρο της Αριστεράς με έντονη παρουσία στα δρώμενα της Αμμοχώστου. Η θέση του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό, όπως και άλλων φορέων και προσωπικοτήτων εκφράζονται μέσα από την υποψηφιότητα του Σίμου Ιωάννου. Δεν υπάρχουν ακραία ξεσπάσματα όπως άλλων συνυποψήφιων του. Δεν πάσχει από αμφιταλαντεύσεις η υποψηφιότητα του Σίμου Ιωάννου. Δεν μασά και δεν αλλάζει τις θέσεις του προεκλογικά όπως κάνουν κάποιοι εκ των συνυποψηφίων του. Για τον Σίμο Ιωάννου προτεραιότητα δεν είναι οι ξενοδόχοι της Αμμοχώστου, αλλά ο κόσμος της. Είναι μια νούσιμη, λογική, συνεπής υπεύθυνη υποψηφιότητα. Υπάρχει και μια υποψηφιότητα από το χώρο του φασιστικού ΕΛΑΜ, η οποία διερωτώμαι με ποιο δικαίωμα και με ποιες θέσεις διεκδικεί τη ψήφο των Αμμοχωστιανών. Δεν μπορώ όμως να μην εκφράσω τη λύπη μου για τη στάση της ηγεσίας της ΕΔΕΚ που επέλεξε τον «κανένα». Ξέχασε τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της κυπριακής κοινωνίας που επικαλείτο πριν λίγους μόνο μήνες η ηγεσία της ΕΔΕΚ για να μείνει εκτός το ΕΛΑΜ. Τώρα αγνοεί την κοινωνία και τις δημοκρατικές της ευαισθησίες και ζητά να ψηφιστεί ο «κανένας». Ούτε τα προσχήματα κράτησε για να διαχωριστεί ο υποψήφιος του ΕΛΑΜ από τους υπόλοιπους!

Πώς απαντάτε στις θεωρήσεις ότι αν επιστραφεί η πόλη στους νόμιμους κατοίκους της, σύμφωνα και με το ψήφισμα 550, θα βοηθήσει στην επίλυση του Κυπριακού;
Η Τουρκία πάντα έριχνε στο τραπέζι διαφορά πυροτεχνήματα σε μια προσπάθεια αναγνώρισης του εκτρώματος που έχει δημιουργήσει στο Βορρά. Καμία κυβέρνηση, κανένα πολιτικό κόμμα, κανένα Δημοτικό Συμβούλιο δεν αποδέχτηκε έναντι οποιουδήποτε ανταλλάγματος την αναγνώριση της “τδβκ”. Η μη αναγνώριση της “τδβκ” από κανένα κράτος έχει κόστος στην Τουρκία. Κόστος όμως μεγαλύτερο από τη μη λύση πληρώνουμε και εμείς και οι Τ/κ. Θα ήταν τεράστιο πολιτικό σφάλμα να βγάλουμε εμείς την Τουρκία από το αδιέξοδο αναγνωρίζοντας με ενέργειές μας την “τδβκ”. Στα μυαλά όμως κάποιων αυτή η άποψη παρερμηνεύεται και θεωρείται κάθε ενέργεια επαφής ως μειοδοτική, σε σημείο που ακόμα και μια θεατρική παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο Σαλαμίνας να θεωρείται προδοσία. Με τέτοιες προσεγγίσεις είμαστε κάθετα ενάντια. Δεν έγιναν όσα έπρεπε να γίνουν για την Αμμόχωστο, αυτό είναι μια αλήθεια.

Πώς αντιδράτε στη θεωρία της «αμμοχωστοποίησης» του Κυπριακού;
Η ανάγκη προβολής του θέματος της Αμμοχώστου σαν μέτρο πίεσης, αλλά και η προβολή του ψηφίσματος 550 για να στριμωχτεί η Τουρκία θα έπρεπε να τύχει μεγαλύτερης προβολής και αξιοποίησης. Οι ξένοι που επισκέπτονται την Κύπρο αντιλαμβάνονται πραγματικά το Κυπριακό μόνον όταν βρεθούν μπροστά σε αυτή την τραγική πραγματικότητα που εκτυλίσσεται στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου. Θα πρέπει να πάψουμε να μιλούμε για αμμοχωστοποίηση. Περισσότερη σημασία έχει να αντιμετωπίσουμε τις εξελίξεις που έρχονται, όπως ενδεχομένως αυτής της επιστροφής των κατοίκων υπό τ/κ διοίκηση. Και εδώ είναι η ευθύνη του επίσημου κράτους να μη γίνεται ουραγός των εξελίξεων, αλλά να προλαμβάνει και να δημιουργεί εξελίξεις. Δυστυχώς, όμως, τέτοια φοβερά διλήμματα χωρίς λύση πάντα θα τίθενται ενώπιόν μας.