Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός

Της Ελένης Μαύρου

Πριν από λίγους μήνες ήταν η «μαύρη λίστα» του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), στην οποία η Κύπρος φιγούραρε μαζί με άλλες 20 χώρες, οι οποίες διαθέτουν σχέδια «χρυσών διαβατηρίων», που απειλούν, κατά την έκφραση του ΟΟΣΑ, τις διεθνείς προσπάθειες για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Προηγήθηκαν έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου σημειώνεται η διολίσθηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στον έλεγχο της διαφθοράς, και έκθεση της ΜΚΟ Διεθνής Διαφάνεια (Transparency International), όπου αναφέρεται ότι η Κύπρος προσφέρει «την πιο γρήγορη διαδρομή για την απόκτηση ευρωπαϊκής υπηκοότητας».

Τη βδομάδα που πέρασε δόθηκε στη δημοσιότητα μια ολοκληρωμένη έκθεση της Κομισιόν σχετικά με τα Προγράμματα Πολιτογραφήσεων διαφόρων χωρών. Η έκθεση δαχτυλοδείχνει την Κύπρο, τη Μάλτα και τη Βουλγαρία για αδιαφανείς πρακτικές και κινδύνους, όσον αφορά την ασφάλεια, το ξέπλυμα χρήματος και τη φοροδιαφυγή, που προκύπτουν από τα προγράμματα που εφαρμόζονται. Χαρακτηριστικά, η Επίτροπος Δικαιοσύνης, Βέρα Γιούροβα, σημείωσε ότι αφιέρωσε «πολύ χρόνο» για να καταλάβει «τα προγράμματα της Κύπρου και της Μάλτας, αλλά οι αμφιβολίες παραμένουν».

Αντί απάντησης σε όλα αυτά, ο Ν. Αναστασιάδης προσπάθησε να θολώσει τα νερά, καταγγέλλοντας… στοχοποίηση της Κύπρου από την Κομισιόν.

Δεν νομίζω να αμφισβητεί κανείς ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν σκοπιμότητες και πολιτικές δύο μέτρων και δύο σταθμών. Ένα όμως είναι τούτο κι άλλο είναι να επιστρατεύεται ο πατριωτισμός για να κουκουλωθούν τα προβλήματα μιας πολιτικής που οι κυβερνώντες την μετέτρεψαν σε κερδοφόρα επιχείρηση.

Είναι δε παραπλάνηση της κοινής γνώμης να ισχυρίζεται ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι «η Κύπρος έχει τα αυστηρότερα κριτήρια από όλες τις 20 χώρες που προσφέρουν δυνατότητα απόκτησης ευρωπαϊκής υπηκοότητας», τη στιγμή που γνωρίζει π.χ. ότι μόνο στην Κύπρο (και τη Βουλγαρία και τη Μάλτα) ο αιτών μπορεί να αποκτήσει υπηκοότητα χωρίς στην πράξη να έχει διαμείνει ποτέ στη χώρα.

Η Κύπρος, από το 2013 μέχρι σήμερα, παραχώρησε υπηκοότητα με το σχετικό σχέδιο σε περισσότερα από 2.000 άτομα (άλλα τόσα περίπου είναι τα μέλη των οικογενειών τους). Ενώ όμως πριν από το 2013 οι πολιτογραφήσεις περιορίζονταν στις 30-40 το χρόνο, τα τελευταία χρόνια εκτοξεύτηκαν στις 500-700 ετησίως. Τα δε έσοδα από την πώληση διαβατηρίων λέγεται ότι κυμαίνονται στα 4,8 δισ. ευρώ, ποσό δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μέγεθος της χώρας.

Η βιομηχανία «χρυσή βίζα», από την οποία θησαυρίζουν συγκεκριμένα μεγάλα δικηγορικά γραφεία και κατασκευαστικές εταιρείες, έχει και… παράπλευρες απώλειες. Έχει οδηγήσει στη δημιουργία φούσκας στις τιμές των ακινήτων και στα ενοίκια. Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες δεν μπορούν πλέον ούτε να αγοράσουν, ούτε να ενοικιάσουν σπίτι ή διαμέρισμα. Ταυτόχρονα, εξαρτά την κυπριακή οικονομία από μια συγκυριακή κατάσταση. Δεν φαίνεται όμως να προβληματίζει τους κυβερνώντες τι θα γίνει όταν σκάσει και αυτή η φούσκα των ακινήτων.

Κατανοούμε ότι τα συμφέροντα πίσω από τα «χρυσά διαβατήρια» είναι πολύ μεγάλα και ότι οι κυβερνώντες επωφελούνται απ’ αυτά. Μπορώ ακόμα και να κατανοήσω το γεγονός ότι οι κυβερνώντες δεν νοιάζονται για την εικόνα της χώρας διεθνώς (και τις επιπτώσεις που έχει αυτό στην προσέλκυση ουσιαστικών επενδύσεων). Τον κίνδυνο όμως να καταρρεύσει η κερδοφόρα επιχείρηση που έστησαν, συμπαρασύροντας μαζί της την οικονομία και την κοινωνία, μπορούν να συνεχίσουν να τον παραγνωρίζουν, αδιαφορώντας για τις συνέπειες;

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy