Ο λαϊκισμός του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου

Ξαφνικά λυπήθηκε τους ασθενείς… και για τον εξευτελισμό της Βουλής

Αφού δεν μπορεί να δέρει το γάιδαρο, δέρνει το σάμα ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου. Αφού δεν μπορεί να τα βάλει με τους συνδικαλιστές που σωστά συνδικαλίζονται βάσει αρχών, ούτε μπορεί να τα βάλει με το έτερον ήμισυ (ΔΗΚΟ), που δίνει δεκανίκια στο ΔΗΣΥ και την κυβέρνηση σε όλα τα μνημονιακά νομοσχέδια, τα βάζει με τη Βουλή.

Ο κ. Νεοφύτου για μια ακόμα φορά έπαιξε το παιχνίδι του λαϊκισμού σε δύο άξονες. Πρώτα λυπήθηκε τους ασθενείς τους οποίους ποτέ προηγουμένως δεν θυμήθηκε ή λυπήθηκε.

Ούτε τους λυπάται όταν συνωστίζονται και ταλαιπωρούνται στις Πρώτες Βοήθειες ούτε όταν χρειάζεται να πάνε τα μεσάνυκτα για μετάγγιση ούτε όταν χρειάζονται να πάνε με τα αναλώσιμα υπό μάλης για να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση ούτε όταν αναμένουν από το πρωί μέχρι το μεσημέρι για να τους δει ένας γιατρός στα εξωτερικά ιατρεία.

Ούτε για τις λίστες αναμονής είχε άποψη να εκφέρει δημόσια ούτε για τα μηχανήματα που αγοράστηκαν καινούργια και αραχνιάζουν, γιατί δεν υπάρχει το προσωπικό για να τα διαχειριστεί.

Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ κρύφτηκε από τα προβλήματα των δημοσίων νοσηλευτηρίων και δεν αντέδρασε και δεν συμμετείχε στη δημόσια συζήτηση για το ΓεΣΥ, ούτε στο ύψος… ούτε στο μήκος… τους.

Πότε «μίνι», πότε «μάξι», πότε μονοασφαλιστικό και πότε πολυασφαλιστικό και η κοροϊδία της κοινωνίας καλά κρατεί, παρ’ όλο που η υγεία είναι δημόσιο αγαθό.

Το μείζον θέμα της πρόσβασης των ασθενών σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, στον γιατρό της επιλογής του, δεν αφορά τους ασθενείς; Γιατί δεν… λυπήθηκε ο κ. Νεοφύτου με το χάλι της κυβερνητικής παλινδρόμησης;

Ο κ. Νεοφύτου λυπήθηκε όμως και για τον εξευτελισμό της Βουλής επειδή το ΔΗΚΟ, πιθανόν, να σκέφτηκε ψηφοθηρικά και απέσυρε την πρότασή του! Αστε που ο Υπουργός Υγείας χαιρέτισε την απόσυρση της πρότασης για αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης των γιατρών.

Ετσι ανιχνεύουμε την κοροϊδία του κυβερνώντος κόμματος: Γιατί ο κ. Νεοφύτου δεν αντέδρασε όταν οι βουλευτές του, με τις συμπεριφορές τους, εξευτέλιζαν το θεσμό της Βουλής;

Γιατί δεν αντέδρασε όταν πρόεδροι Επιτροπών της Βουλής που προέρχονται από το κόμμα του αποφάσιζαν και εκτελούσαν, απαγορεύοντας τη συζήτηση θεμάτων στη Βουλή (π.χ. πώληση θυρίδας των Κυπριακών Αερογραμμών); Αυτό δεν ήταν εξευτελισμός της Βουλής;

Γιατί δεν αντέδρασε και δεν λυπήθηκε ο κ. Αβ. Νεοφύτου όταν η Βουλή αποδεχόταν να βρίσκεται μεταξύ των εδράνων της η Τρόικα και να συμβουλεύει ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ για το ποιες τροπολογίες να αποδεχθούν και ποιες όχι για τη νομοθεσία που αφορούσε την πώληση δανείων;

Γιατί ο κ. Νεοφύτου δεν λυπήθηκε για τον εξευτελισμό άλλων θεσμών όπως π.χ. του Γεν. Ελεγκτή όταν δέχθηκε ανοίκειες επιθέσεις από τον ΥΠΕΣ; Μήπως είναι κροκοδείλια τα δάκρυά του;