Του Θεοχάρη Μασούρα*
Ένας πολίτης με ενεργό συμμετοχή στο μαθητικό και φοιτητικό κίνημα, που υπηρέτησε δεκαεπτά μήνες ως υπουργός, που μεγάλωσε σ’ ένα πολιτικοποιημένο περιβάλλον, που ο πατέρας του συμμετείχε στην αντίσταση εναντίον της ΕΟΚΑ Β’, που η μ. μητέρα του ήταν αδελφή του ήρωα της ΕΟΚΑ Χαράλαμπου Μούσκου και αδελφότεκνη του Μακαρίου, μπορεί να χαρακτηρίζεται απολιτικός και άπειρος! Στο κάτω – κάτω, τι μας κληροδότησαν, οι επτά προηγούμενοι έμπειροι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου και του Αναστασιάδη; Μήπως έλυσαν το κυπριακό πρόβλημα και τα συσσωρευμένα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα; Προς τι η κινδυνολογία του Προεδρικού να δοκιμαστεί ένας πολιτικός της νέας γενιάς; Στην ηλικία του Σταύρου Μαλά, οι Κλίντον και Ομπάμα κυβέρνησαν την Αμερική. Της ίδιας ηλικίας, αλλά και μικρότεροι είναι πολλοί άλλοι Πρόεδροι, σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
Η νέα εποχή δεν χρειάζεται έμπειρο δήθεν πολιτικό, που να διαθέτει διασυνδέσεις και φίλους στη διεθνή σκακιέρα. Η Κύπρος έχει την ανάγκη ενός πολιτικού που να διακρίνεται από υψηλά επιστημονικά προσόντα, να γεννοβολά λογικά επιχειρήματα και να μπορεί να πείθει. Η νέα εποχή έχει ανάγκη από πολιτικούς αδιάφθορους, σεμνούς, πραγματιστές και επιστημονικά καταρτισμένους. Καλύτερα, λοιπόν, να έχουμε έναν πολιτικό με ήθος και με λιγότερη εμπειρία, παρά κάποιον που απέκτησε την όποια εμπειρία του, ανερχόμενος όλα τα σκαλοπάτια της συναγερμικής ιεραρχίας: Επαρχιακός Γραμματέας, πρόεδρος Νεολαίας, βουλευτής και πρόεδρος. Η νέα εποχή απαιτεί έναν Πρόεδρο ενάρετο, όπως ο Σταύρος Μαλάς, ο οποίος διακρίνεται από ήρεμο δυναμισμό, ειλικρίνεια και σεμνότητα. Γνωρίσματα που κάθε άλλο χαρακτηρίζουν τον κ. Αναστασιάδη, που είναι εκρηκτικός, αλαζόνας, είρωνας, φωνακλάς και «παντογνώστης».
Στο ψεσινό ντιμπέιτ, ο κυπριακός λαός είδε και άκουσε τους δύο «μονομάχους» και εξήγαγε τα δικά του συμπεράσματα. Από τη μια ήταν ο Σταύρος Μαλάς, ο οποίος απέδειξε ότι ήταν καλά μελετημένος, ότι είχε κοστολογημένες προτάσεις για τα προβλήματα του κόσμου και δεν δημαγωγούσε. Η δημαγωγία, ο κομματισμός και η αναξιοπιστία οδήγησαν τον τόπο προ του γκρεμού και σίγουρα ο Μαλάς απέδειξε ότι δεν έχει καμιά σχέση με τέτοιου είδους γνωρίσματα. Από την άλλη, ήταν ο «έμπειρος και με διασυνδέσεις» Αναστασιάδης! Ο λαός είδε έναν πολιτικό άμεσα εξαρτημένο από τα έγγραφα που του εφοδίασαν οι συνεργάτες του και που πελαγοδρομούσε. Είδε ακόμη έναν πολιτικό ανασφαλή και πολύ νευρικό. Άκουσε παράλληλα και τις θέσεις του απερχόμενου Προέδρου στο Κυπριακό. Θέσεις που δεν έπεισαν, γιατί ο Πρόεδρος εγκατέλειψε το Κραν Μοντανά και γιατί ο Γ.Γ. του ΟΗΕ απάλλαξε την Τουρκία από κάθε ευθύνη για το ναυάγιο των συνομιλιών. Δεν εξήγησε επίσης στο λαό γιατί ο Γκουτέρες αναφέρθηκε για «ιστορική ευθύνη» και για χαμένη ευκαιρία που θα απάλλασσε την Κύπρο από εγγυήσεις, παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και απαλλαγή από επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας. Για τα υπόλοιπα προβλήματα, οικονομικά, κοινωνικά, υγείας, παιδείας, ενέργειας, τουρισμού, δομής του νέου κράτους, δεν έδειξε να έχει πειστικές προτάσεις για αντιμετώπισή τους.
Ο κυπριακός λαός είδε, άκουσε και έκρινε. Στις επικείμενες προεδρικές, της 4ης Φεβρουαρίου, οφείλει να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον Μαλά, για να ελπίζει για το αύριο το δικό του και των παιδιών του.
*Φιλόλογος, πρώην διευθυντής σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
