Ο κινηματογράφος πρέπει να είναι πολιτικός δηλώνει η νικήτρια του βραβείου Lux

Η ταινία «Υπάρχει Θεός, το όνομά της είναι Πετρούνια» της Teona Mitevska μία συμπαραγωγή Βόρειας Μακεδονίας, Βελγίου, Σλοβενίας, Κροατίας και Γαλλίας κέρδισε το 13ο βραβείο κινηματογράφου Lux το οποίο απονέμει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η ταινία αφηγείται την ιστοριά μιας νεαρής άνεργης, η οποία βασίζεται σε πραγματικό γεγονός , που πιάνει πρώτη το σταυρό στα Θεοφάνεια, αποκτώντας ξαφνικά πρόσβαση σε μια θρησκευτική παράδοση που αφορούσε αποκλειστικά τους άντρες. Η ταινία έχει χαρακτηριστεί ως σημαντική συμβολή στον φεμινιστικό αγώνα εναντίον των συντηρητικών κοινωνιών.

Τα άλλα δύο υποψήφια φιλμ που έφτασαν στην τελική φάση το 2019 ήταν το ντοκιμαντέρ «Cold Case Hammarskjöld», του Δανού σκηνοθέτη Mads Brügger σε συμπαραγωγή Δανίας, Νορβηγίας, Σουηδίας, Βελγίου, και «Ο έκπτωτος» του Rodrigo Sorogoyen, μια γαλλο-ισπανική συμπαραγωγή.

Όπως ανάφεραν οι συντελεστές όλων των ταινιών ήταν σημαντική η συμπερίληψη των ταινιών τους στις φιναλίστ ταινίες του βραβείου αφού έδωσε την ευκαιρία να μεταγλωττιστούν και να παρουσιαστούν σε όλη την Ευρώπη και τόνισαν την ανάγκη και άλλων μέτρων και συνεργασιών για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.

Η Teona Mitevska στην παρουσία της στο Στρασβουργο όπου απονεμήθηκε το βραβειο αναφέρθηκε στη δύναμη του κινηματογραφου που μπορεί «να κάνει την διαφορά» στην κοινωνία και τόνισε ότι για την ίδια δεν μπορεί να κάνει κάποιος ταινίες και να μην είναι πολιτικές και ευχήθηκε ότι η ταινία θα συνεισφέρει και στη χώρα της σε αλλαγές αντιλήψεων. Όπως ανάφερε χαρακτηριστικά “κάτι έχει γίνει” αφού μετά το γύρισμα της ταινίας στο ίδιο χωριό που συνέβηκε το περιστατικό που αναφέρεται η ταινία, δεύτερη γυναίκα βούτηξε και κέρδισε πάλι τον Σταύρο και αυτή τη φορά η τοπική εκλησια και η κοινωνία αποδέχτηκε το γεγονός.

Η Teona Mitevska μας ανάφερε σε συνέντευξη της ότι γνωρισε την πολιτική κατάσταση στην Κύπρο μέσω μιας ταινίας και εννοούσε το Smuggling Hendrix, την βραβευμένη ταινία του Μάριου Πιπερίδη, και με ότι είδε εκεί χαρακτήρισε την κατάσταση στο νησί μας με τον διαχωρισμό, απάνθρωπο και εντελώς παράλογο.

Ενδεικτικό της δύναμης του κινηματογραφου όπως λεει και η ίδια και να θυμίσουμε ότι κάποιοι είχαν ενοχληθεί από το Smuggling Hendrix επειδή δεν ακολουθούσε κάποιες για αυτούς »σωστούς παραμέτρους» Φαίνεται πάντως πως το παράλογο της κατοχής και του διαχωρισμού φτάνει σε όποιον θέλει να το δει.

Πάντως και η ίδια μας τόνισε από την ανάγκη της Ιστορίας και τη δύναμη της αλλά ταχτηκε εναντια της καταδυναστευση της πραγματικότητα μέσω μιας πλαστής και φτιαχτής ιστορίας και άσκησε κριτική στη κοινωνία της χώρας της για αυτά τα θέματα.

Ελπίζουμε ότι τώρα που βραβεύτηκε η ταινία θα προβληθεί ξανά στην Κύπρο, όπως και οι άλλες υποψήφιες, ώστε να τις παρακολουθήσουν περισσότεροι θεατές.

Αντώνης Γεωργιου