Ο Μαγκάιβερ του νεοφιλελευθερισμού

Του Σεβήρου Κούλα*

 

Περιχαρής και «ενώ φαινόταν σίγουρος για τον εαυτό του και αρκετά ανεξάρτητος» κατέβηκε µια ∆ευτέρα πρωί ο Αβέρωφ Νεοφύτου στο ΤΕΠΑΚ, ως άλλος Μαγκάιβερ της πολιτικής, για να δώσει λύση στο στεγαστικό πρόβληµα των φοιτητών.

Το ότι είναι κυβέρνηση το προσπερνούµε. Το ότι η πολιτική της αρπαχτής των πύργων που δηµιούργησε η κυβέρνησή του εκτόξευσε το κόστος των ενοικίων, το προσπερνούµε. Προσπερνούµε ακόµα και το γεγονός ότι δεν είπε λέξη για τον ανεπαρκή αριθµό εστιών στα δύο δηµόσια πανεπιστήµια της Κύπρου (όπου φοιτά ο µεγαλύτερος αριθµός φοιτητών), αλλά και στα ιδιωτικά πανεπιστήµια.

Στεκόµαστε σε µια άλλη ουσία. 1ο Στο ότι η «λύση» που ανακάλυψε, απλά δεν είναι λύση και 2ο ότι ο σανός υπάρχει άφθονος ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ να τον καταναλώσεις.

– Το πρόβληµα υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά ο Αβέρωφ θυµήθηκε να ασχοληθεί 4 µήνες πριν από τις εκλογές.

– Στο πρόβληµα προστέθηκε και η αύξηση στην τιµή των καυσίµων, γεγονός που αποτρέπει πλέον και αυτούς που τα τελευταία χρόνια επέλεγαν, λόγω των υψηλών ενοικίων, να πηγαινοέρχονται από το χώρο κατοικίας τους στην πόλη σπουδών τους.

– Τα δηµόσια πανεπιστήµια έχουν ήδη ξεκινήσει και η πλειοψηφία των οικογενειών έχει ήδη κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για τα παιδιά της και σε πολλές περιπτώσεις οικογένειες καλέστηκαν να πάρουν και σκληρές αποφάσεις. ∆εν είναι λίγες οι περιπτώσεις φοιτητών που ανέστειλαν ή και τερµάτισαν τις σπουδές τους.

– Ένιωσε την ανάγκη να πετάξει ένα άκυρο πυροτέχνηµα όχι επειδή έχει ουσιαστική πολιτική τοποθέτηση και πρόταση για το στεγαστικό, αλλά επειδή η ακραία πίεση του πληθωρισµού και της ακρίβειας στην κοινωνία έδωσε ένα εκρηκτικό µείγµα όταν συνδυάστηκε µε τις εξευτελιστικά υψηλές τιµές των ενοικίων της Λεµεσού (κυρίως αλλά όχι µόνο) οδηγώντας σε απόγνωση εκατοντάδες οικογένειες.

– Την ίδια στιγµή, το ζήτηµα αναδείχθηκε στη δηµόσια σφαίρα µέσα από τις επαναλαµβανόµενες και δυναµικές αντιδράσεις όχι «φοιτητών του ΤΕΠΑΚ», όπως βολικά λέγεται από διαφόρους τις τελευταίες µέρες, αλλά από την Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών που µπήκε µπροστά στον αγώνα για αυτό το ζήτηµα, µε δράσεις και συγκεκριµένες προτάσεις για την επίλυσή του. Αγώνα που συνεχίζει αµείωτα.

– Η «λύση» Αβέρωφ και η ξαφνική «πονοψυχιά» της ηγεσίας των ξενοδόχων είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Πασάρει µια ξεκάθαρη ευκαιρία αύξησης κερδών σε συγκεκριµένα ξενοδοχεία για να «κλείσει», θεωρεί, 4 µήνες πριν τις εκλογές ένα πραγµατικά τεράστιο πρόβληµα.

– Η κατάσταση δεν είναι win-win για τους φοιτητές. Είναι win-win για τους ξενοδόχους και την οικονοµική και πολιτική λογική της ∆εξιάς, που θέλει το κράτος µακριά από ουσιαστικές κοινωνικές επενδύσεις κτισίµατος εργατικών και φοιτητικών κατοικιών και διαµερισµάτων, ενίσχυση φοιτητικών εστιών, δηµιουργία πολιτικών ενίσχυσης των φοιτητών µέσα από τη στήριξη του κόστους των ενοικίων και ενίσχυσης της κρατικής φοιτητικής µέριµνας.

Αυτά τα ολίγα σε αυτό το επεισόδιο της σειράς ο «Μαγκάιβερ του νεοφιλελευθερισµού».

*Γενικός Γραµµατέας Ε∆ΟΝ