«Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης µπορεί να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της Κύπρου»

Του Μιχάλη Μιχαήλ

Στη µεγάλη µάχη για την αλλαγή που έχει ανάγκη η πατρίδα µας και οι ανθρώποί της, για να φέρουµε πίσω πανανθρώπινες αξίες που έχουν χαθεί: την αξιοπρέπεια, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την κοινωνική πρόοδο, το σεβασµό, την ελευθερία, για να ανεβάσουµε τον τόπο µας ψηλότερα, εκεί που του αξίζει, έχουν συστρατευθεί εκατοντάδες προσωπικότητες µε διαφορετικές αφετηρίες, ακόµη και ιδεολογικούς προσανατολισµούς και χιλιάδες λαού.

Κανείς δεν αµφισβητεί, όµως, ότι η µεγάλη δύναµη πίσω από τη µάχη της αλλαγής είναι το ΑΚΕΛ και το ευρύτερο κίνηµα της Αριστεράς. Πλήρη στήριξη στην ανεξάρτητη υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη δίνουν οι πρώην υπουργοί και ιστορικά στελέχη του ΑΚΕΛ, Ανδρέας Χρίστου και Κίκης Καζαµίας.

Ο Ανδρέας Χρίστου σηµειώνει µε έµφαση πως ο Α. Μαυρογιάννης είναι ο µόνος υποψήφιος που µπορούµε να του εµπιστευτούµε τις προσπάθειες για τη λύση του Κυπριακού. Και µπορούν να τον εµπιστευθούν όχι µόνο οι Ελληνοκύπριοι αλλά και οι Τουρκοκύπριοι. Αναφέρεται ακόµα στην παταγώδη αποτυχία της κυπριακής Πολιτείας και ιδιαίτερα της κυβέρνησης Αναστασιάδη να αντιµετωπίσει µε την απαιτούµενη διορατικότητα, φροντίδα και ευαισθησία τα σοβαρά καθηµερινά προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι απλοί Τουρκοκύπριοι και ευρύτερα η τουρκοκυπριακή κοινότητα και να αναλάβει ως επίσηµο και αναγνωρισµένο κράτος-µέλος της ΕΕ πρωτοβουλίες για απάµβλυνση και επίλυση των προβληµάτων αυτών.

Από την πλευρά του ο Κίκης Καζαµίας αναφέρεται στην απαξίωση της πολιτικής και κυρίως των πολιτικών και τονίζει ότι η διαµόρφωση της πολιτικής κουλτούρας σε κάθε χώρα είναι σε µεγάλο βαθµό ευθύνη των πολιτικών προσώπων και όσων ασκούν εκτελεστική εξουσία. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, σηµειώνει ο Κίκης Καζαµίας, είναι ο άνθρωπος που µε το διεθνές του κύρος και τις πολυεπίπεδες εµπειρίες του κρατά τη σκυτάλη του Κυπριακού και είναι αποφασισµένος να την πάρει µέχρι το αίσιο πέρας.

Ανδρέας Χρίστου: Μόνο ο Α. Μαυρογιάννης µπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση που δηµιουργήθηκε

Ανάµεσα στα πολλά αρνητικά που αφήνουν πίσω τους φεύγοντας οι κρατούντες, είναι και η ανεπανόρθωτα τρωθείσα αξιοπιστία της κυπριακής κυβέρνησης και πολλών κυβερνητικών αξιωµατούχων.

Εκεί όµως που το πρόβληµα αξιοπιστίας και εµπιστοσύνης προβάλλει πελώριο, είναι οι σχέσεις µεταξύ κυπριακού κράτους και Τουρκοκυπρίων, η στάση των κυβερνώντων απέναντι στα προβλήµατα που αντιµετωπίζει η τ/κ κοινότητα εξαιτίας του διαχωρισµού αλλά και της ολοένα πιο αδίστακτης παρέµβασης της Άγκυρας. Είναι παταγώδης η αποτυχία της κυπριακής Πολιτείας να αντιµετωπίσει µε την απαιτούµενη διορατικότητα, φροντίδα και ευαισθησία τα σοβαρά καθηµερινά προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι απλοί Τουρκοκύπριοι αλλά και η κοινότητά τους και να αναλάβει ως επίσηµο και αναγνωρισµένο κράτοςµέλος της ΕΕ πρωτοβουλίες για την απάµβλυνση και την επίλυσή τους. Η απερχόµενη κυβέρνηση έχει µακράν τη χειρότερη επίδοση µε πράξεις και ενέργειες -όχι απλώς παραλείψειςπου αποξένωσαν περαιτέρω τους Τ/κ από την Κυπριακή ∆ηµοκρατία και τους έσπρωξαν στην αγκαλιά της Άγκυρας και των εθνικιστών. Και όλα αυτά ενώ γίνεται παραδεκτό ότι οι Τουρκοκύπριοι συµπατριώτες µας είναι ο πλέον αξιόπιστος εταίρος στις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού, ενώ καθηµερινά η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων µε χίλιες δυο ευκαιρίες διατρανώνει την πίστη της στην ενωµένη οµόσπονδη Κύπρο και βρίσκει τρόπους να εκφράζει την αντίθεσή της στην πολιτική της Άγκυρας για αλλοτρίωση και ενσωµάτωση, ενώ µε τολµηρές και ριψοκίνδυνες κινητοποιήσεις και δράσεις κόµµατα και οργανώσεις των Τ/κ ορθώνουν ανάχωµα στην πολιτική της διχοτόµησης. Ενώ λοιπόν µπροστά µας λαµβάνουν χώρα αυτά τα αξιοθαύµαστα από πλευράς Τ/κ, οι κυβερνώντες ανήµποροι και απρόθυµοι, πολιτικά κοντόθωροι και αδιάφοροι, αλληθωρίζουν υπονοµεύοντας στην πράξη τους προοδευτικούς Τ/κ ηγέτες και τα κόµµατά τους, αλλά κυρίως στέλνοντας µήνυµα ότι οι Τ/κ είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Αυτή την κατάσταση µόνο ένας µπορεί να τη διαχειριστεί και να την αλλάξει, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης από τη θέση του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας. Είναι ο άνθρωπος που σε αυτή την πρωτοφανή κρίση διαφύλαξε τη δική του αξιοπιστία και διέσωσε ό,τι µπορούσε από την κυβερνητική ασυνέπεια και παλινωδία. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο οι Τ/κ εναποθέτουν τις ελπίδες τους για επάνοδο στις διαπραγµατεύσεις και για επίλυση του Κυπριακού. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο οι Τ/κ ως πολίτες της Κ.∆. προσβλέπουν για την αντιµετώπιση των πολλών τους προβληµάτων.

Κίκης Καζαµίας: Έχει την έξωθεν καλή µαρτυρία ενός έντιµου, ικανού και αξιόπιστου ανθρώπου

Τα τελευταία περίπου 15 χρόνια έχει εδραιωθεί σε µια µεγάλη µερίδα της κοινής γνώµης µια απαξίωση της πολιτικής και κυρίως των πολιτικών. Όχι πως το φαινόµενο είναι νεοφανές, αλλά σίγουρα αυτό γίνεται συνεχώς πιο έντονο µετά την τελευταία οικονοµική κρίση που ξεκίνησε το 2008, µας επηρέασε και κορυφώθηκε στην Κύπρο το 2013.

Ο καθείς και η καθεµιά, πνιγµένοι ανάλογα µε την καθηµερινότητά τους, µε τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήµατά τους, αγωνίζονται φυσιολογικά για διατήρηση των κεκτηµένων τους, είτε αυτά είναι κέρδη, είτε πολύ περισσότερο είναι στοιχείο διατήρησης της επιβίωσής τους. Η αντίδραση του καθενός και της καθεµιάς σ’ αυτό το περιβάλλον που δηµιουργείται και ασφαλώς επηρεάζεται και από τις αντικειµενικές συνθήκες που επικρατούν, διαµορφώνεται ανάλογα µε την πολιτική κουλτούρα που επικρατεί στον κάθε τόπο. Σε χώρες όπου η διαπλοκή και η διαφθορά δεν είναι χαρακτηριστικά φαινόµενα της εγχώριας κοινωνίας και το αίσθηµα του δηµοσίου συµφέροντος βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, το πρόβληµα αντιµετωπίζεται πολύ ευκολότερα και γρηγορότερα. Εκεί και όπου τα πιο πάνω στοιχεία διαπιστώνεται συνεχώς ότι είναι καθηµερινό φαινόµενο, η κατάσταση διαιωνίζεται και πολλές φορές επιδεινώνεται.

Η διαµόρφωση της πολιτικής κουλτούρας στην κάθε χώρα είναι σε πολύ µεγάλο βαθµό ευθύνη των πολιτικών προσώπων και όσων ασκούν εκτελεστική εξουσία. Αυτοί οφείλουν, πρωτίστως, να είναι θετικά πρότυπα για την κοινωνία. Η συνταγή είναι η ανιδιοτέλεια και η έλλειψη σκοπιµότητας, η εµµονή στην υλοποίηση πολιτικών για το δηµόσιο συµφέρον και όχι στην προβολή προσώπων.

Ο δηµόσιος βίος είναι ένας τοµέας όπου απαιτείται από ένα πρόσωπο, αν χρειαστεί, να θυσιάσει τα προσωπικά του συµφέροντα προς όφελος του γενικότερου συµφέροντος. Ο πολιτικός πρέπει να είναι κοινωνικά χρήσιµος και ηθικός, µακριά από υποκρισία, λαϊκισµό και δηµαγωγία, να εκφράζει το δηµόσιο συµφέρον χωρίς να είναι κλητήρας µεταφοράς και έκφρασης προσωπικών και ιδιωτικών συµφερόντων. Ο πολιτικός πρέπει να έχει απάντηση και να αντιστέκεται στον πειρασµό να αποµακρυνθεί από την αλήθεια και το δίκαιο για να είναι πιο κοντά στην πλειοψηφία της κοινής γνώµης, η οποία πολλές φορές παρασύρεται από τη δηµαγωγία και το λαϊκισµό καθώς και τις σκοπιµότητες µε τη βοήθεια (µε το αζηµίωτο) της πλειοψηφίας των ΜΜΕ. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης έχει όλα τα χαρακτηριστικά και την έξωθεν καλή µαρτυρία ενός έντιµου, ικανού και αξιόπιστου ανθρώπου.

Με τη θεωρητική του κατάρτιση και τις πρακτικές του εµπειρίες, τόσο στην Κύπρο όσο και σε διεθνείς οργανισµούς, υπηρετώντας τον τόπο του εργαζόµενος στη ∆ηµόσια Υπηρεσία µε πέντε διαδοχικούς Προέδρους αλλά και στο εξωτερικό στον Οργανισµό Ηνωµένων Εθνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ένας υποψήφιος Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας που εµπνέει εµπιστοσύνη ότι θα κάνει ό,τι εξαρτάται από έναν Πρόεδρο για να λύσει προβλήµατα και να φέρει την Κύπρο ψηλά.