Ο ΟΗΕ αποτελεί τον μοναδικό μας αξιόπιστο σύμμαχο

Του
Κωστή Πιτσιλλούδη

 

Φαίνεται να ενισχύονται οι διεργασίες ενόψει της άτυπης πενταμερούς διάσκεψης στη Γενεύη (27-29/04), καθώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε μία σειρά από τηλεδιασκέψεις κατά την προηγούμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο και της επίσκεψης της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, αλλά και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, στην Τουρκία (06/04). Παράλληλα, στις 11 Απριλίου έρχεται στην Κύπρο η ειδική απεσταλμένη του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Τζέιν Χολ Λουτ, για να συναντηθεί με τον Πρόεδρο.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο διεθνής παράγοντας είναι αποφασισμένος να κάνει τη δουλειά του όσο γίνεται καλύτερα και στο πλαίσιο φυσικά των δυνατοτήτων του. Το ζήτημα που προκύπτει είναι τι κάνει η πλευρά μας αλλά και η Τουρκία για την επιτυχία της Πενταμερούς. Πάει άραγε ο Νίκος Αναστασιάδης θετικά, όπως προστάζει άλλωστε και η ανάγκη, ή θα παίξει ένα «παιχνίδι κατηγορίας»;

Αυτά που είδαμε, ή καλύτερα που δεν είδαμε, να γίνονται τα τελευταία τρία χρόνια, δυστυχώς μας ωθούν να κρατάμε μικρό καλάθι.

Από την πλευρά της, η Τουρκία κρατάει μία στάση άρνησης στην ανάμειξη  της ΕΕ στο Κυπριακό, προφανώς γιατί δεν ανήκει στην ΕΕ και θεωρεί ότι είναι ξένο σώμα το οποίο τείνει να στηρίζει την ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Όσον αφορά την ευρύτερη φιλοσοφία προσέγγισης της Πενταμερούς, οι απόψεις των εμπειρογνωμόνων διίστανται εάν μπλοφάρει ή όχι για τη λύση δύο κρατών ή αν θέλει με αυτόν τον τρόπο να λάβει ανταλλάγματα από την ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Εάν η πρόθεση της Τουρκίας είναι όντως να εφαρμόσει μία πολιτική ανταλλαγμάτων και να αποφύγει μαξιμαλιστικές πολιτικές, τότε η Δύση θα «ενδώσει», λαμβάνοντας υπόψη το μοχλό πίεσης που ασκεί μέσω της Ρωσίας, αλλά και την πρόσφατη αλλαγή συμπεριφοράς της.

Εάν θα γινόταν λοιπόν μία αξιολόγηση του εδάφους της προεργασίας της Πενταμερούς, θα έλεγε κανείς συμπερασματικά ότι οι ενδείξεις και τα δεδομένα δεν αποφέρουν και μεγάλη αισιοδοξία, εκτός εάν ο παράγοντας ΟΗΕ έχει κατά νου τον τρόπο και τα κλειδιά να φέρει τα μέρη μπροστά το ένα από το άλλο για να διαγνώσει στην τελική πού βρίσκονται οι αγκυλώσεις ή και οι διαστρεβλώσεις του ζητήματος.

Η αλήθεια είναι ότι, κατά την τελευταία τριαντακονταετία, δηλαδή με τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου και την πτώση της ΕΣΣΔ, τα Ηνωμένα Έθνη αποτελούν τον μοναδικό μας αξιόπιστο σύμμαχο, καθώς δίνουν δυσανάλογη βαρύτητα στο κυπριακό ζήτημα σε σύγκριση με άλλες αντιπαραθέσεις. Παράλληλα, επιθυμούν διαχρονικά την επίλυση του Κυπριακού μέσω μίας λύσης δίκαιης και βιώσιμης χωρίς καθόλου ανταλλάγματα, παρά μόνο ίσως την περαιτέρω αίγλη που θα προσδώσει στον Οργανισμό μία ενδεχόμενη θεμελίωση της ειρήνης.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy