Ο χρόνος παγιώνει τα διχοτομικά τετελεσμένα

Του

Κώστα Κατσώνη

 

Η ενίσχυση των κομματικών σχηματισμών που αντιμάχονται τη λύση της ομοσπονδίας, κατά τις πρόσφατες εκλογές στο παράνομο κρατικό μόρφωμα των κατεχομένων, αποτελεί, αναμφίβολα, μια ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη, με απρόβλεπτες συνέπειες σε σχέση με τη συνέχιση της διαπραγματευτικής διαδικασίας για την εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει ταυτόχρονα πόσο αρνητική και επικίνδυνη, αλλά και καταλυτική για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της μοιρασμένης πατρίδας μας, είναι η διατήρηση του σημερινού status quo, με το Κυπριακό να παραμένει άλυτο και με τα κατοχικά τετελεσμένα να διαιωνίζονται και να παγιώνονται καθημερινά, όπως ήδη διαπιστώνουμε και βιώνουμε στα 43 αυτά πέτρινα χρόνια της κατοχής και της προσφυγιάς. Η de facto διχοτόμηση, όπως διακηρύττουν οι πιο ακραίες εθνικιστικές δυνάμεις της Τουρκίας και των κατεχομένων, αποτελεί γι’ αυτούς τη λύση του Κυπριακού, την οποία μάλιστα μας καλούν να διαπραγματευτούμε.

Η αποδοχή όμως των κατοχικών τετελεσμένων και η επιλογή της «μη λύσης» ή της λύσης δύο κρατών -όπως κάποιοι φαίνεται να επιδιώκουν και στη δική μας πλευρά (βλ. και πρόσφατες δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου)- θα είναι, χωρίς αμφιβολία, καταστροφική για τον τόπο και τον λαό μας, πέρα από το γεγονός ότι θα τερματίσει αναπόφευκτα και κάθε προσπάθεια διεκδίκησης ή επιστροφής της κατεχόμενης γης μας. Με βάση τα πιο πάνω αρνητικά δεδομένα, επιβάλλεται η μεγαλύτερη δυνατή κινητοποίηση και συστράτευση των δυνάμεων εκείνων που αγωνίζονται όλα αυτά τα χρόνια και οραματίζονται μια ελεύθερη και επανενωμένη πατρίδα, χωρίς συρματοπλέγματα μίσους και διαχωρισμού, χωρίς κατοχικά στρατεύματα, ανεξέλεγκτο εποικισμό, πρόσφυγες και εγκλωβισμένους.

Σε συνεργασία με τις υγιείς δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις των κατεχομένων, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφιά των Τουρκοκυπρίων, οφείλουμε να εργαστούμε κι εμείς, χωρίς οποιαδήποτε ολιγωρία και χρονοτριβή, για την προάσπιση και τη διαφάλιση του δικαιώματος του συνόλου του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, να ζήσουν ειρηνικά κι αδελφωμένα -όπως για αιώνες έζησαν- σε μια επανενωμένη Κύπρο. Κι αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τη συνέχιση της διαπραγματευικής διαδικασίας, που διεξάγεται εδώ και πενήντα χρόνια υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και με τη στήριξη σήμερα των πέντε μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό το ξεκάθαρο μήνυμα, της σταθερής προσήλωσης στη διαχρονικά επιδωκόμενη ομοσπονδιακή λύση, με τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που έμειναν στο Κραν Μοντανά, οφείλουν να στείλουν στην άλλη πλευρά και στη διεθνή κοινότητα οι υποψήφιοι που φιλοδοξούν να αναλάβουν το πηδάλιο της χειμαζόμενης πατρίδας μας, αν θέλουμε να έρθουν καλύτερες μέρες για τον τόπο και τον λαό μας. Κι αν αξιολογήσουμε τους βασικούς υποψηφίους, που διεκδικούν το χρίσμα το Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, με βάση όσα καθημερινά διακηρύττουν, είναι προφανές ότι τις πιο ξεκάθαρες θέσεις πρεσβεύει και διατυπώνει με παρρησία ο ανεξάρτητος υποψήφιος Σταύρος Μαλάς, που στηρίζεται από τον κόσμο της Αριστεράς και την κοινωνία των πολιτών, που σε καμιά περίπτωση μπορεί να επιλέξει τη «στρατηγική» της μη λύσης και της διαιώνισης των κατοχικών τετελεσμένων, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το μέλλον των παιδιών και των νέων μας.

Ας ενώσουμε λοιπόν δυνάμεις, στηρίζοντας τον υποψήφιο της λύσης και της επανένωσης, για να βγάλουμε τον τόπο από τα σημερινά αδιέξοδα, ώστε να ανατείλουν καλύτερες μέρες στο πολύπαθο νησί μας, που δεν έχει την πολυτέλεια για νέες περιπέτειες και νέα δεινά.