Ο Μεταξάς ήταν φασίστας. Πείτε το

Του Μάριου Κουκουμά*

Κάποια στιγμή οι αλήθειες πρέπει να ακουστούν. Αυτές που δεν λέγονται στα σχολεία και αυτές που δεν προκαλούν ρίγη εθνικής συνείδησης. Κόντρα στον εξωραϊσμό που επιτηδευμένα και στοχευμένα γίνεται δεκαετίες τώρα με την ωραιοποίησης της δικτατορίας Μεταξά με συνθήματα όπως “το ΟΧΙ του Μεταξά” και τα “Τα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες” υπάρχει μια αδυσώπητη ιστορική αλήθεια και ενόσω δεν την παραδεχόμαστε και δεν την διδασκόμαστε οι πιθανότητες να την επαναλάβουμε είναι πολλές.

Κάνουν γάργαρά στα σχολεία μας και στην ευρύτερη κοινωνία τις φυλακίσεις, τις εξορίες, τους πολιτικούς διωγμούς, την δημιουργία στρατοπέδων συγκεντρώσεως, τις «προληπτικές συλλήψεις», τις επιθέσεις σε απεργούς και τόσα αλλά σύμφυτα και επι παραδείγματι των μεγάλων “ηγετών” Μουσολίνι και Χίτλερ έπραττε ο Μεταξάς στον Ελληνικό λαό.
Δεν μπορεί να διδασκόμαστε ότι οι Χίτλερ – Μουσολίνι είναι φασίστες και ναζιστές οι οποίοι βρήκαν στην απέναντι τον ομοϊδεάτη τους Μεταξά, είναι κατ’ ελάχιστον σχήμα οξύμωρο πέρα από ιστορικά ανακριβές.

Πείτε την Ιστορία χωρίς να ντρέπεστε, ο Μεταξάς ήταν φασίστας και παρέμεινε μέχρι τέλους. Το γιατί δεν έχει η δικτατορία Μεταξά ή της 4ης Αυγούστου τα κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία συνηθίσαμε να βλέπουμε έχει την δικιά της εξήγηση. Εκ πρώτης η Ελλάδα βρισκόταν στην άμεση επιρροή (επιεικέστατος όρος) της Αγγλίας κατά την περίοδο αυτή και ένα κλασσικό φασιστικό καθεστώς θα ήταν άσχημο για το πρόσωπο της Βρετανικής εξωτερικής πολιτικής. Γνωρίζοντας όμως τους προσανατολισμούς και τις ιδέες της δικτατορίας Μεταξά, για την αποφυγή διπλωματικών «λαθών» η Βρετανία επέβαλε όπως η διαχείριση της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής γίνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από το παλάτι και τον Βασιλιά Γεώργιο Β’

Ο Μεταξάς στα πρότυπα των Μουσολίνι και Χίτλερ επεδίωξε την δημιουργία ενός μαζικού και συγκροτημένου φασιστικού πυρήνα. Διέλυσε αστραπιαία τις παλιές φασιστικές οργανώσεις “Τρία Έψιλον” και τα τάγματα εφόδου τους “Χαλυβδόκρανους” και έφτιαξε την ΕΟΝ (Εθνική Οργάνωση Νεολαίας. Κάλυψε το αδικαιολόγητο της συγκρότησης της ΕΟΝ με προσχήματα περί προάσπισης του Ελληνικού πολιτισμού (σας θυμίζει κάτι?) και τον κομμουνιστικό κίνδυνο τον οποίο δείκνυε με αναφορές στην μάχη των Ισπανών δημοκρατών εναντίων της πραξικοπηματικής φασιστικής “κυβέρνησης” Φράνκο. Δημιουργώντας έτσι, τον δικό του προσωπικό φασιστικό στρατό της ΕΟΝ για να μπορεί να ελέγχει την συγκυβέρνηση με το παλάτι.

Πολλές σημειολογίες και πολλά παραδείγματα είναι εκεί και τα κρύβουν από τα παιδιά μας και την κοινωνία μας. Οι ναζιστικοί χαιρετισμοί, οι φιλίες με Μουσολινι και Χίτλερ, οι επισκέψεις Γκαίμπελ. Όλα εκεί. Όσο εθελοτυφλούμε τόσο θα τιμάμε λάθος ανθρώπους και θα το πληρώνουμε με νέους που πιστεύουν ότι γίνεται να ‘σαι Έλληνας και φασίστας. Δεν είναι μνημόσυνα οι επέτειοι από τα τέτοια δεν έχουμε ανάγκη. Υπενθυμίσεις είναι τι μπορούν οι λαοί να κάνουν ενωμένοι.

Η παιδεία και η ιστορία είναι η άμυνα μας για την μη επανάληψη λαθών, αν αυτή είναι παραταγμένη και παραχαραγμένη τότε ο κίνδυνος είναι ορατός για επανάληψη. Το παρελθόν είναι τετελεσμένο και ως τέτοιο δεν χωρεί διττές ερμηνείες υπάρχει μια αντικειμενική αλήθεια. Δεν μπορεί η ανάγκη ενός έθνους ή μια ιδεολογίας να φτιάξει ήρωες ή μυθικούς ηγέτες να καθορίζει το μέλλον έστω και αν έχει (δυστυχώς) καθορίσει το παρελθόν. Δεν μπορείς να διδάσκεται η αντίσταση του Ελληνικού Λάου ως «Το ΟΧΙ του Μεταξά» και να γράφονται δακρύβρεχτοι και συγκινητικοί λόγοι για να συνεπάρουν τα πλήθη. Τα πλήθη πλέον στην διελκυστίνδα των διαφόρων παραχαραγμένων ιστορικών «αληθειών»,  έχουν διαφοροποίηση (δυστυχώς) τις προτεραιότητες τους και η νέα γένια θεωρεί τις παρελάσεις ως μια μορφή αγγαρείας, συνάντησης, καλλωπισμού και οτιδήποτε άσχετο με την μέρα τιμής. Να διδάξουμε και να διδαχθούμε τις αλήθειες είναι ο μόνος τρόπος να φτιάξουμε το μέλλον με ελπίδα. Δεν χωρά στην Ιστορία της 28^η Οκτωβρίου νέοι Έλληνες να ¨φοράνε» στο μπράτσο σβάστιγκες, ούτε να φωνάζουν “Χίτλερ Όλε» στου γερμανικούς σταθμών τρένων.
Την 28η Οκτωβρίου του 1940 ο λαός είπε το ΟΧΙ και αυτό αντηχεί μέχρι σήμερα ως μάθημα όχι ως ευκαιρία εορτασμών. Πάντα ήταν και είναι ο ίδιος ο Λάος και οι λαοί όπως είπε και ο ποιητής “δεν σώζονται, σώζουν”.

Δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος ΑΚΕΛ Λάρνακας