Ο Ακιντζί απλώνει το χέρι

Της Μαρίας Φράγκου

Ο Μουσταφά Ακιντζί, για μια ακόμη φορά, απλώνει το χέρι στην πλευρά μας και ζητά όπως προχωρήσουν τα πράγματα στο Κυπριακό, ώστε να εξευρεθεί ομοσπονδιακή λύση. Δεν θα εγκαταλείψει τη γραμμή της ομοσπονδίας, δηλώνει ο Ακιντζί. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τ/κ ηγέτης απλώνει το χέρι.

Από τον Απρίλιο του 2018 διεμήνυσε την ετοιμότητά του για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από εκεί που είχαν μείνει τον Ιούλιο του 2017 στο ελβετικό θέρετρο του Κραν Μοντανά. Και τι του απάντησε η πλευρά μας; «Ναι, αλλά η Τουρκία…» Λες και η Τουρκία διατύπωσε τη θέση. Και σε τι εξυπηρετεί αυτή η απαξίωση του Τ/κ ηγέτη, αν όχι να παρουσιαστεί ως όργανο της Άγκυρας;

Όποτε μιλήσει ο Μουσταφά Ακιντζί και πει τις θέσεις του, οι οποίες συγκλίνουν με τα συμφωνηθέντα στο Κυπριακό και εκφράζουν προσήλωση στη λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, η πλευρά μας βάζει ωτασπίδες. Μην και ακούσει τι θα πει ο Ακιντζί. Και προπάντων μην και αναγκαστεί να απαντήσει ευθέως στον Τ/κ ηγέτη. Από εκεί θα το πάρουν οι εκπρόσωποί του ή ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, από εδώ θα το πάρουν, θα του απαντήσουν μέσω Τουρκίας. Για να τον εξουδετερώσουν και να απαξιώσουν τη σημασία των υπό τον Τ/κ ηγέτη λεχθέντων.

Όποτε μιλήσει ο Τ/κ ηγέτης αυτό συμβαίνει. Ηγέτης της τ/κ κοινότητας είναι ο Μουσταφά Ακιντζί και στα πλαίσια του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης ζητά, συζητά και επιμένει για κάποια πράγματα τα οποία θεωρεί ως δικλείδα ασφαλείας για τους Τ/κ. Δεν έχει σε όλα δίκαιο ο Μουσταφά Ακιντζί. Αν ήταν έτσι, δεν θα γίνονταν διαπραγματεύσεις. Αν ήταν έτσι το Κυπριακό θα έκλεινε προς το συμφέρον της μιας ή της άλλης πλευράς και ξανά από την αρχή. Ξανά τα ίδια προβλήματα, ξανά οι ίδιες εντάσεις και ενστάσεις…

Αυτή, ωστόσο, η συμπεριφορά του Μουσταφά Ακιντζί δεν τον καθιστά «αδιάλλακτο» ηγέτη, όπως λένε στην ολότητά τους οι εκπρόσωποι της άγονης γραμμής στο Κυπριακό κι εσχάτως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το περιβάλλον του. Για να αναθεματίζεται, περίπου, ο Τ/κ ηγέτης, ως να παρακαλούν κάποιοι να είχαμε άλλον έναν Ραούφ Ντενκτάς ή έναν Ντερβίς Ερογλου για να γίνεται και η δική τους δουλειά ευκολότερη… Και η δικαίωσή τους να θεωρείται δεδομένη…

Απέναντί μας έχουμε έναν ηγέτη ο οποίος πιστεύει στη λύση και την επανένωση. Πιστεύει στην ειρηνική συμβίωση του λαού μας και οραματίζεται μία Κύπρο κοινή πατρίδα των παιδιών της. Δηλώνει προσήλωση στην ομοσπονδιακή λύση και στα συμφωνηθέντα -και η πολιτική ισότητα μέρος αυτών.
Κάποιοι στη δική μας πλευρά, ωστόσο, εφευρίσκουν κινδύνους και λάθη για να τρομοκρατήσουν από τη μια και να προκαλέσουν και άλλη σύγχυση από την άλλη. Και να κατηγορείται ο Τ/κ ηγέτης πως τα θέλει όλα ή πως είναι εντεταλμένος από την Άγκυρα για να διευκολύνει τους στόχους της. Ακόμα και ο κ. Αναστασιάδης ξέχασε τι έλεγε για τον συμπολίτη του Μουσταφά… Και για το όραμα που μοιράζονταν οι δύο…
Ο Μουσταφά Ακιντζί απλώνει το χέρι. Θα απλώσουμε το δικό μας;