Ο προφητικός Πανούσης και οι Προεδρικές του ’23

Του Κυριάκου Λοΐζου

 

Σε ένα από τα πολλά και ωραία βίντεο του αξεπέραστου Τζίμη Πανούση, καυτηρίαζε την πολιτική επικαιρότητα και συγκεκριμένα τον ανασχηματισμό των κυβερνήσεων. Είπε λοιπόν ο Τζίμης δείχνοντας την ορχήστρα: Θα σας εξηγήσω τι πάει να πει ανασχηματισμός. Σηκώνεις τον Πάνο από τα πλήκτρα και τον μεταφέρεις στο μπάσο, παίρνεις τον Κώστα από τα ντραμς και τον πηγαίνεις στο μπουζούκι… και έτσι έκανες έναν ωραιότατο ανασχηματισμό.

Αβίαστα στο μυαλό έρχεται η σημερινή πραγματικότητα με τους δύο εκ των τριών κύριων διεκδικητών της προεδρίας της Δημοκρατίας, Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκο Χριστοδουλίδη. Η περιγραφή του αγαπημένου Τζίμαρου δεν θα μπορούσε να ήταν πιο προφητική, αφού βλέπουμε καθαρά το εν λόγω σχήμα. Δηλαδή, πάμε για τη «μεγάλη αλλαγή», με τα ίδια πρόσωπα (πιθανόν) σε άλλα πόστα. Ήρθε λοιπόν ο κ. Νεοφύτου σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, να μας συστηθεί, και από την άλλη ο κ. Χριστοδουλίδης να μας πει ότι ο αέρας της αλλαγής ήδη γίνεται αισθητός.

Τα δύο πρωτοκλασάτα στελέχη του κατήφορου της τελευταίας δεκαετίας, βγαίνουν ανερυθρίαστα με σκοπό να πείσουν… με καμία ανάληψη ευθύνης, με ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον του Ανδρέα Μαυρογιάννη και των «προηγούμενων» (εννοείται), με έωλες υποσχέσεις, με ψέματα στα μούτρα του κυπριακού λαού. Και αν κάποιοι ενοχλούνται με τη λέξη ψέματα ή τρομάζουν, είτε τους χαλάει το αφήγημα, να πούμε μόνο ότι ο κ. Χριστοδουλίδης απαντούσε με ψέματα στις ερωτήσεις για τις παράνομες πολιτογραφήσεις. Ένα σκάνδαλο για το οποίο δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε εαυτόν.

Δύο κανόνια της εμπροσθοφυλακής της κυβέρνησης Αναστασιάδη διεκδικούν το «θρόνο» -διότι γι’ αυτούς είναι θρόνος και όχι το αξίωμα για να ηγηθούν της αλλαγής- με σκοπό να έχουν τον απόλυτο έλεγχο στη συνέχεια της καταστροφικής πολιτικής που διέλυσε κατακτήσεις δεκαετιών. Όπου κι αν κοιτάξει κανείς βλέπει οπισθοδρόμηση, απαξίωση (εξωτερικό), αδικία, οργή, άγχος και φτώχεια. Και αυτοί οι δύο κύριοι χωρίς ντροπή κουνάνε το δάκτυλο στους πολίτες ζητώντας την ψήφο τους.

Δυστυχώς, όταν χρησιμοποιείται σκληρή, αλλά αληθινή γλώσσα, κάποιοι σπεύδουν να επιτεθούν. Βλέπετε, μας ενοχλούν οι λέξεις περισσότερο από τις ίδιες τις πράξεις, τις οποίες εκείνες οι λέξεις περιγράφουν. Φτάσαμε στο σημείο να μη θέλουμε να ακούμε την αλήθεια, αλλά είμαστε διατεθειμένοι να την υποστούμε. Η πολιτική που έχει ακολουθηθεί τα τελευταία δέκα ολόκληρα χρόνια και έφερε τα αποτελέσματα που βιώνουμε σήμερα ήταν βάσει σχεδίου, με σκοπό τον πλουτισμό μερικών και τη φτωχοποίηση των πολλών.

Η Κύπρος βρίσκεται σε κίνδυνο· στο Κυπριακό, στην οικονομία, στην Παιδεία, στα δικαιώματα, στην ειρήνη, στην ελευθερία. Μακάρι να αλλάξει κάτι άμεσα πριν κουνήσουμε λευκή σημαία, διότι θα ’ναι πολύ αργά.